Ik heb van school uit weinig meegekregen op politiek vlak. Het enige moment waarop wij IETS met politiek deden was bij geschiedenis, 1 miezerig hoofdstuk Nederlandse Staatsvorming.
Van de 5 jaar dat ik geschiedenis heb gehad op school (het was een van mijn favoriete eindexamenvakken) ging het 1 jaar over het oude Egypte en het oude Rome (ik was op slag verliefd op het vak). Vanaf 2 HAVO hebben we vervolgens 2 jaar over de 2e wereldoorlog geleerd (europa in de 2e wereldoorlog, duitsland in de 2e wereldoorlog, nederland in de 2e wereldoorlog en Nederland na de 2e wereldoorlog) en uiteindelijk nog een half jaar De gouden eeuw en dat beetje Nederlandse Staatsvorming!
Het enige dat mij heel erg bij is gebleven is de opvatting dat de PvdA mijn partij is! Niet te links, niet te gelovig, heel sociaal en het hele idee van opkomen voor de arbeiders :D
Wat ik steeds meer merk is dat naarmate ik ouder word ik steeds rechtser uit kom, ik heb nu al een heleboel kies- en stemwijzer achtige test gedaan en het resultaat verontrust mij :(
Bij de landelijke verkiezingen van 2006 kwam ik (ook vorige week) nog uit op een redelijk overtuigende D66, maar!!! bij de lokale verkiezingen in Zeist kom ik elke keer op de VVD uit, in Utrecht zelfs op de TROS :') Ik moet nog even zoeken waar de PVV meedoet en het daar ook eens proberen, maar ik ben bang voor de uitkomst :(
Nu hier op LJ steeds meer politiek langskomt valt het me op dat mensen overwegend links zijn. Iets dat ik ondertussen wel een beetje met studenten associeer. Ik weet nog niet of dat helemaal terecht is, maar ik zie duidelijk een patroon (eentje dat ik bij mezelf ook wel herken) Het spijtige is namelijk dat mijn vader mij dit vroeger ook vaak vertelt heeft. Als je jong bent ben je links, naarmate je ouder wordt en een paar jaar hebt gewerkt word je vanzelf een stuk rechtser. Vervolgens, als je een behoorlijk aantal jaren verder bent zul je weer een beetje milder worden. Bovendien toonde mijn vader mij hoe dit gelijk liep met zaken als sociale status, inkomen en politieke/bedrijfsgerelateerde macht. Fascinerend om nu bij mezelf ook bijna letterlijk zo te ervaren!!!
Begrijp me niet verkeerd, ik gun iedereen zijn (politieke) mening, maar ik verwacht ten aller tijden van mensen dat ze weten waarom ze iets kiezen (iets dat ik van mijn vader heb meegekregen). Ik vraag me dan ook vaak af of mensen langer nadenken bij standpunten. Iets dat op het eerste gezicht arrogant rechts is, kan nog best eens sociaal zijn. Terwijl iets dat heel leuk links klinkt in de praktijk behoorlijk rechts kan zijn.
Bovendien blijft het wel een democratie, dus nu veel bombarie en grote praat, veel duidelijke taal en ferme standpunten, tot de verkiezingen voorbij zijn en dan moet men toch weer allemaal eindeloos water bij de wijn doen. Het mooie aan democratie is tevens het nare ervan! Als je maar genoeg water bij de wijn doet, houd je een vies slap goedje over dat niemand eigenlijk wil.