Big EarthQuake in Japan 2011 on my eyes!
Today is 11/03/2011
At Ochiai , Shinjuku-ku, Tokyo, Japan
อยากบันทึกไว้เปนครั้งหนึ่ีงในชีวิตเรา ตอนอายุ 22 เหอๆ
วันนี้ นัดกะพี่เอ็ม แล้วก็พี่เนม... ตอนเย็นว่าจะไปกินข้าวกันไรกัน
เลยแพลนว่า ตอนเช้า เราจะไปอาซากุสะก่อน.. แล้วตอนเย็นค่อยไปรป
แต่แล้ว...แพลนพัง!!!!
ด้วยความที่ป่วย จิรันยาเลยนอนตื่นสาย เพราะกินยาไป ตื่นมา 11 โมงแล้ว
เชคเมลล์อะไรนิดหน่อย ก็ปาไปบ่ายโมง ถึงได้อาบน้ำ แต่งตัว..
แต่พออาบน้ำเสร็จ วิ่งเข้ามาในห้อง กำลังหาเสื้อผ้ามาใส่..
อยู่ๆก็เกิดการสั่นแบบรุนแรงขึ้น! ตกใจมาก เพราะไม่เคยเจอ (แน่นอน ไทยไม่เกิดแผ่นดินไหวมั้ง..)
คือ เคยเจอแบบเล็กๆ ไม่รุ้ว่ามันไหวอ่ะ เพื่อนมาบอกทีหลังอะไรแบบนี้
แต่อันนี้เจอกับตัว ... สั่นเลย หมายถึง บ้านสั่นเลยนะ เราอยู่เปนแชร์เฮาส์ไง
ระยะเวลาการสั่น มันนานมากกกกกกกกกกกก
ประมาณ 3-4 นาทีได้ สั่นอยุ่แบบนั้น เหมือนมีคนมาจับบ้านเขย่าแรงๆอ่ะ ทั้งบ้านเลย
ได้ยินเสียงของในครัวตกพื้น... (เริ่มตกใจ)
ของในห้องที่วางบนชั้น เริ่มหล่นลงมาอย่างสองอย่าง
อิยุ้ยกระโดดขึ้นเตียง นอนกลิ้งเลย (ได้ข่าวเค้าให้หลบใต้โต๊ะป่ะ?)
จริงๆคือทำอะไรไม่ถูกจุดนี้ = =” โดดขึ้นเตียง เอาผ้าห่มห่ม (ฮา)
ที่ห่วงสุดกลัวตกลงมาจากชั้นแตกคือกล้องโพลารอยด์ที่รัก ซื้อมาด้วยเงินไบต์ อย่าแตกนะเว้ย T_T
แต่มันก็ไม่หล่น โชคดีที่หนัก เหอๆ
ผ่านไปสามถึงสี่นาทีมันก็หยุด...
ทุกคนในบ้านออกมารวมกันตรงห้องนั่งเล่นหมดเลย... ฝรั่งที่บ้านบอกมันแย่มาก..
ซึ่งมันจริง ไหวทีมึนเลย แบบเมาไปเลย เพราะแรงมาก
แล้วฝรั่งในบ้านก็เปิดทีวี แล้วเดินไปเปิดน้ำ.. น้ำร้อนโดนตัดจ้า โชคดีมากที่เราอาบเสร็จแล้ว เหอๆ
พอดุทีวี ก็มีข่าวออกทันที ว่าไหวที่จ.มิยากิ เป็นศุนย์กลาง และแรงมากขนาด 8.8 ริกเตอร์
แรงที่สุดเท่าที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น - -“ และประกาศเตือนภัยซึนามิ..
ซึ่ง ไม่กี่นาที ถัดมา ซึนามิลูกใหญ่มาก สูง 7.3 เมตรก็วิ่งเข้าขนเซนได พร้อมภาพสดจากทางทีวี T_T
มันเปนอะไรที่แย่มากอ้ะทุกคนนนนน
ลองนึกภาพว่าคุณขับรถอยู่... แล้วคลื่นไล่ตามมาอ้ะ ... ภาพนั้นเลย เหมือนในหนังเลยค่ะ
แล้วน้ำเป็นสีดำ กวาดทุกอย่างหมดเลย T_T แย่อ่ะ
สนามบินเซนไดก็จมน้ำ เสียหายยับเยินไปเรียบร้อย คือจะเรียกว่า “ชิบหาย” คงเหมาะมาก
บางจังหวัดมีรถตกจากสะพานด้วย T_T น่ากลัว...
