Հարցը հետաքրքիր տեսանկյունից էս նայում: Ես անգամ կընդհանրացների այդ մոտեցումը. Որքանո՞վ է ընդհանրապես այդ “էլիտար” խավը կրեատիվ, եւ որքանո՞վ են այդ խավի ստեղծած/պատվիրած/գնած արժեքները էսթետիկորեն արժեքավոր:
Միայն այն փաստից, որ այդ խավը հակադեմոկրատական լծակներով է իշխանության գլուխ, դեռ չի բխում, թէ իրենք պետք է կրեատիվ չլինեն: Մեդիչիներ կամ Բուրբոնները նույնպես դեմոկրատական ընտրություններով չէին ընտրված, բայց արվեստ ոչ միայն հովհանավորում էին, այլեւ դրանից լավ հասկանում էին:
Այսինքն հարցը «էլիտայի» ձեւավորման քաղաքական լծակները չեն, այլ դրա կրթական մակարդակը: Մեր դեպքում գործ ունենք մի խավի հետ, որը մաքսիմումը (չհաշված հատուկենտ անձանց) կազմում են «ժողը երեքներով ավարտած սեւ կուրտկայով տղեքը»…
Հարցը հետաքրքիր տեսանկյունից էս նայում: Ես անգամ կընդհանրացների այդ մոտեցումը. Որքանո՞վ է ընդհանրապես այդ “էլիտար” խավը կրեատիվ, եւ որքանո՞վ են այդ խավի ստեղծած/պատվիրած/գնած արժեքները էսթետիկորեն արժեքավոր:
Միայն այն փաստից, որ այդ խավը հակադեմոկրատական լծակներով է իշխանության գլուխ, դեռ չի բխում, թէ իրենք պետք է կրեատիվ չլինեն: Մեդիչիներ կամ Բուրբոնները նույնպես դեմոկրատական ընտրություններով չէին ընտրված, բայց արվեստ ոչ միայն հովհանավորում էին, այլեւ դրանից լավ հասկանում էին:
Այսինքն հարցը «էլիտայի» ձեւավորման քաղաքական լծակները չեն, այլ դրա կրթական մակարդակը: Մեր դեպքում գործ ունենք մի խավի հետ, որը մաքսիմումը (չհաշված հատուկենտ անձանց) կազմում են «ժողը երեքներով ավարտած սեւ կուրտկայով տղեքը»…
Reply
Leave a comment