Apr 03, 2007 19:23
Я іду такі задаволены,
бо ў мяне ёсьць сакрэт -
мне ўсё ва ўсясьвеце дазволена:
я - паэт.
У маім чырвоным куце -
дамавік і венік,
каб было чым завабліваць
і выганяць.
Я пакуль малады
беларускі пісьменьнік -
ёсьць чым браць!
І вершы гады ў рады -
усё як у геніяў.
Беларусь мая - назаўжды
мой міленіюм!
…І я маме скажу асьцярожна,
што й Парыж па мне справіць імшу.
Бо мне ўсё - да нябёсаў! - можна:
бо я вершы пішу.
2007,
чарнавік,
вершы,
выдурняцца