GOU ~Himetachi no Sengoku~ thai trans
GOU ~Himetachi no Sengoku~
by Tabuchi Kumiko
LAST VOLUME
Page 70 - 75
translated by yanie
"เอาหล่ะ เกี่ยวกับเรื่องนั้น," ฮิดโยชิเรียกโก เข้ามาคุยด้วย ใบหน้าของฮิเดโยชิเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง.
แม้ว่าปกติแล้วฮิเดโยชิเปรียบเสมือปิศาจ แต่ตอนนี้ใบหน้าของเค้าดูเป็นมนุษย์มากกว่าของโกเสียอีก
"ฉันมีเรื่องบางอย่างที่จะคุยกับเธอ. ไม่สิ, ฉันจะถามเธอต่างหาก," "อะไรหรอคะ?"
โกพร้อมที่จะฟังเสมอ. เธอไม่มีที่อยู่เป็นของตัวเอง ( ต้องอยู่ในคำสั่งของฮิเดโยชิตลอด เพราะเค้าเป็นคนเลี้ยงดูเธอ)
ถ้าเค้ารู้สึกรำคาญใจ กับการที่เธออยู่ที่นี่ ,เธอก็พร้อมเสมอที่จะต้องไปอยู่ที่อื่น ตามแต่ที่เค้าต้องการ จนถึงตอนนี้,
ตาบใดที่เธอได้อย่กับซาดาโกะอย่าสงบก็ไม่มีอะไรสำคัญสำหรับเธออีกต่อไป
"เธอคิดยังไง กับการแต่งงานอีกครั้ง ?" "....หา?" "ฉันบอกว่าแต่งงานอีกครั้ง,"
เธอรู้สึกเหมือนเลือดสูบฉัดไปทั่วใบหน้า. "หมายความว่ายังไงคะ? ท่านบังคับให้ฉันหย่ากับสามีคนแรก,
หลังจากนั้นก็ส่งสามีคนถัดมาของฉันไปตาย... ตอนนี้มาบอกให้ฉันแต่งงานอีกครั้ง !?"
"ใช่ " ฮิเดโยชิพูดอย่างไม่รู้ร้อน
นั้นทำให้โกยิ่งโมโหกว่าเดิม "แล้วครั้งนี้อะไรอีกหล่ะ?? จะให้ฉันเป็นเครื่องมือการเมืองอะไรอีก!?"
"งั้นเธอก้เข้าใจแล้วสินะ" โกพูดไม่ออก "ฉันจะประกาศให้ทุกคนได้รับรู้. แต่ว่าเธอต้องไปคนเดียว"
"คนเดียว?แล้วซาดาโกะหล่ะ!??"
"ทิ้งเธอไว้ที่นี่. ว่าที่สามีของเธอยังเด็กอยู่ เค้าอาจจะไม่ยินดีนัก กับลูกติดจากสามีคนก่อน,"
นั่นยิ่งทำให้เธอโมโหยิ่งกว่าเดิม มากจนทำให้หน้าเธอเปลี่ยนสี ฮิดโยชิก็ยังคงพูดต่อไปอย่างเรียบเฉย.
"ฉันว่ามันต้องเป็นการแต่งงานที่ดี. เธอต้องไปอยู่ที่เอโดะ ที่ตระกูลโทกุกาว่า. ว่าที่สามีของเธอ เธอรู้จักเค้าแล้วใช่ไหม ?
ผู้สืบทอดของตระกูล,ฮิเดทาดดะ" ฮิเดทาดะ!? ครั้งแรกในชีวิต โกล้มลงในทันที.
***
"ฮิเดทาดะ, เจ้ากำลังจะมีเจ้าสาวแล้วนะ," ฮิเอยะสิ พ่อของเค้าบอกแก่เค้า ไ
ม่แม้กระทั่งคิดฮิเดทาดะตอบในทันที , "ได้สิครับ," เค้ามักตอบแบบนี้เสมอมา.
"อะไรนะ? เจ้าไม่สนเลยหรือ ว่าใครคือเจ้าสาวคนนัน้?"
มองมาที่อิเอยะสึ ซึ่งกำลังงุนงงกับท่าทีการตอยรับของเค้า "ผมพอเดาได้ว่าใคร ถ้าให้เวลาวักหน่อย,"
"เจ้าไม่ต้องคิดแล้ว . คนนั้นคือท่านหญิงโก,"
เมื่อได้ยินดังนั้น,ฮิเดทาดะตะโกนอกมาทันที , "โก... โก, โก,ท่านหญิงโก!?"
