Такую краіну прасралі
Некалі, яшчэ зусім нядаўна, стаяў на гістарычнай плошчы аднаго еўрапейскага мястэчка адзін вельмі адметны помнік. Адметны не толькі тым, што на свой дзень народзінаў у 11 класе я ўночы сцягнуў усе кветкі, прынесеныя на днюху яму, і падарыў аднакласніцам. (Днюхі ў нас сапраўды ў адзін дзень). Гэта самы крываногі помнік у вядомай мне частцы айкумены.
Быў. Цяпер сляды яго згубіліся. А на тым месцы цяпер стаяць абы чые бюсты: нейкага князя бандыцкай знешнасці, бамжа-мастака, жыда-падарожніка, прасці госпадзі, польска-амерыканскага шпіёна і г.д. і да т.п. у колькасці 8 штук. Эх...
А вось праўда, у якіх яшчэ гарадах Беларусі, акрамя Глыбокага, няма помніка Леніну? Я дык такога ня ведаю. Ану, машэннікі, прызнавайцеся?!
Быў. Цяпер сляды яго згубіліся. А на тым месцы цяпер стаяць абы чые бюсты: нейкага князя бандыцкай знешнасці, бамжа-мастака, жыда-падарожніка, прасці госпадзі, польска-амерыканскага шпіёна і г.д. і да т.п. у колькасці 8 штук. Эх...
А вось праўда, у якіх яшчэ гарадах Беларусі, акрамя Глыбокага, няма помніка Леніну? Я дык такога ня ведаю. Ану, машэннікі, прызнавайцеся?!