"Дэгенератыўны слоўнік" Сірожка Пістончык
Звычайна я пішу водгукі на той мове, на якой чытала кнігу. Так прасцей і больш натуральна.
"Дэгенератыўны слоўнік" напісаны так званай "трасянкай" (ці "суржыкам" - каму якое слова будзе больш зразумелае).
Іменна паэтаму я прадолжу в следюшчэм ключэ.
Есьлі коратка, то кніжка мне ахуенна панравілась.
Ва-первых, ана хоть і фінтасціческая, но реальна про нас про всех. Ведь жызнь настолька непрэдсказуема і ўдзівіцельна, што часта што-та праходзіт міма нас... Што-та очэнь ужаснае, брутальнае, ілі наабарот смешное і ачаравацельнае.
Кніга об этом о самом.
Ва-втарых, я счытаю, што беларуская ліцература пазіцыанірует себя неяк аднабока. То слішкам мудрона ціпа Алеся Разанава і Бабкова, то ента бесканечнае апісаніе пейзажаў (цех самых с залатымі каласамі і бусламі) самі_знаеце_каво, то какой-то падазріцельный трэш для фрыкаў ціпа Вішнёва.
Реально пра нас как будто і не сущэствует. Так может блять і нас с вамі не сущэcствует? Цьху!
В Англіі - Ірвін Уэлш, в Украіне - Жадан, в Россіі - ой, ну там вапшчэ самі_знаеце_што...
Так вот я к таму, што эта самая ніша беларуская абсалютна свабодная. Адзін тока Пістончык: он вам і Лімонав, і Сарокін, і Баян Шырянаў, і Вера Палазкова, і Павел Санаеў, і Пелевін у адном ліцэ.
Ю а вэлкам! Наслаждайцесь!!!
Прадаюцца із-пад палы в "Ўгарне".
В-трэцьіх, не паверыце, я настолько восхіцілась, што падаріла тварэніе падруге із Пінска імігріровавшэй в Штаты і ішчо адной ў Маскву .
Дабы не быць галаслоўнай, спецыяльна для вас я зафоткала пару странічэк "сока". А ішчо карцінкі!!! Работы замечацельнага Колі Ручкіна я не магу аставіць в старане.
У нас в "Ўгарне" даже негласна абразаваўся фан-клуб Сірожкі Пістончыка.
Хто эта такі?
Эта абычны пацанчык із Брэста, які влюбіўся ў дивчину із Украіны, і пакінуў радную старонку.
В СМІ пішут, што жывёт у Кіеве, друзья гаварат, што абітае чі то ў "файнем_містэ_Цернопалі", чі то ў Чэрнаўцах. Ну направленіе понятно...
Кстаці, "Слоўнік" не першая кніга, первая - вот она. Раріцетны музэйны экзэмпляр сахраніла наша сердабольная карэктарка Ліда. Гаварім ей бальшое спасіба, так как кніга обрела вторую жізнь і в нашей фан-клубе пашла па руках. А её рэальна нідзе не купіш. Сканіраваць - заебёшься.
Лічна мне большэ "Слоўнік" прышоўся па вкусу: более метафарычна, более дзетальна апісана. В "Йопытах" так многа всего і сразу, шо можно проста ёбнуцца ад вадаварота сабыцій. Кіра Муратава ат сумашэствія і неадэквата і радам не валялась.
Хто не поняў - ну прасціце - значыт і кніжка не для срэдніх умов вас.