แต่มันไกลโตเกียว เหอๆ
ที่โตเกียว ที่เราอยู่ จุดนี้ คนญี่ปุ่นที่บ้านเดินกลับบ้านมาจากกินซ่า ใช้เวลา 3 ชม. (เหอๆ)
เค้ายังพูดเลยว่า นี่ดีนะ ที่เกิดกลางวัน ถ้าเกิดกลางคืนคงแย่กว่านี้ เพราะมองอะไรไม่เห็น
แต่ในทางกลับกัน การมองเหนอะไรแบบนี้มันก็น่ากลัวกว่ารึป่าวนะ?
เพราะมันเห็นไง คลื่นกำลังมา อะไรแบบนี้
โตเกียว โทรศัพท์ถูกระงับทุกเครือข่าย แต่อินเตอร์เนตเล่นได้ฉลุย
เพราะฉะนั้น แม่กะป๊าโทรหาไม่ได้แน่ๆ เลยทวิตเตอร์ถึงจุ๊กจิ๊กเพื่อนสาว... ให้โทรหาแม่ให้ที บอกว่าเราปลอดภัย
ขอบคุณอีกจิ๊กมา ณ ที่นี้ กรูจะดุแลคาเมะให้ ฮ่าๆๆๆ
ออกไปดูทีวีอีกที เปนภาพคนญี่ปุ่นรวมตัวกันมากมายที่หน้าสถานีรถไฟ... เพราะรถไฟไม่วิ่ง และเค้าให้ออกมาที่โล่ง
นึกในใจ... โชคดี ที่เรายังไม่ออกไปไหน ถ้าเราไปเร็วกว่านี้หน่อยนึง ป่านนี้คงติดอยุ่ในรถไฟใต้ดิน - -“
ไม่ก็กลับไม่ได้ อยาแถวอาซากุสะแน่ๆวันนี้
อาฟเตอร์ชอคยังคงเกิดตลอดเวลา...
บ้านยังคงสั่นเรื่อยๆ สั่นจนเรามึนว่ามันหายสั่นรึยัง สั่นเบาๆ เรื่อยๆ ต่อเนื่องจนหกโมงกว่าๆ
รถไฟยังคงหยุดวิ่ง ชิงกันเซนวิ่งไม่ได้เพราะน้ำท่วม...
ไม่อยากคิดว่า.. ถ้าเรากลับคันไซวันนี้ โดยชิงกันเซน.. อะไรจะเกิดขึ้น..
จากชินกันเซนลงเดินก็ไม่ได้ ไปไหนก็ไม่ได้ แย่เห๊อะ คนอยุ่ในนั้นน่าสงสาร อาหารก็น้อย
เรานี่มันโชคดีจริงๆด้วย T_T
ดูข่าวก็บอกว่า มีไฟไหม้ที่โอไดบะ..(เพิ่งไปมา)
โรงน้ำมันที่จิบะ อันนี้ไหม้ใหญ่เลย
แล้วก็ดิสนีย์น้ำท่วม .... มีรอยร้าวด้วย
นี่ดีนะ ถ้าเราไปดิสนีย์วันนี้ไม่ต้องกลับบ้านอ้ะ - -“ รถไม่วิ่ง
โตเกียวทาวเวอร์..เบี้ยว -*-
มีคนติดอยุ่แถวชินจุกุ โยโกฮามา ร่วมแสนคน กลับบ้านไม่ได้ รถไฟงดวิ่ง
สถานีรถไฟที่จ.ฟุกุชิม่า ร้าว แตกเปนรอยแยกเลย = =”
ที่อาโอโมริ น้ำท่วมเพราะซึนามิ เรือลำเบ้อเริ่มโดนพัดมาเกยอยุ่ที่สันเขื่อน... แถมหิมะตก = =” น่าสงสารอ่ะ
สนามบินนาริตะ อินเตอร์เนชั่นเนลของญี่ปุ่น.. อยู่ติดทะเล จ. ชิบะ อาจเกิดซึนามิ น้ำท่วม ต้องปิด = =”
รายงานจากพี่เอ็ม แอร์สาวชาวไทยว่า ตอนแรกจะลงนาโงย่า.. แต่ลงไม่ได้เพราะว่าเครื่องลงเยอะเกิน
สรุปคือต้องลงฮาเนดะ ตอนนี้คนติดที่สนามบินเพียบคร่า
ตอนที่เขียนอยู่นี่ มีคนตายแล้ว80 สูญหายอีกเพียบ
