De volgende stap
Pyyyh! Het windt en het regent sneeuw!
Verder is mijn plan om de bedrijven te contacteren vrijwel helemaal in het water gevallen. Ofwel beweren ze geen buitenlandse werkers te hebben, ofwel hebben ze al een leerkracht, ofwel kan ik ze gewoon helemaal niet te pakken krijgen. Ik heb twee studenten die beginnen volgende maand. Twee die al een tijdje online lessen volgen. En twee die gaan beginnen met online lessen eens ze alle computerproblemen uit de weghebben gekregen. Eén Nokia persoontje contacteerde mij, maar daar heb ik verder nog niets van gehoord. Veel te weinig lesmogelijkheden!
Tijd voor een alternatieve aanpak dus:
- Nokia en Metso Minerals pak ik aan van binnenaf. Mijn ex-studentje van Nokia gaat iedereen vertellen van mijn lessen, en een vriend van mij van Metso Minerals gaat zelf lessen komen volgen. Metso beweerdt al een leerkracht te hebben, maar mijn vriend was zo vastberaden dat hij alleen bij mij wou, dat ze hem dat toelaten (en ervoor betalen). Twintig lessen heb ik dus, om aan Metso te bewijzen dat ik beter, goedkoper en sympathieker ben dan die rare andere dure.
- Morgen begin ik met mijn rondgang door de stad. Bij alle kebaberia's moet ik eens binnenstappen, een gesprekje aanknopen en vragen om de mogelijkheid om visitekaartjes achter te laten. Het probleem daarmee is dat ik niet echt een heel sociaal mens ben. Zomaar een gesprek aanknopen, en op gang houden, vind ik héél moeilijk. Maar het MOET.
- Unipoint is een centrum waar buitenlanders bij terecht kunnen voor vanalles. Met hun moet ik zeker eens gaan praten. 't Is alleen moeilijk om daar eens binnen te vallen wanneer er daadwerkelijk iemand aanwezig is! Nergens is er een lijst verkrijgbaar van hun activiteiten of niets...
Verder heb ik mijn ex-studentje zijn nieuwe lerares ontmoet. Wat een schatje! Héél jong, maar met een echt Finse-lerares-accentje. Je zou die leerkrachten OVERAL herkennen. Ik zou heel graag eens deelnemen aan die lessen aan de universiteit waar ze zo leren praten, want anders Finnen zijn er helemaal niet toe in staat. Ze geeft les aan de avondschool, waar de lessen binnenkort eindigen voor 5 maanden. Er zijn geen lessen gedurende de lente en zomer, echt raar. Ze heeft beloofd mijn visitekaartjes in haar klas eens te laten rondgaan, dus misschien hoor ik daar nog van. Let's hope so!
Verder is mijn plan om de bedrijven te contacteren vrijwel helemaal in het water gevallen. Ofwel beweren ze geen buitenlandse werkers te hebben, ofwel hebben ze al een leerkracht, ofwel kan ik ze gewoon helemaal niet te pakken krijgen. Ik heb twee studenten die beginnen volgende maand. Twee die al een tijdje online lessen volgen. En twee die gaan beginnen met online lessen eens ze alle computerproblemen uit de weghebben gekregen. Eén Nokia persoontje contacteerde mij, maar daar heb ik verder nog niets van gehoord. Veel te weinig lesmogelijkheden!
Tijd voor een alternatieve aanpak dus:
- Nokia en Metso Minerals pak ik aan van binnenaf. Mijn ex-studentje van Nokia gaat iedereen vertellen van mijn lessen, en een vriend van mij van Metso Minerals gaat zelf lessen komen volgen. Metso beweerdt al een leerkracht te hebben, maar mijn vriend was zo vastberaden dat hij alleen bij mij wou, dat ze hem dat toelaten (en ervoor betalen). Twintig lessen heb ik dus, om aan Metso te bewijzen dat ik beter, goedkoper en sympathieker ben dan die rare andere dure.
- Morgen begin ik met mijn rondgang door de stad. Bij alle kebaberia's moet ik eens binnenstappen, een gesprekje aanknopen en vragen om de mogelijkheid om visitekaartjes achter te laten. Het probleem daarmee is dat ik niet echt een heel sociaal mens ben. Zomaar een gesprek aanknopen, en op gang houden, vind ik héél moeilijk. Maar het MOET.
- Unipoint is een centrum waar buitenlanders bij terecht kunnen voor vanalles. Met hun moet ik zeker eens gaan praten. 't Is alleen moeilijk om daar eens binnen te vallen wanneer er daadwerkelijk iemand aanwezig is! Nergens is er een lijst verkrijgbaar van hun activiteiten of niets...
Verder heb ik mijn ex-studentje zijn nieuwe lerares ontmoet. Wat een schatje! Héél jong, maar met een echt Finse-lerares-accentje. Je zou die leerkrachten OVERAL herkennen. Ik zou heel graag eens deelnemen aan die lessen aan de universiteit waar ze zo leren praten, want anders Finnen zijn er helemaal niet toe in staat. Ze geeft les aan de avondschool, waar de lessen binnenkort eindigen voor 5 maanden. Er zijn geen lessen gedurende de lente en zomer, echt raar. Ze heeft beloofd mijn visitekaartjes in haar klas eens te laten rondgaan, dus misschien hoor ik daar nog van. Let's hope so!