Gewoon rustig door gaan.
Ik zit al bijna een jaar in de ww, aan de lopende band solliciteren, maar niemand die je aan wil nemen.
Het gaat daarin op en neer hoe het met me gaat. Al is het maar omdat ik mezelf niet wil laten kisten, want het enige wat nietgoed is dat ik geen baan heb, maar dat is meteen het grootste hangijzer want ik heb geen baan.
Dus ik zit thuis mijn huis schoon te maken, buiten te lopen, en te haken, spinnen en breien.. al liggen de eerste en laatste nu even stil.
Maar misschien komt er toch een klein beetje verandering in in mijn thuis blijven zitten niets doen.
In het begin van het jaar ben ik eens binnen gelopen bij een werkcoach, die toen in het zelfde gebouw zaten als het uwv waar ik toen een afspraak mee had, die op niets uitliep.
Ik ben gewoon bij die mevrouw naar binnen gelopen, en omdat haar afspraak niet was komen opdagen kon ik wel even tussendoor. Ik heb alles uitgelegd waar ik mee zat, En dat ik eigenlijk niet wist wat ik nou wilde. Maar wel wat ik leuk vond, en goed in ben. Meteen begon ze lijntjes te verbinden en vertelde dat wat ik wilde eigenlijk wel heel erg zat in de richting van een Management Assistente, en dat ik eens onderzoek moest gaan doen om daar in door middel van een EVC procedure mijn papieren te halen.
Vol goede moed ging ik aan de slag.
Helaas ging het wat anders dan gepland. NIet alleen was het geen 3 maanden zoals zij het vertelde, en was het 900 euro, het zou 2500 gaan kosten, zonder de kosten van de examens van de school die ik moest doen a 250, maar ook zou het ruim 9 maanden duren. Plus ik had geen werk dus ik had niemand om voor me af te tekenen waardoor het weg gegooit geld zou zijn.
Na het uitzoek werk, en een paar weken gewacht te hebben heb ik weer contact opgenomen met Tanja, en een afspraak gemaakt zodat ik mijn bevindingen aan haar kon vertellen.
Het was een redelijke emotioneel gesprek waarin ik dus vertelde dat ik vast zat en gewoon de weg niet meer wist.
Blijkbaar heeft Tanja meer moeilijk emensen in haar kamer gehad want ze heeft me gekalmeerd en vertelde dat ze wel een collega had die een niet project op zou starten en daar zou ik perfect bij kunnen passen. Ze heeft dus toen ik bij haar zat contact op genomen met collega Margreet en heeft me voorgesteld. Vanwege drukte zou Margreet later contact met me opnemen.
Wat dus bijna een maand duurde, en omdat ik zelf nog een aantal keer contact heb gehouden met Tanja.
Fast forwerd tot een paar weken geleden, toen zat ik met Margreet aan tafel voor mijn solicitatie gesprek, om op vrij williger basis met haar aan haar project mee te werken.
De hele sumiere uitleg die ik kreeg was dat het een project zou zijn door een kerngroep vrouwen, om gemotiveerde vrouwen die een afstand hebben tot de arbeidsmarkt deze doormiddel van cursesen, vrijwilligers werk of andere hantvatten hen weer dichter bij een baan te helpen.
En dit project moest nog helemaal opgestart worden. Ze had al 3 mensen die haar gingen helpen en ik zou de laatste zijn. Wij zouden het kernteam worden, die intake gesprekken met de mensen zou hebben en het adminsitratief zouden afhandelen en zouden uitzoeken wie wat nodig heeft.
En tussen door worden wij dan ook begeleid, en kunnen wij ook van het aanbod van hulp gebruik maken.
Ik heb ja gezegt, en vertel dat ik het zou aanvragen bij het uwv, want dat moet je doen als je in de ww zit :x En ipv dat het een maand duurde was het gewoon binnen 16 dagen geregeld en kreeg ik mijn toestemming om voor 6 uur per week vrijwiliigers werk te doen bij het Project Pak Je Kans gemeente Tiel.
