Непадалёк, каля дзотаў першай сусьветнай вайны, на ўскрайку старога калгаснага саду расьце дрэва, а дакладней гэта нават два дрэвы разам, якое зачароўвае мяне сваёй кронай. Я яго празвала дрэвам жыцьця =)
"Дрэва жыцьця" сонечнае
"Дрэва жыцьця" пахмурнае
Наша Камяніца як на карціне =)
Наша месца пад сонцам =)
Мае сьляды - катаюся на лыжах
Сьвіст час ад часу пад сьнегам чуе пэўна мышэй, падскоквае, б'е пярэднімі лапамі па сьнезе і пачынае рыць =) але пакуль я ня бачыла, каб ён некага ўпаляваў
Яр не разумее, што робіць Сьвіст, але дужа цікавіцца =)
Яр ужо амаль дагнаў Сьвіста па росьце
- Вось такі я прыгажун!