Դիփեռ դեն 4:0
Էսօր երկար ընդմիջումից հետո, գնացել էի Հայաստանի հավաքականի խաղին:Էն որ հա սկսում ես բողոքել(դե ճիշտ բաներից), ու ըտեղ մի հատ դելֆինանման էակ դուրս ա գալիս ու ասումա «այ սաղ օրը բաղաքում եք, բա մեր լուսավոր ապագան, մեր մոլիբդենն ու ջերկուկը, Արշակ Սադոյանը վերջապես»:նմաններին ես ասում էի սսսս...սիգապանծ քայելրերով հեռաղիր այստեղից, բայց որ էսօր:Էսօր մի այլ կարգի կայֆ, թույն արտակաաաաաաաաաարգ մթնոլորտ էր:Առանց քֆուր(եւ հատկապես քյաֆար),հավեսով, կայֆ, մեր տղեքն է 4: հաղթեցին ու հեչ կարեւոր չի ում:Ինձ թվումա իրանք էլ էսօր մեծ բավականություն ստացան խաղից, որովհետւե ամեն մի իրանց լավ գործողություն ուղեկցվուր էր ծափերով ու հաստատ իրանք էլ իրանց էսօր շատ լավ զգացին:Ապրեն մեր ֆուտբոլիստները, մեր երկրպագուները, հավեսս տվեց:Ով չէր եկել խաղին կոչ եմ անում մյուս անգամ դուք էլ եկեէ, որ զգաք սրա հաճույքը: