Ծիծեռնավանքը գյուղը գտնվում է
Արցախի հանրապետության ամենամեծ շրջանի` Քաշաթաղի կենտրոնական մասում` շրջկենտրոն Բերձորից (նախկին Լաչին) մոտ երկու տասնյակ հյուսիս-արևելք.
Այդ գյուղում է գտնվում նաև համանուն վանքը` Ծիծեռնավանքը կամ Սբ. Գևորգի վանքը: Եկեղեցու մասին կպատմեմ ու ցույց կտամ մեկ ուրիշ անգամ:
Գյուղ տանող ճանապարհին կան երկու քերականության տեսանկյունից անշունչ առարկաներ, որոնց տեղացիները կոչում են <<սիրահարներ>>: Ժողովուրդը ասում է, որ դրանք խորհրդանշում են իսկական սերը մարդկանց միջև:
Իսկ գուցե, գտնվելով Հայաստանի Հանրապետության և Արցախի հանրապետության սահմանի գրեթե կենտրոնում, այն խորհրդանշում է Մայր Հայաստանի երկու մասերի հարատև կապը, սերն ու անբաժանելիությունը:
Ծիծեռնավանքը և նրա պաշտպան ժայռերը
իսկ սա, որ միշտ հիշենք ու գործենք(գտնվում է Բերձորում` Մ. Մելքոնյանի պուրակում)