เพรงกาล
โอ้ย เมื่อวานนี้ได้ไปอ่านเพรงกาลมา มันโดนจายจริงๆ น้ำตาไหลพรากๆ ด้วยความปลาบปลื้ม ทำไมมันถึงได้สนุกแบบนี้ ฮื่อๆๆ เราปล่อยโฮออกมาเลยตอนคุณหลวงร้องเพลงกล่อมเนี่ย โอยอะไรมันจะขนาดนี้ แต่แหม รู้สึกเสียดายนิดๆ เหมือนกันว่ามันน่าจะไปอยู่กันในยุคอดีตมากกว่าอ่ะ เพราะรู้สึกว่าตอนอยู่ในอดีตมันให้ความรู้สึกอ่อนหวานละมุนละไม แต่ยังไงซะก็รู้สึกดีแหละ แนะนำให้อ่านกันมากๆ เลย
http://bjforever.exteen.com/20050729/entry-2 <<--block คนแต่ง