Паколькі я суткамі сяджу за камп'ютарам, то спёку, якую так люблю, заўважаю толькі па тым, як хутка выпараецца вада з акварыума ды імгненна скісаецца малако ў каціным паўміску.
Каб я магла памяняць удзел у дзяржкамісіі, вычытванне (тры разы) сямі дыпломных работ, лекцыі ў завочнікаў, выданне (рэдагаванне, "хаджэнне" па кабінетах і г.д.)штогадовага зборніка навуковых артыкулаў студэнтаў філалагічнага факультэта, падрыхтоўку работ студэнтаў факультэта да Рэспубліканскага конкурсу ў колькасці 8 штук, распрацоўку вучэбных праграм па 5 дысцыплінах (кожная прыкладна па 40 старонак), удзел у тэсціраванні (3 разы, два з іх прыпадаюць на нядзелю), прысутнасць на чатырох дэканатах, адным метадычным савеце і адным савеце факультэта (падрыхтаваць даклад) магічным словам ТОЛЬКІ :))))). Гэта спіс працы на чэрвень. Ажно самой страшна стала.
ну, тады Вы можаце парадавацца, што Ваша дзейнасць такая разнастайная, і столькім людзям Вы патрэбны :) Мне здаецца, калі б у Вас усё гэта забралі, Вам было б сумна, ці, можа, я памыляюся? :)
Проста ў большай частцы гэтая работа, як бы больш мякка сказаць..., не мае сэнсу і толькі забірае час ад сям'і, ад магчымасці папрацаваць з таленавітымі студэнтамі, напісаць артыкул і г.д. Вось тут я пісала пра методыкі пераадольвання завалу :)) http://veragodna.livejournal.com/12968.html А тут - пра мой (хутчэй не мой - сям'і :))незайздросны стан http://veragodna.livejournal.com/9646.html
Разумею, сама многа такога безсэнсоўнага раблю. З Вашых методык найбольш спадабалася "Помнік табе ніхто не паставіць" :) А сям'я - гэта людзі, якія найлепш усё разумеюць (з уласных назіранняў) :)
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
http://veragodna.livejournal.com/12968.html
А тут - пра мой (хутчэй не мой - сям'і :))незайздросны стан http://veragodna.livejournal.com/9646.html
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment