Խոհք վասն հայրենասիրութեան և հայրենադարձութեան
Сегодня наткнулся на одну декабрскую запись о том, что армянская блогосфера в основном русскоязычна. В определенной мере, к сожалению, но в том числе и по объективным причинам это так. У многих русское образование и писать не на бытовые темы на армянском им бывает сложно. Учитывая большое количество русскоязычных соотечественников из стран бывшего СССР, расспостраненность русского языка в армянской блогосфере становится еще более объяснимой. Более того, составление текста на "более доступном" в мировом масштабе русском языке, дает возможность доносить свое видение событий и проблем и до неармянского читателя. Так или иначе, армяноязычие должно превалировать и все должны стремиться к нему. Главное верить, что при искреннем желании приобщиться к родному языку, личная воля и внутренняя сила языка предков способны творить чудеса. Не надо боятся делать первые шаги. Даже если будут ошибки и даже если их будет немало, надо когда-то начать.
Я же, как человек некогда полностью неармяноязычный, могу на собственном опыте подтвердить, что достичь приемлемых пределов знания родного языка всегда возможно. Дайте волю вашей личной воле и обретение ярмяноязычия станет для вас явью.
Теперь об основном аргументе. Наверное займусь написанием поста о репатриации. Вот уже несколько лет я хотел высказаться на этот счет, но увещевания "не ранить душу" людям заставляли меня откладывать дело в долгий ящик. И поскольку в начале этой записи мы говорили об армяноязычной блогосфере, то, как иногда я поступаю, ее можно сделать более разнообразной, в том числе и постами на грабаре. Жаль, что распостраненная в армянском ЖЖ русскоязычность мешает вовлечь западных армян с их западноармянским литературным.
Յերեկոյի անցելոյ աւուր նստէի ընդ ընկերի իմում ի սրճարանի, որ ըստ պարսաւելոյ սովորութեան մերում օտար հնչմամբ «Արթբրիջ» անուանի` առ Աբովեան փողոցաւ: Իբրեւ ի քննութիւն արկաք զպէսպէս դիպուածս ընթացիկ անցից քաղաքականաց, յիշետակեցաք եւ զոմանս ի սփիւռահայոց, ոյք ի համացանցի «մարտս մղեն պատերազմաց» եւ զանձինս իւրեանց առ մեծամեծս ի հայրենասիրաց ունին եւ զմեզ ապերախտս եւ անհաւատս վարկանին` վասն մերժելոյ մեր զվարս արդի իշխանաւորաց երկրի, որք յԱրցախ, յարձանագրութիւնս թիւրքականս և յողջոյն ձև կառավարման նոցա հային: Վասն զի ի վերջին ամս սաստիկ բազմացան ի համացանցի այնոքիկ, որք ի Պորտուգալ, ի Մոլդովա, ի Ռուսաստան եւ յինչպետ ասասցես բնակեալ են տեղիս եւ յանդգնին ճառս նախատանաց զառաջեաւ Հայաստանեայցս արկանել` մեղադիր լեալ զմեօք, թէ յուճապահար առնեմք զմերազնեայս եւ դովաւ զօրաւիգ լինիմք արտաքնոց թշնամեաց եւ թէ կուրացեալ եմք աչօք ի չտեսանել զյոլով բարիսն այնց պաշտելեաց իւրեանց, զորս «վերնախաւ կրպակապանաց» անունանեմք: Եւ այս ամենայն չարիք, ըստ ասացելոյն սրբոյն Եղիշեայ, մտանեն ի միտս մարդոյ յանուսումնութենէ և ի վայրաքարշ յիմարաբանութենէ առլնուն: Եւ յայսմ դսրովեալ ասպարիզի իբրեւ զառաջնակարգ տեղի հաւաքմանց բաջաղանաց ցնորելոց համբակաց ` զօրէն գբոյ անմաքրութեան յամենայն կուսէ ագուգայիւք աղտեղաբերօք լնլոյ, երևի «օուփենարմենիա» յորջորջեալն ատեան: Այլ, զի կալցին դոքա գէթ իրաւունս բանալոյ զբերանս իւրեանց չմարթեն առնել ինչ, բայց ի դառնալոյ յերկիրն իւրեանց: Եւ իբրեւ այսր եկեսցեն և ընդ մեզ զպարտս շինութեան և պաշտպանութեան երկրիս կատարեսցեն և ընդ «հանճարազարդ» իշխանութեամբ «կրպակապանաց» ի տուէ և ի գիշերի զաւուրս կենաց իւրեանց վայելեսցեն, յայնժամ և ի մէնջ շնորհեալ լիցի նոցա իշխանութիւն բանալոյ զբերանս իւրեանց ի գովերգութիւն պաշտելեաց իւրեանց, յորոց Տէրն փութանակի զաշխարհս Հայոց ի բաց կացուսցէ: Սորին իրի աղագաւ խրատ ընդհանրական լիցի ամենեցուն արտաքոյ սահմանաց Հայոց բնակելոց` դարձարո՛ւք ի Հայս, զի այս է տուն ձեր և տեղի, յորում միայն շնորհեալ է ձեզ հնար զպատկեր մարդոյ և զանուն հայոյ ի պատուի ունել անթերի: Եւ մի՛ զանգիտէք յերկուացեալ ահիւ երկիւղի դժուարութեանց մարտավարականաց , վասն զի մի է ճանապարհն ընդ որ և հարկաւորիք երթալ և յայնմանէ չկարէ ոք զձեզ արձակել: Վասն որոյ և այժմ, յայսմ իսկ նուագի, և աստանօր ևս յիշեսջի՛ք, զի պարտիք դառնալ և այսմ միայնոյ ճշմարտութեան չիք ինչ, որ կացցէ հակառակ:
Я же, как человек некогда полностью неармяноязычный, могу на собственном опыте подтвердить, что достичь приемлемых пределов знания родного языка всегда возможно. Дайте волю вашей личной воле и обретение ярмяноязычия станет для вас явью.
