Over kutklanten en een rothumeur
De baas is terug! Na vier weken de winkel over te laten aan mij en een "vriendin" van hem, kwam hij eergisteren binnen alsof hij nooit was weggeweest. "En heb je de sigaretten besteld? En de Colruyt?" "Nee, ik doe al vier weken niets en laat de winkel rotten!". Gisteren was hij heel hyper, terwijl ik een slechte dag had. "Kim, kan je de waterpijpen prijzen, de mensen helpen, die films weg steken en de rekken aanvullen? ..... Ben je klaar, 'k heb nog iets..." NEE GAST.
Ik was dan ook ka-pot toen ik thuis kwam gisterenavond. Hij had me echt afgemat. Meteen heb ik 's avonds subtiel gevraagd "... en nu is mijn vakantiejob gedaan zeker?" maar ik moet woensdag nog langskomen. Dat kan er wel bij. Het feit dat ik nadien word uitbetaald kan er zeker bij.
Ik heb gewoon vakantie nodig! Heb nog niets van vrije dagen gehad die ik zelf heb aangevoeld als een vakantiedag. De laatste week op 't werk kon ik echt iemand met zijn gezicht op de toonbank kloppen. Zo moet je als klant wachten tot de kassierster (ik dus) de DVD heeft gecontroleerd die je gisteren hebt gehuurd. Maar niemand kan precies vijf seconden wachten. En dan komt het dat je soms lege DVD-doosjes vindt. En dan moet je bellen en vriendelijk zeggen dat er geen DVD in hun doosje zit. En dat dat ding wel dringend binnen moet. En dat ze eigenlijk moeten wachten. Vooral dat. Echt een heleboel tijd dat wegsluipt. Ik werd er gek van. En dan mocht ik content zijn dat hun telefoonnummer nog klopt, want anders mocht ik nog een brief beginnen schrijven. Die was ook niet echt vriendelijk. Van 't weekend kwam er iemand een DVD terug binnen brengen en ze zei "nu wacht ik, zoals in de brief". Ik werd plots een beetje bang van mezelf. Maar er zijn nog altijd mensen die denken dat ik een achterlijk wijf ben dat thuis tussen katten zit en niets anders doet dan werken, want een vrouw klaagde tegen de baas "ja, en ik kan geen boete hebben want ik heb de DVD op tijd binnen gebracht", waarop ik dan zei "ja, ik steek die DVD weg en dan haal ik die er twee dagen later terug uit om uit te scannen want zo zit ik in elkaar". Weeral een klant minder. Gelukkig voor haar werd ze niet met het gezicht op de toonbank geklopt.
Maar goed, morgen is het de laatste werkdag. En dan moet mijn moeder naar het ziekenhuis. En dan ga ik op weekend. En dan kan ik eindelijk leren.
Ik was dan ook ka-pot toen ik thuis kwam gisterenavond. Hij had me echt afgemat. Meteen heb ik 's avonds subtiel gevraagd "... en nu is mijn vakantiejob gedaan zeker?" maar ik moet woensdag nog langskomen. Dat kan er wel bij. Het feit dat ik nadien word uitbetaald kan er zeker bij.
Ik heb gewoon vakantie nodig! Heb nog niets van vrije dagen gehad die ik zelf heb aangevoeld als een vakantiedag. De laatste week op 't werk kon ik echt iemand met zijn gezicht op de toonbank kloppen. Zo moet je als klant wachten tot de kassierster (ik dus) de DVD heeft gecontroleerd die je gisteren hebt gehuurd. Maar niemand kan precies vijf seconden wachten. En dan komt het dat je soms lege DVD-doosjes vindt. En dan moet je bellen en vriendelijk zeggen dat er geen DVD in hun doosje zit. En dat dat ding wel dringend binnen moet. En dat ze eigenlijk moeten wachten. Vooral dat. Echt een heleboel tijd dat wegsluipt. Ik werd er gek van. En dan mocht ik content zijn dat hun telefoonnummer nog klopt, want anders mocht ik nog een brief beginnen schrijven. Die was ook niet echt vriendelijk. Van 't weekend kwam er iemand een DVD terug binnen brengen en ze zei "nu wacht ik, zoals in de brief". Ik werd plots een beetje bang van mezelf. Maar er zijn nog altijd mensen die denken dat ik een achterlijk wijf ben dat thuis tussen katten zit en niets anders doet dan werken, want een vrouw klaagde tegen de baas "ja, en ik kan geen boete hebben want ik heb de DVD op tijd binnen gebracht", waarop ik dan zei "ja, ik steek die DVD weg en dan haal ik die er twee dagen later terug uit om uit te scannen want zo zit ik in elkaar". Weeral een klant minder. Gelukkig voor haar werd ze niet met het gezicht op de toonbank geklopt.
Maar goed, morgen is het de laatste werkdag. En dan moet mijn moeder naar het ziekenhuis. En dan ga ik op weekend. En dan kan ik eindelijk leren.