А мне цяжка перачытваць. Хіба "Дзікае паляванне - з асалодай. двойчы чытаў "Чорны замак", адзін раз і на рускай мове. Неверагодная цяжкая. Хоць ты бяры лісток і запісвай імёны: хто ёсць хто і куды пайшоў. А гістарычныя не люблю, казаў ужо...
Судзячы па спробах жыцьцяпісу і ўспамінах сяброў, ён сам ствараў сваю лягенду. Першае, што прыходзіць ў галаву - байкі пра гадаваньне мядзьведзя і ноч на вежы Мар'яцкага касьцёла.
"Чорны Замак" я ўпершыню чытаў у восем гадоў (гэта была адна зь нямногіх кніжак на беларускай удома). "Каласы..." - дзесьці ў 14, аднойчы прачнуўся а другой уночы і да ранку чытаў. "Хрыста..." адолеў у 15, і дагэтуль лічу любімай кнігай. Апошняе, што інтыітыўна адкладваў на пасьля, хоць і браўся некалі - прачытаў летась "Нельга забыць" і "преисполнился омерзения".
Эээ... Калі я чытала гэты раман 2 гады таму, ён мне зайшоў выдатна і пакінуў найлепшыя ўражанні, вельмі моцныя. Лічу яго выдатным. Зараз, канешне, не ведаю, як паставілася, калі б у першы раз чытала ці перачытвала.
Я сам саромеўся сабе ў гэтым прызнацца, і калі сяброўка выказала аналагічныя погляды на гэты твор, нават крыху зьдзівіўся. Зрэшты, гэта ўсё ж першы ягоны раман.
Але не першае, што ён напісаў у прозе. Ну, ён такі трохі сумбурны і ўвогуле больш на верш у прозе падобны, але тым не менш. Аднак у кожнага сваё успрыманне, безумоўна.
Віталь, ты Караткевіча перачытваеш?
Reply
Reply
двойчы чытаў "Чорны замак", адзін раз і на рускай мове. Неверагодная цяжкая. Хоць ты бяры лісток і запісвай імёны: хто ёсць хто і куды пайшоў.
А гістарычныя не люблю, казаў ужо...
Reply
Reply
Reply
На той час я нестолькі захапляўся літаратурай, каб цікавіцца, а цяпер я прымаю ўсё так, як ёсць.
Капанне не люблю.
Reply
"Чорны Замак" я ўпершыню чытаў у восем гадоў (гэта была адна зь нямногіх кніжак на беларускай удома). "Каласы..." - дзесьці ў 14, аднойчы прачнуўся а другой уночы і да ранку чытаў. "Хрыста..." адолеў у 15, і дагэтуль лічу любімай кнігай. Апошняе, што інтыітыўна адкладваў на пасьля, хоць і браўся некалі - прачытаў летась "Нельга забыць" і "преисполнился омерзения".
Reply
А чаму?
Reply
Reply
Reply
Reply
Ну, ён такі трохі сумбурны і ўвогуле больш на верш у прозе падобны, але тым не менш.
Аднак у кожнага сваё успрыманне, безумоўна.
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment