Les geven
Gisteren heb ik heel de dag Finse les gegeven aan een groep van 19. Het waren complete beginnertjes, nog vol goeie moed en optimisme. Verbtype 1 en 2 leerden ze bij mij. En dan nog wat woordenschat zoals "stoel", "tafel" and "sofa". Het was leuk.
Het voor de klas staan vind ik eigenlijk maar gewoontjes. Het is zo onpersoonlijk en je weet niet van iedereen of ze het wel doorhebben. Dus dat deed ik maar weinig, misschien 10% van de les. De rest van de tijd hing ik over schouders van oefeningen invullende studentjes, waarbij ik gelukkig vooral de mogelijkheid had om hen te prijzen en weinig nood om ze te verbeteren. Dat wijst erop dat zelfs het voor de klas staan goed ging gelukkig. Ook de praatoefeningen gingen heel goed, ze gebruikten flink de woordenschat en zinsconstructies die ik hen had aangeleerd.
De échte lerares van de groep zat tussen haar studenten, en ik kreeg heel geregeld een knikje wanneer ik iets juist behandelde. Niet dat ik echt op zoek was naar bevestiging (het ging naar mijn idee heel goed), maar ze zat nu eenmaal pal in het midden, moeilijk om er naast te kijken. Ook naderhand zei de lerares dat het heel goed ging, en dat ze een van mijn oefeningen gaat stelen en zelf gebruiken (hehe).
Wanneer ze me vertelde dat het heel goed ging, vroeg ik me toch af waarmee ze me vergeleek. Was het heel goed wanneer je in gedachten houdt dat ik nog nooit aan een hele groep lesgegeven heb? Ging het heel goed wanneer je me vergelijkt met andere buitenlanders? Of was het van een niveau dat volstaat voor iemand die het lesgeven gestudeerd heeft?
Eigenlijk was ik gisteren vrij zelfverzekerd. Ik wist dat ik het goed gedaan had. Mijn twijfels zijn eigenlijk pas vandaag komen bovendrijven, na een gesprekje met de lerares van de andere klas waar ik zal lesgeven. Ze krabbelde heel hard terug van wat we eerder hadden besproken. Het originele plan was dat ik les zou geven op woensdagnamiddag, terwijl de lerares ergens naartoe moest. Onbegeleid dus. En dan zou ik op vrijdag de hele dag lesgeven aan haar groep. Vandaag hoorde ik dat ik op woensdag de hele dag de les bijwoon, en op vrijdag anderhalf uur les mag geven. Da's dus een verandering van zeven uur les naar anderhalf uur. En nu vraag ik me natuurlijk af of lerares nummer 1 aan lerares nummer 2 verteld heeft van mijn les van gisteren. En misschien iets gezegd heeft à la "Ja, ze doet haar best, maar ze is hier toch echt nog niet klaar voor hoor."
Het voor de klas staan vind ik eigenlijk maar gewoontjes. Het is zo onpersoonlijk en je weet niet van iedereen of ze het wel doorhebben. Dus dat deed ik maar weinig, misschien 10% van de les. De rest van de tijd hing ik over schouders van oefeningen invullende studentjes, waarbij ik gelukkig vooral de mogelijkheid had om hen te prijzen en weinig nood om ze te verbeteren. Dat wijst erop dat zelfs het voor de klas staan goed ging gelukkig. Ook de praatoefeningen gingen heel goed, ze gebruikten flink de woordenschat en zinsconstructies die ik hen had aangeleerd.
De échte lerares van de groep zat tussen haar studenten, en ik kreeg heel geregeld een knikje wanneer ik iets juist behandelde. Niet dat ik echt op zoek was naar bevestiging (het ging naar mijn idee heel goed), maar ze zat nu eenmaal pal in het midden, moeilijk om er naast te kijken. Ook naderhand zei de lerares dat het heel goed ging, en dat ze een van mijn oefeningen gaat stelen en zelf gebruiken (hehe).
Wanneer ze me vertelde dat het heel goed ging, vroeg ik me toch af waarmee ze me vergeleek. Was het heel goed wanneer je in gedachten houdt dat ik nog nooit aan een hele groep lesgegeven heb? Ging het heel goed wanneer je me vergelijkt met andere buitenlanders? Of was het van een niveau dat volstaat voor iemand die het lesgeven gestudeerd heeft?
Eigenlijk was ik gisteren vrij zelfverzekerd. Ik wist dat ik het goed gedaan had. Mijn twijfels zijn eigenlijk pas vandaag komen bovendrijven, na een gesprekje met de lerares van de andere klas waar ik zal lesgeven. Ze krabbelde heel hard terug van wat we eerder hadden besproken. Het originele plan was dat ik les zou geven op woensdagnamiddag, terwijl de lerares ergens naartoe moest. Onbegeleid dus. En dan zou ik op vrijdag de hele dag lesgeven aan haar groep. Vandaag hoorde ik dat ik op woensdag de hele dag de les bijwoon, en op vrijdag anderhalf uur les mag geven. Da's dus een verandering van zeven uur les naar anderhalf uur. En nu vraag ik me natuurlijk af of lerares nummer 1 aan lerares nummer 2 verteld heeft van mijn les van gisteren. En misschien iets gezegd heeft à la "Ja, ze doet haar best, maar ze is hier toch echt nog niet klaar voor hoor."