ПАЦАНьЧЫК...

Sep 24, 2007 19:24

     Сёння мы з суседам і суседкаю майго веку зратавалі вось гэтага чатырохмесяцовага пацаньчыка:



Далі яму годную мянушку - Аўчар, каб трымаўся.
      Каб не раўнівы мой Жэромця, то забрала б яго да сябе.



Спачатку палашчылі, пасьля пакармілі, прэзентавалі ружовую шаўковую стужачку (будзе гламурным хлопцам) - і знайшлі гаспадара.



Малы туліўся да мяне - пэўна, заразка, адчуваў, што даспадобы мне гэткія сімпотныя кабялькі, дый свайго маю. 



Нават не хацеў адпускаць...



Але, у рэшце рэштаў, здаецца, застаўся задаволеным...



Узгадалася, колькі я разам з братам тых патлацікаў ды зубасьцікаў мілых адгадавала ды паўладкоўвала ў летнія вакацыі, якія бавіла ў бабулі. А потым атрымлівала ад той самай любай бабулі  па вуху ў навуку, каб сабакам хвасты не круціла :)

сабака

Previous post Next post
Up