Aug 26, 2012 09:48
De hoofdleiding van de kraan ontsprong.
Vanuit een klein gat.
Vloeit azuur blauw water.
Ze druppelt, langzaam.
Dalend en vallend breken de druppels op de grond.
Ze veroverd.
Tot de hele kamer een spiegeling van zichzelf is.
Het vriest.
Ze transformeert naar spiegelend ijs.
Wachtend.
Tot ze weer ontdooid wordt door aanraking.
het weer kent geen slechte weer,
zij