Уезжаю в Ленинград, как я рада - как я рад...
Պետերբուրգում մի բան կա, որ շատ է դուրս գալիս: Ուր գնում ես, որ անկյունում լինում ես, կգտնես մեկին, որ կարդում է: Կարդում են բոլոր տարիքի ու խավի ներկայացուցիչները: Ճիշտ է, գրավաճառների խոսքերով, հաճախ կարդացած բուլվարային էժանագին գրքերը մտահոգության տեղիք են տալիս, բայց միևնույն է, դեռ կան նորմալ ընթերցողներ:
Եկող տարի Երևանը գրքի համաշխարհային մայրաքաղաք է հռչակված: Պետք է առիթն օգտագործել ու զարկ տալ ընթերցանությանը՝ որպես լավ ու ճիշտ երևույթ:
Սա էլ մեկ գրական գործ պետերբուրգ գնացածի, բայց բնավ ոչ իմ մասին :)
Уезжаю в Ленинград, как я рада - как я рад...
Стихи И.Уткина
Уезжаю в Ленинград, как я рада - как я рад.
Двое тихо говорили, расставались и корили:
Ты такая - Ты такой - Ты плохая - Ты плохой.
Уезжаю в Ленинград, как я рада - как я рад.
Дело было на вокзале, дело было этим летом,
Все решили, все сказали, были куплены билеты.
Паровоз в дыму по пояс бил копытом на пути,
Голубой курьерский поезд вот, вот думал отойти.
Уезжаю в Ленинград, как я рада - как я рад.
Но когда чудак в фуражке поднял маленький флажок,
Паровоз пустил барашки, семафор огонь зажег.
Но когда, в двенадцать двадцать бьет звонок один, другой
Надо было расставаться, надо было расставаться:
Дорогая - дорогой - я такая - я такой, я плохая - я плохой.
Я не еду в Ленинград, как я рада - как я рад.