Jul 18, 2011 23:13
Met onze passie voor analyse, complexiteit en puzzels creëren wij als ICT'ers onze eigen wereld om ons heen. Een wereld van logica, wetten, regels en beredeneerbare waarheden, maar ook een wereld van overwachte uitzonderingen en irrationele kronkels. Alles is zeker, maar ook weer niet helemaal. Een wereld van apparaten en technische hulpmiddelen, waar de menselijke component snel stoort, want die brengt het systeem in de war.
Wat vandaag waar is, geldt morgen ook ( even afgezien van nieuwe software versies). Een wereld van gegevens, parameters, blokjes en pijltjes, waar het duiveltje in de details zit en uiterlijkheden minder belangerijk zijn. Waar het gelijk niet wordt bepaald door regelgeving of een grote mond, maar door de juistheid van de redenatie. En op een zekere manier wordt ons hoofd zo opgeslokt door onze exact zoemende hersenen, dat we minder ruimte overhouden voor het intermenselijke contact.
Goede ICT'ers zijn in het algemeen geen briljante communicatoren, politiek, daar houden de meesten van ons niet van. Dat is irrationeel, voldoet eigenlijk niet als onderbouwing, vertroebelt en leidt tot slechte besluiten.