Теперь об основном аргументе. Наверное займусь написанием поста о репатриации. Вот уже несколько лет я хотел высказаться на этот счет, но увещевания "не ранить душу" людям заставляли меня откладывать дело в долгий ящик. И поскольку в начале этой записи мы говорили об армяноязычной блогосфере, то, как иногда я поступаю, ее можно сделать более разнообразной, в том числе и постами на грабаре. Жаль, что распостраненная в армянском ЖЖ русскоязычность мешает вовлечь западных армян с их западноармянским литературным.
Յերեկոյի անցելոյ աւուր նստէի ընդ ընկերի իմում ի սրճարանի, որ ըստ պարսաւելոյ սովորութեան մերում օտար հնչմամբ «Արթբրիջ» անուանի` առ Աբովեան փողոցաւ: Իբրեւ ի քննութիւն արկաք զպէսպէս դիպուածս ընթացիկ անցից քաղաքականաց, յիշետակեցաք եւ զոմանս ի սփիւռահայոց, ոյք ի համացանցի «մարտս մղեն պատերազմաց» եւ զանձինս իւրեանց առ մեծամեծս ի հայրենասիրաց ունին եւ զմեզ ապերախտս եւ անհաւատս վարկանին` վասն մերժելոյ մեր զվարս արդի իշխանաւորաց երկրի, որք յԱրցախ, յարձանագրութիւնս թիւրքականս և յողջոյն ձև կառավարման նոցա հային: Վասն զի ի վերջին ամս սաստիկ բազմացան ի համացանցի այնոքիկ, որք ի Պորտուգալ, ի Մոլդովա, ի Ռուսաստան եւ յինչպետ ասասցես բնակեալ են տեղիս եւ յանդգնին ճառս նախատանաց զառաջեաւ Հայաստանեայցս արկանել` մեղադիր լեալ զմեօք, թէ յուճապահար առնեմք զմերազնեայս եւ դովաւ զօրաւիգ լինիմք արտաքնոց թշնամեաց եւ թէ կուրացեալ եմք աչօք ի չտեսանել զյոլով բարիսն այնց պաշտելեաց իւրեանց, զորս «վերնախաւ կրպակապանաց» անունանեմք: Եւ այս ամենայն չարիք, ըստ ասացելոյն սրբոյն Եղիշեայ, մտանեն ի միտս մարդոյ յանուսումնութենէ և ի վայրաքարշ յիմարաբանութենէ առլնուն: Եւ յայսմ դսրովեալ ասպարիզի իբրեւ զառաջնակարգ տեղի հաւաքմանց բաջաղանաց ցնորելոց համբակաց ` զօրէն գբոյ անմաքրութեան յամենայն կուսէ ագուգայիւք աղտեղաբերօք լնլոյ, երևի «օուփենարմենիա» յորջորջեալն ատեան: Այլ, զի կալցին դոքա գէթ իրաւունս բանալոյ զբերանս իւրեանց չմարթեն առնել ինչ, բայց ի դառնալոյ յերկիրն իւրեանց: Եւ իբրեւ այսր եկեսցեն և ընդ մեզ զպարտս շինութեան և պաշտպանութեան երկրիս կատարեսցեն և ընդ «հանճարազարդ» իշխանութեամբ «կրպակապանաց» ի տուէ և ի գիշերի զաւուրս կենաց իւրեանց վայելեսցեն, յայնժամ և ի մէնջ շնորհեալ լիցի նոցա իշխանութիւն բանալոյ զբերանս իւրեանց ի գովերգութիւն պաշտելեաց իւրեանց, յորոց Տէրն փութանակի զաշխարհս Հայոց ի բաց կացուսցէ: Սորին իրի աղագաւ խրատ ընդհանրական լիցի ամենեցուն արտաքոյ սահմանաց Հայոց բնակելոց` դարձարո՛ւք ի Հայս, զի այս է տուն ձեր և տեղի, յորում միայն շնորհեալ է ձեզ հնար զպատկեր մարդոյ և զանուն հայոյ ի պատուի ունել անթերի: Եւ մի՛ զանգիտէք յերկուացեալ ահիւ երկիւղի դժուարութեանց մարտավարականաց , վասն զի մի է ճանապարհն ընդ որ և հարկաւորիք երթալ և յայնմանէ չկարէ ոք զձեզ արձակել: Վասն որոյ և այժմ, յայսմ իսկ նուագի, և աստանօր ևս յիշեսջի՛ք, զի պարտիք դառնալ և այսմ միայնոյ ճշմարտութեան չիք ինչ, որ կացցէ հակառակ: