Эх! Колькі іх было ў маім жыцці, гэтых паяскоў-паясоў-пасікаў-тасёмак-шнурочкаў! Лічыць даўно перастала. Але так прыемна паглядзець на фоткі, якія на памяць здымаліся. Гэта не лепшыя рэчы, але тыя, што засталіся на фотках. Вось гляджу, натхняюся. Фоткі захоўваюць нейкі энэргетычны зарад рэчаў, гэта як ежа для вачэй:)