มันเป็นความเสียหายที่ประเมินค่าไม่ได้ของญี่ปุ่นครั้งใหญ่อีกครั้งจริงๆ T_T
แต่เราว่ามันโชคดีของหลายประเทศนะ ที่เกิดที่ญี่ปุ่น
ประเทศที่รับมือกับแผ่นดินไหวและซึนามิเป็น
ประเทศที่มีระบบดี มันเลยไม่อะไรมาก
ถ้าเกิดที่อื่นมันคงแย่กว่านี้เยอะ (แต่ก็ใช่ว่าจะไม่แย่ ชาวเซนไดเปนไงบ้างงง)
มืดๆออกไปซื้อข้าวที่เซเว่นตุนตามที่เพื่อนๆบอก...
สิ่งที่เห็นคือ คนเดินกลับบ้ายกันเยอะแยะเลย ไม่เคยเหนเยอะขนาดนี้อ่ะ
ถึงเราจะอยุ่ชินจุกุ แค่ก็ชานเมืองมาก จริงๆมันไกลนะ แต่คนก็ต้องเดินกลับกันเพราะรถไฟประกาศหยุดวิ่งหมดเลย
(เพิ่งวิ่งตอนสามทุ่มเนี่ย)
แต่ยังดีที่ในโตเกียวสถานการณ์ไม่เลวร้ายมาก
น้ำไฟยังโอเคร ใช้ได้ ไม่ตัด
ตอนนี้ยังคงอาฟเตอร์ชอคอยุ่ สั่นจนงงว่าเราเมาเองรึป่าว? แต่ก็มีคนรุ้สึกว่ามันสั่นเรื่อยๆ เหมือนเราจริงๆ
แล้วเค้าบอกว่า คืนนี้ยังจะไหวต่อไป...
ขอให้อย่าไหวใหญ่เลยนะ สั่นมาเล็กๆพอตื่นเต้นก็พอ T_T เหนื่อย
สรุปคือ เค้าบอกว่าเปนแผ่นดินไหวที่มใหญ่ที่สุดในประวัติศาตร์ของญี่ปุ่นค่ะ
มีซึนามิหลายที่ และเสียหายเยอะมาก
ตอนนี้ ตีหนึ่งกว่า ผู้คนยังคงออกมาเดินกันอยุ่ข้างนอก
ทั้งที่ชินจูกกุ และที่ต่างๆ เพราะมีข่าวว่าจะเกิดอาฟเตอร์ชอคเรื่อยๆค่ะ
โทรศัพท์เพิ่งใช้ได้เมื่อกี้... - -“ ช้าไปป่ะ
โยะโกะโทรมาเชค พี่เอ็มโทรมาเชคสวัสดิภาพ... หนูยังโอเครค่า (เป็นสองคนที่โทรเข้าได้)
ขอบคุณมา ณ จุดนี้
ขอบคุณทุกคน สำหรับความห่วงใยต่างๆนานานะคะ ^_^
เพื่อน สาธิต ที่ออนไลน์เฟสบุคมาตอนทำงานเพื่อถามว่า เรายังโอเครไหม รู้สึกได้เลยว่ามันห่วงเราจริงๆ
เพื่อนเอกญีปุ่น ที่แปะเฟสบุคกันเยอะแยะ ถึงเรื่องเรา
พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ สังคมจอนนี่.. ที่ถามไถ่ตลอดเวลา
เพื่อน พี่ น้อง ศิลปากร ที่คอยทวิตถามข่าวเสมอ ขอบคุณค่า
เราสบายดี ตอนนี้มึนนิดหน่อย
แต่กลับไปเจอทุกคนได้แน่นอน อย่าห่วงนะจ๊ะ
รักค่ะ
ยุ้ย*
fuka fuka love the earth
At Ochiai , Shinjuku-ku, Tokyo, Japan
อยากบันทึกไว้เปนครั้งหนึ่ีงในชีวิตเรา ตอนอายุ 22 เหอๆ
วันนี้ นัดกะพี่เอ็ม แล้วก็พี่เนม... ตอนเย็นว่าจะไปกินข้าวกันไรกัน
เลยแพลนว่า ตอนเช้า เราจะไปอาซากุสะก่อน.. แล้วตอนเย็นค่อยไปรป
แต่แล้ว...แพลนพัง!!!!