"เห้อ.... ฉันไม่ได้คาดหวังการตอบรับแบบนี้เลยนะ. ที่จริงแล้วฉันพยายามจะสานสัมพันธืกับเธอมานานแล้ว
อย่างที่เค้าว่า..พรหมลิขิตมันประหลาดเสมอ,หือ"
"มันไม่ใช่อย่างนัน้"
"เจ้าไม่ชอบเธอหรอ?"
"มันไม่เกี่ยวว่าจะชอบเธอหรือไม่ แต่ว่าเธอ---"
"อ่อใช่.เธอแกกว่า 6 ปี.แต่งงานมาแล้ว 2 ครั้งแล้วก็...มีลูกสาวหนึ่งคน" เมื่อเห็นพ่อเค้าพูดอย่างไม่รู้ร้อนเช่นนั้น ทำให้ฮิเดทาดะพูดไม่ออก.
"อะไรกัน. นี่มันไม่ใช่การแต่งงานที่จะสร้างผลลบต่อเจ้า,มันคือหนทางที่ง่ายที่สุด ที่จะเข้าสู่ตระกูลโทโยโทมิ ในฐานะลูกบุญธรรม
แต่สิ่งสำคัญคือการได้เป็นลูกเขยของฮิเดโยริ และเป็นหลานเขยของฮิเดโยชิ เราได้ประโยชน์มากเลยนะ มันเป็นการแต่งงานที่ดีจริงๆ!"
ฮิเดทาดะถอนหายใจ ผ่อนคลายร่างกายที่แข็งทื่อลง. เค้ารู้สึกละอายใจต่อความวิตกของเค้า. ฮิเดทาดะ,ทำได้แค่เพียงต้องยอมรับต่อทุกอย่า
งที่เกิดขึ้นในชีวิต ,นั่นคือวิธีดำเนินชีวิตของเจ้าตลอดมาใช่ไหม?
"ท่านพ่อ, การแต่งงานจะจัดขึ้นเมื่อไหร่?"
"เร็วที่สุดคงดี. อาจจะเป้นเดืนนี้ถ้าเป็นไปได้, หรืออาจเป็นเดือนหน้า, เราอาจจััดงานเดือนกันยายน,"
"ถ้าอย่างนั้น," ฮิเดทาดะนับนิ้วของเค้า. ผ่านมาแล้ว 5 ปี ที่เค้าได้พบกับเธอครั้งแรกในเกียวโต. แม้จะเจอไม่นานนัก
แต่เธอก็สร้างความประทับใจเป็นอย่างมาก. เธอมีความมุ่งมั่นอย่างมาก, หลานสาวของท่านโนบุนาง่า . ผู้หญิงคนนั้นจะมาเป็นภรรยาฉัน? .....
อะไรจะเกิดขึ้นต่อไปภายหน้า, ไว้ค่อยคิดทีหลังละกัน.
***
ในทางกลับกัน,โกต่อต้านฮิเดโยชิอย่างมาก. "มันเป็นเรื่องตลกที่เลวร้ายสำหรับฉัน! โดยเฉพาะ, ทำไมต้องเป้นเด็กไม่มีมารยาทคนนั้น,
คนที่ชอบถากถาง มองว่าคนอื่นต่ำกว่าตัวเอง !? และที่สำคัญ, เค้ายังเป็นเด็ก!?"
"เค้าอายุ 17 แล้วนะ . เราเรียกเค้าว่าเด็กไม่ได้แล้ว,"
"ใครก็ดีกว่าทั้งนั้น.... ขอร้องเถอะ, ไม่ใช่ฮิเดทาดะ!"
"อย่าไม่ให้เกียรติเค้าอย่างนัน!"
"ท่าน-- ฮิเดทาดะ... ขอร้อง, ไม่เอาท่านฮิเดทาดะ. ฉันไม่ยอม!"