De eerstetwee vergaderingen zijn geweest, en vandaag hebben we echt spijkers met koppen geslagen. Ik heb het systeem opgezet in google doc om alles bij te houden, want blijkbaar hebben ze dat niet bij de gemeente en mogen mensen steeds het wiel zelf uit vinden. En Ik heb het ontzettend naar mijn zin gehad, moest op mijn handen zitten soms om niet te snel te gaan en te hard van stapel te lopen. De uren vlogen voorbij. We begonnen om half 10 en om kwart over 12 heb ik geschrokken op de klok gekeken dat ik al aan mijn 6 uur van deze week zat.
Gelukkig waren we klaar, en gaan we volgende week verder. Maar ik ga dus binnen twee weken een event organiseeren voor 50 man, waarvan ik gelukkig een locatie heb, maar waarvan ik gisteren de uitnodgingen gemaakt heb, vandaag niet aan toegekomen zijn om ze te bespreken, maar wel doorgestuurd heb om ze na te laten kijken.
Maar verder helemaal niets heb en nog moet onderzoeken wat de gastenlijst is en waar ik een stevige partytent vandaan moet halen zodat mensen buiten kunnen roken en zo ;)
Margreet liep met me mee naar de uitgang en op mijn opmerking dat ik het zo leuk vind merkte ze op dat ik het ook ontzettend leuk leek te vinden en dat ik het zo goed deed.
Dus volgende week gaan we samen zitten om te kijken wat ik nodig heb om me tot volle bloei te laten komen, en misschien ook dat ik mee kan lopen met het secretariaat om te kijken of ik daar op mijn plek ben.
En dat we dan kijken of ik al mijn kunnen, competiets en meer zo kan bundelen dat een werkgever zegt, ja haar moet ik hebben.
En zo niet dan staat het alsnog heel er goed op mijn cv ;)
Ik kan niet wachten tot volgend week :D
Geen idee of er wat uit zou kunnen komen, maar ik hoop zeer zeker dat ik er een goede betaalde baan uit ga krijgen.
Het gaat daarin op en neer hoe het met me gaat. Al is het maar omdat ik mezelf niet wil laten kisten, want het enige wat nietgoed is dat ik geen baan heb, maar dat is meteen het grootste hangijzer want ik heb geen baan.
Dus ik zit thuis mijn huis schoon te maken, buiten te lopen, en te haken, spinnen en breien.. al liggen de eerste en laatste nu even stil.
Maar misschien komt er toch een klein beetje verandering in in mijn thuis blijven zitten niets doen.
In het begin van het jaar ben ik eens binnen gelopen bij een werkcoach, die toen in het zelfde gebouw zaten als het uwv waar ik toen een afspraak mee had, die op niets uitliep.
Ik ben gewoon bij die mevrouw naar binnen gelopen, en omdat haar afspraak niet was komen opdagen kon ik wel even tussendoor. Ik heb alles uitgelegd waar ik mee zat, En dat ik eigenlijk niet wist wat ik nou wilde. Maar wel wat ik leuk vond, en goed in ben. Meteen begon ze lijntjes te verbinden en vertelde dat wat ik wilde eigenlijk wel heel erg zat in de richting van een Management Assistente, en dat ik eens onderzoek moest gaan doen om daar in door middel van een EVC procedure mijn papieren te halen.
Vol goede moed ging ik aan de slag.
Helaas ging het wat anders dan gepland. NIet alleen was het geen 3 maanden zoals zij het vertelde, en was het 900 euro, het zou 2500 gaan kosten, zonder de kosten van de examens van de school die ik moest doen a 250, maar ook zou het ruim 9 maanden duren. Plus ik had geen werk dus ik had niemand om voor me af te tekenen waardoor het weg gegooit geld zou zijn.
Na het uitzoek werk, en een paar weken gewacht te hebben heb ik weer contact opgenomen met Tanja, en een afspraak gemaakt zodat ik mijn bevindingen aan haar kon vertellen.
