(no subject)
Ik heb me veel gerealiseerd in de bijna 40 uur die ik de afgelopen 2 dagen ben wakker geweest. Het voornaamste was dat hard werken, en je misschien wel kut voelen daardoor, een vereiste is als je iets wilt bereiken. Dat klinkt misschien stom, want je zult wel denken: "Dat is toch logisch?", maar om een of andere reden was ik daar in mijn negentienjarige leven nog niet echt achtergekomen. Ik ben gister (na een nacht niet kunnen slapen) om kwart over acht s'ochtends begonnen en tien uur s'avonds opgehouden. Daarna heb ik thuis de bestanden die ik nog niet 100% af had afgerond om vervolgens 2 uur te gaan slapen en om kwart over acht weer present te zijn op school. Wat me uiteraard een flinke lichamelijke klap gaf, omdat ik niet de tijd of moeite nam om ook nog wat te eten. Ik ben kapot. Maar toen ik er mee klaarwas, en mijn werk controleerde gaf me dat een gevoel wat ik eigenlijk nog niet eerder had gehad. Een soort van... Ja... Trots kan je het wel noemen, denk ik. Het verbaasde me een beetje. Het is op zich te begrijpen, aangezien dit volgens mijn o zo goede geheugen de eerste keer dat ik echt huiswerk heb gemaakt (wel huiswerk dat ik vorig schooljaar had moeten doen), dat dit gevoel me onbekend voorkwam. Maar het was een fijn gevoel, en als ik dat gevoel altijd krijg nadat ik mezelf heb brakgewerkt achter een computer, ga ik er misschien wel over nadenken om dit ooit nog eens te herhalen.
Maar hetgeen wat ik me daardoor realiseerde is misschien wel een van de belangrijkste dingen uit mijn toekomstige leven. Het feit dat ik moeite moet doen voor iets dat ik wil, ook al is het niet leuk om te doen, ik het toch zal moeten doen. En dan heb ik het niet alleen over goede cijfers, of een goed gelukte website of tekening, maar ook over verstandshoudingen. Relaties. Mensen begrijpen je niet zomaar, mensen moet je léren begrijpen, en dat kost moeite. Moeite die ik tot nu toe weinig tot niet heb genomen, als het begrijpen niet al vanzelf kwam. Moeite die ik wel had moeten nemen, en ook gá nemen.
Ik realiseerde me vanavond ook dat je zo gelukkig zou moeten zijn met dingen die je voor lief neemt. Dingen die zo normaal zijn dat je er zo makkelijk overheen kijkt. Het verbaasde me. Het gebeurde toen ik op de westersingel een (zoals zij al uitdrukte) heel onnodig maar toch belangrijk gesprek had, en er een toerist langskwam die een foto maakte van de singel. Ik snapte eerst niet waar hij een foto van maakte, maar toen ik keek in de richting waar zijn lens op focuste, zag ik eigenlijk hoe mooi de singel was s'avonds. En toen besefte ik me dat iedereen schoonheid kan zien, maar dat de kunst is het te zien nadat de normaliteit is neergedaald.
[edit]: Sorry guys, this just blurted out in dutch, my headache is taking over so I'll tell you later. :P
Maar hetgeen wat ik me daardoor realiseerde is misschien wel een van de belangrijkste dingen uit mijn toekomstige leven. Het feit dat ik moeite moet doen voor iets dat ik wil, ook al is het niet leuk om te doen, ik het toch zal moeten doen. En dan heb ik het niet alleen over goede cijfers, of een goed gelukte website of tekening, maar ook over verstandshoudingen. Relaties. Mensen begrijpen je niet zomaar, mensen moet je léren begrijpen, en dat kost moeite. Moeite die ik tot nu toe weinig tot niet heb genomen, als het begrijpen niet al vanzelf kwam. Moeite die ik wel had moeten nemen, en ook gá nemen.
Ik realiseerde me vanavond ook dat je zo gelukkig zou moeten zijn met dingen die je voor lief neemt. Dingen die zo normaal zijn dat je er zo makkelijk overheen kijkt. Het verbaasde me. Het gebeurde toen ik op de westersingel een (zoals zij al uitdrukte) heel onnodig maar toch belangrijk gesprek had, en er een toerist langskwam die een foto maakte van de singel. Ik snapte eerst niet waar hij een foto van maakte, maar toen ik keek in de richting waar zijn lens op focuste, zag ik eigenlijk hoe mooi de singel was s'avonds. En toen besefte ik me dat iedereen schoonheid kan zien, maar dat de kunst is het te zien nadat de normaliteit is neergedaald.
[edit]: Sorry guys, this just blurted out in dutch, my headache is taking over so I'll tell you later. :P