прапаную на ваш суд мой санэт
Санэт XV
Мой горды, непакорны, шчыры верш, -
Ты дэспатаў усіх перажывеш!
Уільям Шэкспір
За шатамі лятункаў ветлы дым,
Наўсьцяж маўкліва вабіць пошчак вецьцем,
Працятая сутоньня стромай квецень
У водгульле маркотна лье наўздым.
Маной ахутан прысак малады,
Марнее квола, маючы наўвеце
Пярэсты жвір ды сінь у запавеце.
Суздром спачылі зорныя клады.
У розруху люструецца прыветна
Надоечы зьнібелы вербалоз.
Сузмрок увішна ветахі калыша.
Няўзнак шыпшыны пошум пракаветны
Трымціць пад барвы бурапенных кроз.
Ды ўсё ж маёвае буяе ўзвышша!