Het was een redelijke emotioneel gesprek waarin ik dus vertelde dat ik vast zat en gewoon de weg niet meer wist.
Blijkbaar heeft Tanja meer moeilijk emensen in haar kamer gehad want ze heeft me gekalmeerd en vertelde dat ze wel een collega had die een niet project op zou starten en daar zou ik perfect bij kunnen passen. Ze heeft dus toen ik bij haar zat contact op genomen met collega Margreet en heeft me voorgesteld. Vanwege drukte zou Margreet later contact met me opnemen.
Wat dus bijna een maand duurde, en omdat ik zelf nog een aantal keer contact heb gehouden met Tanja.
Fast forwerd tot een paar weken geleden, toen zat ik met Margreet aan tafel voor mijn solicitatie gesprek, om op vrij williger basis met haar aan haar project mee te werken.
De hele sumiere uitleg die ik kreeg was dat het een project zou zijn door een kerngroep vrouwen, om gemotiveerde vrouwen die een afstand hebben tot de arbeidsmarkt deze doormiddel van cursesen, vrijwilligers werk of andere hantvatten hen weer dichter bij een baan te helpen.
En dit project moest nog helemaal opgestart worden. Ze had al 3 mensen die haar gingen helpen en ik zou de laatste zijn. Wij zouden het kernteam worden, die intake gesprekken met de mensen zou hebben en het adminsitratief zouden afhandelen en zouden uitzoeken wie wat nodig heeft.
En tussen door worden wij dan ook begeleid, en kunnen wij ook van het aanbod van hulp gebruik maken.
Ik heb ja gezegt, en vertel dat ik het zou aanvragen bij het uwv, want dat moet je doen als je in de ww zit :x En ipv dat het een maand duurde was het gewoon binnen 16 dagen geregeld en kreeg ik mijn toestemming om voor 6 uur per week vrijwiliigers werk te doen bij het Project Pak Je Kans gemeente Tiel.
De eerstetwee vergaderingen zijn geweest, en vandaag hebben we echt spijkers met koppen geslagen. Ik heb het systeem opgezet in google doc om alles bij te houden, want blijkbaar hebben ze dat niet bij de gemeente en mogen mensen steeds het wiel zelf uit vinden. En Ik heb het ontzettend naar mijn zin gehad, moest op mijn handen zitten soms om niet te snel te gaan en te hard van stapel te lopen. De uren vlogen voorbij. We begonnen om half 10 en om kwart over 12 heb ik geschrokken op de klok gekeken dat ik al aan mijn 6 uur van deze week zat.
Gelukkig waren we klaar, en gaan we volgende week verder. Maar ik ga dus binnen twee weken een event organiseeren voor 50 man, waarvan ik gelukkig een locatie heb, maar waarvan ik gisteren de uitnodgingen gemaakt heb, vandaag niet aan toegekomen zijn om ze te bespreken, maar wel doorgestuurd heb om ze na te laten kijken.
Maar verder helemaal niets heb en nog moet onderzoeken wat de gastenlijst is en waar ik een stevige partytent vandaan moet halen zodat mensen buiten kunnen roken en zo ;)
Margreet liep met me mee naar de uitgang en op mijn opmerking dat ik het zo leuk vind merkte ze op dat ik het ook ontzettend leuk leek te vinden en dat ik het zo goed deed.
Dus volgende week gaan we samen zitten om te kijken wat ik nodig heb om me tot volle bloei te laten komen, en misschien ook dat ik mee kan lopen met het secretariaat om te kijken of ik daar op mijn plek ben.
En dat we dan kijken of ik al mijn kunnen, competiets en meer zo kan bundelen dat een werkgever zegt, ja haar moet ik hebben.
En zo niet dan staat het alsnog heel er goed op mijn cv ;)
Ik kan niet wachten tot volgend week :D
Geen idee of er wat uit zou kunnen komen, maar ik hoop zeer zeker dat ik er een goede betaalde baan uit ga krijgen.