Jan 08, 2008 16:55
Don't follow me, I am also lost...
Dat zag ik daarnet op de achterruit van mijn voorligger. De waarheid op een bumpersticker. Ik ben dus niet de enige.
Misschien zijn er nog verloren zielen. Misschien bestaat er ergens wel een soort AA clubje voor verloren zielen. "Hallo, ik ben Zwerfster en ik ben verloren". "Dag Zwerfster".
Ik wou dat ik één van die vrouwen was die op hoge hakken door het leven lijkt te dansen. Na een paar uur op mijn gematigd hoge hakken vervloek ik die ondingen.
In mijn dromen kijkt hij naar me terwijl hij de Goden dankt dat ik bij hem wil zijn. Een vrouw zo mooi, aantrekkelijk, intelligent en aardig als ik. Vrouwelijk en mysterieus. Maar wanneer ik wakker word, smeek ik de Goden dat hij niet zou opmerken wat een kluns ik ben. Hoge hakken doen me struikelen, ik praat te veel om nog mysterieus genoemd te kunnen worden en aardig ben ik ook al niet. Intelligent? Ooit beweerde men van wel, en ik geloofde dat zelfs even. Maar intelligente vrouwen tekenen niet voor het soort bedrijf waar ik belandde.
Volg me dus maar niet, want ik ben mijn weg kwijt.