Het was nog maar de vraag of dit afspraakje zou gaan plaatsvinden. Zoals de meesten van jullie nu wel weten (denk ik) hebben Evalien en ik het vaak niet gemakkelijk met elkaar gehad afgelopen jaar. Ruzies over de mail en telkens weer alle moeite moeten doen om het uit te praten. De laatste maand had wel een dieptepunt dat ik beschouwde als definitief. Definitief als in nieuwe start van een gezonde vriendschap danwel het einde van de ongezond scheve verhouding, met als resultaat: elkaar nooit meer zien... Eén van die twee, en eerlijk gezegd maakte het me niet meer uit welke... (maar later hierover meer...)
Maar... zoals je ziet hebben we voor het eerste gekozen. :-)
1e kerstdag bij Evalien.
De oorspronkelijke afspraak, (vóór de ruzie,) was om één der kerstdagen gezamelijk door te brengen. In ruil voor Evalien's befaamd Curry gerecht zou ik een Spekkoek leren bakken en een fles champagne meenemen. Daar had ik erg veel zin in en heb in de loop van de tijd alle ingredienten bijeen gesprokkeld. Met de ruzie (en het bijlegggen ervan) veranderde het één en ander natuurlijk. Immers... Was het wel zo'n goed idee om nog een "romantic candlelightdiner" te organiseren... De optie van de Curry lieten we daarom maar varen en in plaats daarvan een boerenkoolstampotmagnetronmaaltijd. (...wat ik stiekem ERG lekker vind, maar dat terzijde! ;-)
Hoe groot was onze wederzijdse verbazing toen bleek dat we ons beide niet aan de afspraak hadden gehouden ;-) Ik had toch de moeite genomen om de perfekte spekkoek te bakken en Evalien was de keukenprinses zelve, met een overheerlijke kippensoep én haar 5-sterren Curry! Ondanks wat rebellerende, in kokosmelk onder gedompelde boontjes, en tegen alle verwachtingen in bleek Evalien de perfekte gastvrouw van de avond.
Totdat Dr. Who begon...
Wég kaarslicht, en hup, gezamelijk met het bordje op schoot voor de tv. Maar dat vind ik ook veel prettiger. Ik gebruik thuis ook geen eettafel. Dr Who was amusant. Ik bedoel, hoe Evalien over Dr Who praatte was amusant. Ik kreeg iets te zien wat totaal niet bij het beeld paste wat ik bij Dr Who had. Maar het was natuurlijk voor het grootste deel te doen om de hoofdrolspeler, die verdacht veel dezelfde trekken als Martin Short had. Het was grappiger dan verwacht. Plus, Catherine Tate, waar ik een zwak voor heb speelde een soort prominente gastrol. Erg grappig.
Tussendoor veel gekletst over vanalles en nogwat en ik werd getrakteerd op Miss Marple. Ik hou wel van detectives. (maar kijk het zelf maar zelden...) Door de moeheid die er na enkele slapeloze nachten wel insloeg heb ik van het plot weinig meegekregen. Ik heb nu nog steeds het "hoe, wie en wat" in mn hoofd zitten. Niet erg, ik heb me ontzettend vermaakt.
Oh, en de onverwacht sfeervolle kerstversiering mag natuurlijk ook niet onbesproken blijven. Een geweldige "boom" die waarschijnlijk niet uzi- en isisproof is, rode kerstboom verlichting, esthetisch verantwoord opgehangen kerstballen en een tafelkleedje vormden het perfecte decor om een fles champagne open te maken. Dat liet ik aan Evalien over om de verantwoordelijkheid voor eventuele schade aan het interieur te ontlopen. En kijk nou toch: Geef Evalien een fles alcohol en ze is als een kind zo blij!
Mooi, die kerstgedachte...
;-)