ด้วยความที่ป่วย จิรันยาเลยนอนตื่นสาย เพราะกินยาไป ตื่นมา 11 โมงแล้ว
เชคเมลล์อะไรนิดหน่อย ก็ปาไปบ่ายโมง ถึงได้อาบน้ำ แต่งตัว..
แต่พออาบน้ำเสร็จ วิ่งเข้ามาในห้อง กำลังหาเสื้อผ้ามาใส่..
อยู่ๆก็เกิดการสั่นแบบรุนแรงขึ้น! ตกใจมาก เพราะไม่เคยเจอ (แน่นอน ไทยไม่เกิดแผ่นดินไหวมั้ง..)
คือ เคยเจอแบบเล็กๆ ไม่รุ้ว่ามันไหวอ่ะ เพื่อนมาบอกทีหลังอะไรแบบนี้
แต่อันนี้เจอกับตัว ... สั่นเลย หมายถึง บ้านสั่นเลยนะ เราอยู่เปนแชร์เฮาส์ไง
ระยะเวลาการสั่น มันนานมากกกกกกกกกกกก
ประมาณ 3-4 นาทีได้ สั่นอยุ่แบบนั้น เหมือนมีคนมาจับบ้านเขย่าแรงๆอ่ะ ทั้งบ้านเลย
ได้ยินเสียงของในครัวตกพื้น... (เริ่มตกใจ)
ของในห้องที่วางบนชั้น เริ่มหล่นลงมาอย่างสองอย่าง
อิยุ้ยกระโดดขึ้นเตียง นอนกลิ้งเลย (ได้ข่าวเค้าให้หลบใต้โต๊ะป่ะ?)
จริงๆคือทำอะไรไม่ถูกจุดนี้ = =” โดดขึ้นเตียง เอาผ้าห่มห่ม (ฮา)
ที่ห่วงสุดกลัวตกลงมาจากชั้นแตกคือกล้องโพลารอยด์ที่รัก ซื้อมาด้วยเงินไบต์ อย่าแตกนะเว้ย T_T
แต่มันก็ไม่หล่น โชคดีที่หนัก เหอๆ
ผ่านไปสามถึงสี่นาทีมันก็หยุด...
ทุกคนในบ้านออกมารวมกันตรงห้องนั่งเล่นหมดเลย... ฝรั่งที่บ้านบอกมันแย่มาก..
ซึ่งมันจริง ไหวทีมึนเลย แบบเมาไปเลย เพราะแรงมาก
แล้วฝรั่งในบ้านก็เปิดทีวี แล้วเดินไปเปิดน้ำ.. น้ำร้อนโดนตัดจ้า โชคดีมากที่เราอาบเสร็จแล้ว เหอๆ
พอดุทีวี ก็มีข่าวออกทันที ว่าไหวที่จ.มิยากิ เป็นศุนย์กลาง และแรงมากขนาด 8.8 ริกเตอร์
แรงที่สุดเท่าที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น - -“ และประกาศเตือนภัยซึนามิ..
ซึ่ง ไม่กี่นาที ถัดมา ซึนามิลูกใหญ่มาก สูง 7.3 เมตรก็วิ่งเข้าขนเซนได พร้อมภาพสดจากทางทีวี T_T
มันเปนอะไรที่แย่มากอ้ะทุกคนนนนน
ลองนึกภาพว่าคุณขับรถอยู่... แล้วคลื่นไล่ตามมาอ้ะ ... ภาพนั้นเลย เหมือนในหนังเลยค่ะ
แล้วน้ำเป็นสีดำ กวาดทุกอย่างหมดเลย T_T แย่อ่ะ
สนามบินเซนไดก็จมน้ำ เสียหายยับเยินไปเรียบร้อย คือจะเรียกว่า “ชิบหาย” คงเหมาะมาก
บางจังหวัดมีรถตกจากสะพานด้วย T_T น่ากลัว...
