Хавер

[znikla]

Мне адной здаецца, што вялізная частка уладальнікаў аўто, якія сёння ездзілі па горадзе - гэта жлабы і, даруйце, мудакі

Comments

[veragodna]

Я ўпэўнена, што Вас расчарую. Тым больш у мяне тут імідж Маці-Тэрэзы. Насамрэч ёсць крыху ў гэтым праўды :). Не магу застацца абыякавай да многіх рэчаў. А муж часта ўвязваецца з-за высакародных памкненняў у непрыемныя гісторыі (нават у міліцыю трапляў).

Але мы ніколі не падбіраем мінакоў, ёсць цэлы шэраг прычын, гадамі вывераных.

Хаця, можа, я так разважаю, што ў нас вясна і ніякага шторму няма.

[znikla]

Дык адна справа - не падбіраць мінакоў. Гэта цалкам зразумела, гэта дзеля бяспекі. Але зусім іншая справа - шторм, калі людзі прадзіраюцца па сумётах, перагнуўшыся напалам пад ветрам, жанчыны цягнуць дзяцей на руках, бабулькі ідуць з узнятай рукой... Чым яны могуць быць небяспечныя для кіроўцы? Ды нічым, наадварот, гэта ім яны ў сур'ёзнай небяспецы, ім неабходная дапамога. Але амаль ніхто ім не дапамагае, і я не думаю, што кіроўцы не спыняюцца, бо баяцца гэтую няшчасную жанчыну. Тут нешта іншае. І найперш - абыякавасць.
Не думаю, што вы адмовілі б людзям у дапамозе, калі б апынуліся на мінскіх вуліцах і бачылі, што тут адбываецца. Бо тут надзвычайная сітуацыя, да якой нельга прыкладаць звычайныя правілы.

[veragodna]

Бо тут надзвычайная сітуацыя, да якой нельга прыкладаць звычайныя правілы.
------------------

Ой, Іра, я толькі сёння, пачытаўшы навіны, ацаніла маштабы катастрофы. Мяне ж учора ў краіне дзень не было, я бадзялася па вясноваму Кіеву, дзе няма ўжо снегу, з абеда было сонца і плюс 13. Мама сказала, што ў нас троху ніжэй тэмпература, але таксама цёпла было. І першае, што я адкрыла па прыездзе - жж.

[znikla]

Ну вось, цяпер, думаю, вы разумееце, чаму я настолькі абураная )

[veragodna]

Не толькі разумею, але і падтрымліваю.

[znikla]

Рада, што вас гэта абмінула. Вам сапраўды пашанцавала, што ў гэты дзень трэба было ехаць у Кіеў, а не ў Мінск :)

[veragodna]

У працяг тэмы. Учора мужу сябар распавёў. Ён у гэты дзень загруз на трасе Мінск-Гомель. Стаіць, значыць, бачыць - трактар едзе. Ён да кіроўцы, маўляў, дапамажы, брат, выцягнуць машыну. І ведаеце, што адказаў трактарыст? Пяцьдзясят баксаў!

[znikla]

Такую самую гісторыю прачытала ў каментах на тутбаі, толькі там трактарыст катэгарычна адмаўляўся дапамагчы, пакуль яму 300 тысяч не прапанавалі...
Але, дзякуй богу, не ўсе такія, ёсць і добрыя людзі.
http://news.tut.by/hotline/339341.html
Ад гэтага вельмі цёпла на душы.