Западный Трансвааль
Сайт, где раньше было помещено это стихотворение Элизабет Эйберс, закрылся. Спасибо, текст остался в архиве Гугла. Так что скопирую, пока не поздно.
Elizabeth Eybers
Wes-Transvaal
’n Skurwe huisie uit ysterklip gekerf;
’n slap draadheining; op die stoep lê rond
’n vark, vier hoenders en ’n kafferhond;
’n stowwerige kind kruip oor die werf.
Die baas leun lusteloos teen die skewe hek,
sy kin gestut op hande ru soos grond,
sy oë sag en glansloos, stroef sy mond.
Hy sug, om dan met dieper asemtrek
weer oor die naakte vlaktes heen te skou …
Hoe staar hy so geduldiglik? Hoe het
die hemel hier ’n witter, wyer blou?
God het geen berge of bosse oorgehad
toe Hy dié land moes maak, en kon toe net
die vrede van voleindiging hier laat.
Elizabeth Eybers
Wes-Transvaal
’n Skurwe huisie uit ysterklip gekerf;
’n slap draadheining; op die stoep lê rond
’n vark, vier hoenders en ’n kafferhond;
’n stowwerige kind kruip oor die werf.
Die baas leun lusteloos teen die skewe hek,
sy kin gestut op hande ru soos grond,
sy oë sag en glansloos, stroef sy mond.
Hy sug, om dan met dieper asemtrek
weer oor die naakte vlaktes heen te skou …
Hoe staar hy so geduldiglik? Hoe het
die hemel hier ’n witter, wyer blou?
God het geen berge of bosse oorgehad
toe Hy dié land moes maak, en kon toe net
die vrede van voleindiging hier laat.