แต่มันไกลโตเกียว เหอๆ
ที่โตเกียว ที่เราอยู่ จุดนี้ คนญี่ปุ่นที่บ้านเดินกลับบ้านมาจากกินซ่า ใช้เวลา 3 ชม. (เหอๆ)
เค้ายังพูดเลยว่า นี่ดีนะ ที่เกิดกลางวัน ถ้าเกิดกลางคืนคงแย่กว่านี้ เพราะมองอะไรไม่เห็น
แต่ในทางกลับกัน การมองเหนอะไรแบบนี้มันก็น่ากลัวกว่ารึป่าวนะ?
เพราะมันเห็นไง คลื่นกำลังมา อะไรแบบนี้
โตเกียว โทรศัพท์ถูกระงับทุกเครือข่าย แต่อินเตอร์เนตเล่นได้ฉลุย
เพราะฉะนั้น แม่กะป๊าโทรหาไม่ได้แน่ๆ เลยทวิตเตอร์ถึงจุ๊กจิ๊กเพื่อนสาว... ให้โทรหาแม่ให้ที บอกว่าเราปลอดภัย
ขอบคุณอีกจิ๊กมา ณ ที่นี้ กรูจะดุแลคาเมะให้ ฮ่าๆๆๆ
ออกไปดูทีวีอีกที เปนภาพคนญี่ปุ่นรวมตัวกันมากมายที่หน้าสถานีรถไฟ... เพราะรถไฟไม่วิ่ง และเค้าให้ออกมาที่โล่ง
นึกในใจ... โชคดี ที่เรายังไม่ออกไปไหน ถ้าเราไปเร็วกว่านี้หน่อยนึง ป่านนี้คงติดอยุ่ในรถไฟใต้ดิน - -“
ไม่ก็กลับไม่ได้ อยาแถวอาซากุสะแน่ๆวันนี้
อาฟเตอร์ชอคยังคงเกิดตลอดเวลา...
บ้านยังคงสั่นเรื่อยๆ สั่นจนเรามึนว่ามันหายสั่นรึยัง สั่นเบาๆ เรื่อยๆ ต่อเนื่องจนหกโมงกว่าๆ
รถไฟยังคงหยุดวิ่ง ชิงกันเซนวิ่งไม่ได้เพราะน้ำท่วม...
ไม่อยากคิดว่า.. ถ้าเรากลับคันไซวันนี้ โดยชิงกันเซน.. อะไรจะเกิดขึ้น..
จากชินกันเซนลงเดินก็ไม่ได้ ไปไหนก็ไม่ได้ แย่เห๊อะ คนอยุ่ในนั้นน่าสงสาร อาหารก็น้อย
เรานี่มันโชคดีจริงๆด้วย T_T
ดูข่าวก็บอกว่า มีไฟไหม้ที่โอไดบะ..(เพิ่งไปมา)
โรงน้ำมันที่จิบะ อันนี้ไหม้ใหญ่เลย
แล้วก็ดิสนีย์น้ำท่วม .... มีรอยร้าวด้วย
นี่ดีนะ ถ้าเราไปดิสนีย์วันนี้ไม่ต้องกลับบ้านอ้ะ - -“ รถไม่วิ่ง
โตเกียวทาวเวอร์..เบี้ยว -*-
มีคนติดอยุ่แถวชินจุกุ โยโกฮามา ร่วมแสนคน กลับบ้านไม่ได้ รถไฟงดวิ่ง
สถานีรถไฟที่จ.ฟุกุชิม่า ร้าว แตกเปนรอยแยกเลย = =”
ที่อาโอโมริ น้ำท่วมเพราะซึนามิ เรือลำเบ้อเริ่มโดนพัดมาเกยอยุ่ที่สันเขื่อน... แถมหิมะตก = =” น่าสงสารอ่ะ
สนามบินนาริตะ อินเตอร์เนชั่นเนลของญี่ปุ่น.. อยู่ติดทะเล จ. ชิบะ อาจเกิดซึนามิ น้ำท่วม ต้องปิด = =”
รายงานจากพี่เอ็ม แอร์สาวชาวไทยว่า ตอนแรกจะลงนาโงย่า.. แต่ลงไม่ได้เพราะว่าเครื่องลงเยอะเกิน
สรุปคือต้องลงฮาเนดะ ตอนนี้คนติดที่สนามบินเพียบคร่า
ตอนที่เขียนอยู่นี่ มีคนตายแล้ว80 สูญหายอีกเพียบ
มันเป็นความเสียหายที่ประเมินค่าไม่ได้ของญี่ปุ่นครั้งใหญ่อีกครั้งจริงๆ T_T
แต่เราว่ามันโชคดีของหลายประเทศนะ ที่เกิดที่ญี่ปุ่น
ประเทศที่รับมือกับแผ่นดินไหวและซึนามิเป็น
ประเทศที่มีระบบดี มันเลยไม่อะไรมาก
ถ้าเกิดที่อื่นมันคงแย่กว่านี้เยอะ (แต่ก็ใช่ว่าจะไม่แย่ ชาวเซนไดเปนไงบ้างงง)
มืดๆออกไปซื้อข้าวที่เซเว่นตุนตามที่เพื่อนๆบอก...