"นี่,โก..." ฮิเดโยชิเริ่มเหนื่อย กับการพยายามพูดคำเดิมๆ ตลอดเวลา เพื่ออธิบายแก่โก,
"อะไรก็ตามที่จะทำให้ตระกูลโทกุกาว่า และตระกูลโทโยโทมิ รวมกันอย่างแข็งแรง, มันไม่มีวันแข็งแรงแบบนี้ได้ถ้าไม่มีการแต่งงานนี้
ที่นี่ไม่มีที่สำหรับเธอ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ฉันจะให้เธอไปที่ตระกูลโทกุกาว่า....เราจะไม่คุยกันเรื่องนี่อีก. ดูแลตัวเองด้วย"
ฮิเดโยชิจะลุกขึ้น แต่โกกลับเข้ามาใกล้ขึ้นและคว้านากาม่าของเค้า
"ท่านไม่ใช่หรือที่เล่าเรื่องของท่านหญิงอะซาฮี ?" ท่านหญิงอะซาฮีถูกบังคับให้แต่งงานกับอิเอยะสึ และเธอก็ตรอมใจตาย
เธอคือหนึ่งในน้องสาวของฮิเดโยชิ และเป็นคนที่เค้าภูมิใจอย่างมาก, เธอมีชีวิตที่เป็นทุกข์ แต่เธอมักจะเข้มแข็งเสมอ. โกรู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่คิดถึงเธอ
"พูดถึงครั้งนั้น ครั้งแรกที่เธอได้เจอฮิเดทาดะ, มันเกิดก่อนที่อะซาฮีจะตาย, มันถูกงั้นหรอ, ถูกใช่ไหม.
ไม่มีใครนอกจากอะซาฮีที่ทำให้เธอสองคนมาเจอกัน ใครทำให้เธอสองคนได้เจอกัน! เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับมันซะ,ใช่ไหม?"
"ไม่! ฉันได้ยินแต่เสียงท่านหญิงอะซาฮีในหัว บอกว่าอย่าไป อย่าไป!' !!"
"หยุดซักทีได้ไหม!!!" ฮิเดโยชอสบัดมือโกออก และตะโกนใส่เธอ, "เธอคิดว่าอะไรเกิดขึ้นตามความพอใจของเธองั้นหรือ?!
การแต่งงานของผุ้หยิงคนหนึ่งจะทำให้โลกสงบสุข!! เธอควรจะยินดีกัยมันซะ! เข้าใจไหม? เธอเข้าใจใช่ไหม?!"
ฮิเดโยชิก้าวออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว และหันกกลับมา, "ถ้าหากเธอต้องการจะเอาซาดาโกะไปกับเธอ. ฉันจะไปคุยกับอิเอยะสึ,"
โกจ้องมองความว่างปล่าว หลังจากฮิเดโยชิออกไป. ไม่ใช่แค่ฮิเดทาดะเท่านั้นที่เธอเกลียด ฮิเดโยชิเช่นกัน,
ที่จริงแล้วเธอไม่ชอบวิธีที่ฮิเดทาดะสนุกกับคนอื่น. แต่ที่จริงครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าเค้า เธอประทับใจเป็นอย่างมาก.
คงเหมือนโชคร้ายของเค้าที่ต้องมีภรรยาแก่กว่า อย่างฉัน , โกนั่งคิดเงียบๆ เธออยากต้อต้านโลกใบนี้ ที่ที่ทุกอย่างควบคุมโดยผู้ชาย.
การแต่งงาน,งานที่สำคัญงานหนึ่งของชีวิต, ต้องถูกบังคับอยู่ฝ่ายเดียวมาถึง 3 ครั้ง.เธอไม่สามารถรับมันได้. ฮิเดโยชิไม่ได้แค่ผู้ชายธรรมดา
เค้ามีอำนาจมากมาย เธอรู้ดีว่า เธอไม่สามารถจะขัดคำสั่งเค้าได้เลย.แต่เธอรู้สึกท้อแท้กับมัน. โกถอนหายใจอย่างแรง
หลังจาดนั้นเธอพยายามคิดถึงใบหน้าของฮิเดทาดะ แต่ว่าเธอกลับจำได้แต่ผมที่ปรกหน้าผาก กับศีรษะที่เพิ่งโกน ใบหน้าของเค้ายังคลุมเครือต่อไป7
translated by yanie
"เอาหล่ะ เกี่ยวกับเรื่องนั้น," ฮิดโยชิเรียกโก เข้ามาคุยด้วย ใบหน้าของฮิเดโยชิเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง.
แม้ว่าปกติแล้วฮิเดโยชิเปรียบเสมือปิศาจ แต่ตอนนี้ใบหน้าของเค้าดูเป็นมนุษย์มากกว่าของโกเสียอีก
"ฉันมีเรื่องบางอย่างที่จะคุยกับเธอ. ไม่สิ, ฉันจะถามเธอต่างหาก," "อะไรหรอคะ?"
