คาดหวัง
วันนี้อาจจะแปลกไปที่อัพภาษาไทยที่นี่ ก็บล็อคเข้าไม่ได้ ทำไงได้
ถ้าอัพภาษาอังกฤษคงพูดออกมาไม่ได้ทั้งหมด
บางครั้ง อารมณ์มันรุนแรง มันควบคุมไม่ได้
หรืออาจจะเหนื่อย ยอมรับว่าไม่เคยทำอะไรให้เป็นประโยชน์ แต่มันก็ต้องมีเวลาหยุดทำอะไรบ้าง
ไม่อยากให้ใครมายุ่ง มากวน อยากจะอยู่คนเดียว
มาเซ้าซี้ให้ทำอะไร เราเองก็อดทนไม่ไหวเหมือนกัน ให้ทำก็ทำได้ แต่ขอคำเดียว อย่ามาเซ้าซี้ให้ทำ
ถึงแม้ว่าสิ่งที่ให้ทำนั้นคนโง่มันก็ทำได้ มันง่ายนิดเดียว
แล้วเราก็ไม่อยากให้มาคาดหวังอะไรกับเรา ไม่ชอบให้ใครมาพูดกำหนดนู่น กำหนดนี่ ไม่ใช่คอมพิวเตอร์ที่ต้องมาทำตามคำสั่งทันทีที่สั่ง
ทำแล้วเห็นอาการหงุดหงิด ปึงปัง ก็ไม่พอใจ เห็นว่าเรามันไร้ประโยชน์ ก็ไม่รู้จะพูดยังไง แต่ก็ไม่อยากพูด
ให้พูดมันพูดได้อยู่แล้ว ถ้าไม่กลัวจะเสียใจ
รู้ว่าพูดไปก็ไร้ประโยชน์ยังไงหล่ะ คงไม่เข้าใจหรอก พูดอะไรไปก็ไม่เข้าใจ เสียเวลา ยอมก้มหน้าไม่พูดอะไร คงจะสมใจอยาก
ไม่ใช่คนดีเด่อะไร งั้นจงอย่ามาคาดหวังกับเรามากนะ ไม่ใช่คงเก่ง คนฉลาด คนขยัน อย่างที่คิด
ไม่ใช่คนที่ทำได้ทุกอย่าง คนที่จะทำในสิ่งที่ต้องการได้ทั้งหมด
ถ้าคิดว่าเรียนไปทำไม ไร้ค่า ถ้าไม่เคยเรียน จะรู้อะไร
คิดว่าเรียนแล้วไม่ได้ใช้ทำอะไร ตัวเองไม่เคยเรียน อย่ามาทำเป็นรู้ไปก่อนเลย
ถ้าคิดว่าตัวเองกำหนดคนอื่นได้ ถ้าคาดหวังว่าเรามันคงทำอะไรไม่ได้ ก็เชิญคิดไปเลย
ถ้าหากเราทนไม่ไหว เราจะออกไปจากชีวิตคุณเอง จะได้ไม่ต้องมาคาดหวังให้เหนื่อย
แล้วไม่ต้องกลัวว่าจะอกตัญญู แค่ไม่มาให้เห็นหน้าก็คงสบายใจ และก็ขอยอมรับ ว่าเราคงสบายใจกว่าที่เป็นอยู่แน่
อย่าทำให้เราทนกับความคาดหวัง ทำสิ่งที่มันเร่งเร้า ไปไม่ได้ละกัน