Ну што за фігня.
Амаль без голасу (нармальна толькі ківаць і падміргваць) паехала на апошнюю пару. Пачаўся сапраўдны, душэўны лівень з маланкамі. Я была поўная рашучасці і, замест таго, каб павярнуцца і пайсці дадому грэцца малаком з мёдам, села ў трамвай.
А пару ўзялі і адмянілі. Пацалавала люстэрка ў фае і пайшла назад. Самая адэкватная рэакцыя была ў Наташы - калі б я была цалкам здаровая, я б так жа гучна і залівіста смяялася.
Добра, у мяне ёсць Маякоўскі і Хармс для суцяшэння. Дарэчы... хіба можна прыдумаць больш здзеклівую пару для чалавека, які ненавідзіць паэзію, чым тэст па рускім паэтам ХХ стагоддзя?
І, вядома, мараль: доўгія трамвайныя паездкі добра ўплываюць на маральны стан. :)
А пару ўзялі і адмянілі. Пацалавала люстэрка ў фае і пайшла назад. Самая адэкватная рэакцыя была ў Наташы - калі б я была цалкам здаровая, я б так жа гучна і залівіста смяялася.
Добра, у мяне ёсць Маякоўскі і Хармс для суцяшэння. Дарэчы... хіба можна прыдумаць больш здзеклівую пару для чалавека, які ненавідзіць паэзію, чым тэст па рускім паэтам ХХ стагоддзя?
І, вядома, мараль: доўгія трамвайныя паездкі добра ўплываюць на маральны стан. :)