усё цячэ...усё змяняецца
Вось і зіма праляцела...поўным крокам рушыць вясна ... і толькі я застаюся на месцы. Адмяраю сваё жыццё адлегласцямі: да Масленкі (якая, відаць перацячэ у гуканне вясны:-) - тыдзень, да дыплёму- тры з паловай месяцы, да Купалля трошкі больш, кашулю аддаць павінна была 2 месяцы таму... Я нібыта на нулявой кропцы нейкай сістэмы каардынат, і можна мераць час у які хочаш бок. Хоць наперад, хоць назад. Толькі руху няма...