สิ่งที่เห็นคือ คนเดินกลับบ้ายกันเยอะแยะเลย ไม่เคยเหนเยอะขนาดนี้อ่ะ
ถึงเราจะอยุ่ชินจุกุ แค่ก็ชานเมืองมาก จริงๆมันไกลนะ แต่คนก็ต้องเดินกลับกันเพราะรถไฟประกาศหยุดวิ่งหมดเลย
(เพิ่งวิ่งตอนสามทุ่มเนี่ย)
แต่ยังดีที่ในโตเกียวสถานการณ์ไม่เลวร้ายมาก
น้ำไฟยังโอเคร ใช้ได้ ไม่ตัด
ตอนนี้ยังคงอาฟเตอร์ชอคอยุ่ สั่นจนงงว่าเราเมาเองรึป่าว? แต่ก็มีคนรุ้สึกว่ามันสั่นเรื่อยๆ เหมือนเราจริงๆ
แล้วเค้าบอกว่า คืนนี้ยังจะไหวต่อไป...
ขอให้อย่าไหวใหญ่เลยนะ สั่นมาเล็กๆพอตื่นเต้นก็พอ T_T เหนื่อย
สรุปคือ เค้าบอกว่าเปนแผ่นดินไหวที่มใหญ่ที่สุดในประวัติศาตร์ของญี่ปุ่นค่ะ
มีซึนามิหลายที่ และเสียหายเยอะมาก
ตอนนี้ ตีหนึ่งกว่า ผู้คนยังคงออกมาเดินกันอยุ่ข้างนอก
ทั้งที่ชินจูกกุ และที่ต่างๆ เพราะมีข่าวว่าจะเกิดอาฟเตอร์ชอคเรื่อยๆค่ะ
โทรศัพท์เพิ่งใช้ได้เมื่อกี้... - -“ ช้าไปป่ะ
โยะโกะโทรมาเชค พี่เอ็มโทรมาเชคสวัสดิภาพ... หนูยังโอเครค่า (เป็นสองคนที่โทรเข้าได้)
ขอบคุณมา ณ จุดนี้
ขอบคุณทุกคน สำหรับความห่วงใยต่างๆนานานะคะ ^_^
เพื่อน สาธิต ที่ออนไลน์เฟสบุคมาตอนทำงานเพื่อถามว่า เรายังโอเครไหม รู้สึกได้เลยว่ามันห่วงเราจริงๆ
เพื่อนเอกญีปุ่น ที่แปะเฟสบุคกันเยอะแยะ ถึงเรื่องเรา
พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ สังคมจอนนี่.. ที่ถามไถ่ตลอดเวลา
เพื่อน พี่ น้อง ศิลปากร ที่คอยทวิตถามข่าวเสมอ ขอบคุณค่า
เราสบายดี ตอนนี้มึนนิดหน่อย
แต่กลับไปเจอทุกคนได้แน่นอน อย่าห่วงนะจ๊ะ
รักค่ะ
ยุ้ย*
fuka fuka love the earth