ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ
Θα ανέβω σε ένα ψηλό βουνό,
Θα ανοίξω τα χέρια μου προς τον ήλιο,
Θα αγγίξω τον άνεμο το σεμνό,
Με μια ανάσα ένα μυστήριο,
Στο μυαλό μου θα φέρω
Της Γης το πράσινο,
Του νερού το μπλε
Η μυρωδιά του χώματος
Τα ρουθούνια γεμίζει κι όσο ποτέ
Το σκληρό το έδαφος δίνει άσυλο,
Πάρε, πάρε, η Γη - η μητέρα φύση,
Της ψυχής την αγάπη, του κορμιού τη φλόγα:
Ξεδιπλώνεται, καίει και ανεμίζει
Φουντώνει και χύνεται μες στο χώμα…
Ουρανέ, μου, πατέρα - πάρε, πάρε,
Του μυαλού μου τις σκέψεις, της σοφίας το λόγο
Σαν τα άστρα ψυχρό, φωτεινό σαν φεγγάρι,
Με μια λάμψη σκορπίζεται προς τα πάνω…
Μ’ ανοιχτά τα χέρια αγναντεύω ήσυχα,
Με κορμί ανάλαφρο, με τη σκέψη θεία,
Πλησιάζει, έρχεται, μ’ αγκαλιάζει όμορφα
Της μητέρας Γης η αθανασία,
Με το νου απέραντο στο ψυχρό διάστημα
Οι γαλαξίες έγχρωμες με κοιτούν ζεστά,
Πλησιάζει, έρχεται τ’ ουρανού το αίσθημα
Με αγκαλιά περίεργη με κρατά σφιχτά!
Μια τεράστια δύναμη να γεννιέται μέσα μου!
Τρεις αγάπες έρχονται να αγκαλιαστούν-
Ένας κύκλος έκλεισε της φύσης το μυστήριο-
Για να με αγιάσουν και να αγιαστούν!
08/05/2013