late avonden.
Het is laat. De muziek klinkt traag en ritmisch. Een langzame avond, heerlijk en ontspannen. Het is donker maar vele kaarsen geven een gouden gloed op het gezelschap. Een café, en op de achtergrond wordt langzaam gedanst op de melodie.
De man gekleed in een goedzittend pak, achterover op z'n stoel met een champagneglas in z'n hand. Te luisteren, te kijken. De Erwt beweegt langzaam mee op de bas van de muziek.
De laatste momenten van 2009 in een onbekend gezelschap, maar alles lijkt te kloppen. De erwt danst langzaam, draaiend op het tafelkleed, uit het zicht. In de verte dansen anderen. Maar de Erwt blijft bij de man en voelt zich prima daar. Tevreden met wat er is. De man kijkt net zo tevreden.
Voor het eerst echt lekker in een lange tijd. Er is vanavond niets meer nodig dan de muziek en de sfeer. In gedachten dansen ze met elkaar. Als oude vrienden. Vandaag zijn er geen woorden nodig.
De laatste momenten van 2009. We gaan naar een nieuw jaar. Het is donker en koud buiten, en er zijn zo veel dingen te vergeten. Nog meer dingen te onthouden. De man knikt naar de Erwt, 'De wereld is misschien van iedereen, maar vanavond niet, nee vanavond is alleen van ons.' De Erwt kijkt omhoog, en knipoogt. De man glimlacht, zouden ze morgen ook croissantjes hebben bij het ontbijt? Ongetwijfeld besluit hij, en sluit z'n ogen om verder van de muziek te genieten.
En de Erwt? die danst rustig verder, de nacht in, het jaar in, meer hebben ze die nacht niet nodig.
De man gekleed in een goedzittend pak, achterover op z'n stoel met een champagneglas in z'n hand. Te luisteren, te kijken. De Erwt beweegt langzaam mee op de bas van de muziek.
De laatste momenten van 2009 in een onbekend gezelschap, maar alles lijkt te kloppen. De erwt danst langzaam, draaiend op het tafelkleed, uit het zicht. In de verte dansen anderen. Maar de Erwt blijft bij de man en voelt zich prima daar. Tevreden met wat er is. De man kijkt net zo tevreden.
Voor het eerst echt lekker in een lange tijd. Er is vanavond niets meer nodig dan de muziek en de sfeer. In gedachten dansen ze met elkaar. Als oude vrienden. Vandaag zijn er geen woorden nodig.
De laatste momenten van 2009. We gaan naar een nieuw jaar. Het is donker en koud buiten, en er zijn zo veel dingen te vergeten. Nog meer dingen te onthouden. De man knikt naar de Erwt, 'De wereld is misschien van iedereen, maar vanavond niet, nee vanavond is alleen van ons.' De Erwt kijkt omhoog, en knipoogt. De man glimlacht, zouden ze morgen ook croissantjes hebben bij het ontbijt? Ongetwijfeld besluit hij, en sluit z'n ogen om verder van de muziek te genieten.
En de Erwt? die danst rustig verder, de nacht in, het jaar in, meer hebben ze die nacht niet nodig.