rust zacht, lieve claire...
Ik kende Claire al toen ik nog op de MAVO zat. Het mooie meisje dat uit een dorp nabij Eindhoven kwam. Meer dan oogcontact was er toen nog niet geweest, totdat ik naar de HAVO ging waar zij ook zat. Ik kende er niemand persoonlijk en de eerste ontmoeting was tijdens een survival-kennismaking. En toen ze begon te praten vond ik haar stom!! Ze had het over televisieprogrammas... Maar ze was erg aantrekkelijk, en dat leg je natuurlijk niet gauw naast je neer. De eerstvolgende schooldag ging ik op een willekeurige plek in de klas zitten. Claire kwam de klas binnen, liep naar me toe en vroeg:"Mag ik naast jou komen zitten?" En sinds die dag was ze niet meer stom. Integendeel, ze was heel grappig, aardig, gezellig, en lief. En nog steeds erg aantrekkelijk. Ze kwam naast me zitten terwijl ze wist dat ik een crush op haar had. Het was zo'n meisje dat niet eens in de gaten had dat ze mooi was. We waren beiden behoorlijk speels en vooral tijdens de Engelse les van de heer Uyl hebben we ontzettend veel strafwerk gekregen. Waarvan 50% zooo onterecht... Maar goed. We hebben veel lol met elkaar gehad. Gek genoeg was het contact er alleen maar op school. In onze vrije tijd waren we nooit samen en na het examen scheidden onze wegen. Ik ging studeren in Boxtel en Claire verhuisde naar Tilburg. We verloren elkaar uit het oog en vier jaar later, na mn examen in Boxtel kwam ik haar tegen op het station van Eindhoven. Toevalliger wijs kwamen we daar nog iemand uit onze ouwe klas tegen en dat kon volgens ons geen toeval zijn. We spraken af een soort mini-reunie te houden middels een etentje in de stad. Claire zou het regelen door de mensen van ons HAVO-vriendengroepje te bellen. Bij het Italiaanse restaurant zouden we elkaar treffen en toen ik arriveerde was alleen Claire aanwezig. Ze begreep er zelf ook niks van... Maar ik vond het niet zo erg. Ik was niet heel erg meer geintresseerd in de rest.
Het etentje verliep heel gezellig en het leek alsof er helemaal geen 4 jaar voorbij waren gegaan. Behalve dan dat ze nu kort haar had, ...en rookte! Ze vertelde dat ze verkering had en dat ze bezig was haar studie voor onderwijs af te ronden. Mijn examenfeest zat er ook aan te komen en ineens leek het me een goed idee haar als date mee te nemen naar dat gala-feest. En Claire vond het geweldig! Kon ze eindelijk een keer weer een mooie jurk aantrekken, mits ik in smoking kwam natuurlijk... Nou dat had ik er wel voor over hoor! :-) Dat niet alleen, voor mij mocht het dan ook helemaal 'over the top'. Een vriend van mij wilde wel chaufeuren met zijn Amerikaanse klassieker en Claire vond het allemaal prachtig :-) Het toeval wil dat het gala in Tilburg werd gehouden en Claire woonde daar. Dus tijdens het gala hebben we ook echt goed kunnen feesten omdat we daarna gewoon naar haar huis konden lopen. Toen we in bed lagen volgde er nog wat dronkemanspraat en ik kan me nog herinneren dat ik zei:"Wist je eigenlijk wel dat ik jarenlang verliefd op je was op de HAVO...? En zij antwoordde:"Hihi, Jeffrey... dat was DE roddel van de school." En toen vielen we in slaap.
De volgende dag moest ze vroeg op om naar school te gaan en na een afscheidskus liet ze me alleen achter in haar huis.
Het contact verwaterde weer. Ik ging naar Rotterdam, om verder te studeren en zij... Ik wist het niet meer...
Nu, elf jaar later hoor ik via een vriend, wiens oog per toeval op de overlijdensberichten viel, dat ze, ondanks dat ze ziek was toch onverwacht op 33(!) jarige leeftijd is overleden. ALs lerares Frans laat ze een man en twee kinderen achter.
(...)
Click to viewPatrick bruel - Casser la voix
(omdat vooral JIJ dat zo mooi vond ;-)