โกพร้อมที่จะฟังเสมอ. เธอไม่มีที่อยู่เป็นของตัวเอง ( ต้องอยู่ในคำสั่งของฮิเดโยชิตลอด เพราะเค้าเป็นคนเลี้ยงดูเธอ)
ถ้าเค้ารู้สึกรำคาญใจ กับการที่เธออยู่ที่นี่ ,เธอก็พร้อมเสมอที่จะต้องไปอยู่ที่อื่น ตามแต่ที่เค้าต้องการ จนถึงตอนนี้,
ตาบใดที่เธอได้อย่กับซาดาโกะอย่าสงบก็ไม่มีอะไรสำคัญสำหรับเธออีกต่อไป
"เธอคิดยังไง กับการแต่งงานอีกครั้ง ?" "....หา?" "ฉันบอกว่าแต่งงานอีกครั้ง,"
เธอรู้สึกเหมือนเลือดสูบฉัดไปทั่วใบหน้า. "หมายความว่ายังไงคะ? ท่านบังคับให้ฉันหย่ากับสามีคนแรก,
หลังจากนั้นก็ส่งสามีคนถัดมาของฉันไปตาย... ตอนนี้มาบอกให้ฉันแต่งงานอีกครั้ง !?"
"ใช่ " ฮิเดโยชิพูดอย่างไม่รู้ร้อน
นั้นทำให้โกยิ่งโมโหกว่าเดิม "แล้วครั้งนี้อะไรอีกหล่ะ?? จะให้ฉันเป็นเครื่องมือการเมืองอะไรอีก!?"
"งั้นเธอก้เข้าใจแล้วสินะ" โกพูดไม่ออก "ฉันจะประกาศให้ทุกคนได้รับรู้. แต่ว่าเธอต้องไปคนเดียว"
"คนเดียว?แล้วซาดาโกะหล่ะ!??"
"ทิ้งเธอไว้ที่นี่. ว่าที่สามีของเธอยังเด็กอยู่ เค้าอาจจะไม่ยินดีนัก กับลูกติดจากสามีคนก่อน,"
นั่นยิ่งทำให้เธอโมโหยิ่งกว่าเดิม มากจนทำให้หน้าเธอเปลี่ยนสี ฮิดโยชิก็ยังคงพูดต่อไปอย่างเรียบเฉย.
"ฉันว่ามันต้องเป็นการแต่งงานที่ดี. เธอต้องไปอยู่ที่เอโดะ ที่ตระกูลโทกุกาว่า. ว่าที่สามีของเธอ เธอรู้จักเค้าแล้วใช่ไหม ?
ผู้สืบทอดของตระกูล,ฮิเดทาดดะ" ฮิเดทาดะ!? ครั้งแรกในชีวิต โกล้มลงในทันที.
***
"ฮิเดทาดะ, เจ้ากำลังจะมีเจ้าสาวแล้วนะ," ฮิเอยะสิ พ่อของเค้าบอกแก่เค้า ไ
ม่แม้กระทั่งคิดฮิเดทาดะตอบในทันที , "ได้สิครับ," เค้ามักตอบแบบนี้เสมอมา.
"อะไรนะ? เจ้าไม่สนเลยหรือ ว่าใครคือเจ้าสาวคนนัน้?"
มองมาที่อิเอยะสึ ซึ่งกำลังงุนงงกับท่าทีการตอยรับของเค้า "ผมพอเดาได้ว่าใคร ถ้าให้เวลาวักหน่อย,"
"เจ้าไม่ต้องคิดแล้ว . คนนั้นคือท่านหญิงโก,"
เมื่อได้ยินดังนั้น,ฮิเดทาดะตะโกนอกมาทันที , "โก... โก, โก,ท่านหญิงโก!?"
"เห้อ.... ฉันไม่ได้คาดหวังการตอบรับแบบนี้เลยนะ. ที่จริงแล้วฉันพยายามจะสานสัมพันธืกับเธอมานานแล้ว
อย่างที่เค้าว่า..พรหมลิขิตมันประหลาดเสมอ,หือ"
"มันไม่ใช่อย่างนัน้"
"เจ้าไม่ชอบเธอหรอ?"
"มันไม่เกี่ยวว่าจะชอบเธอหรือไม่ แต่ว่าเธอ---"
"อ่อใช่.เธอแกกว่า 6 ปี.แต่งงานมาแล้ว 2 ครั้งแล้วก็...มีลูกสาวหนึ่งคน" เมื่อเห็นพ่อเค้าพูดอย่างไม่รู้ร้อนเช่นนั้น ทำให้ฮิเดทาดะพูดไม่ออก.
"อะไรกัน. นี่มันไม่ใช่การแต่งงานที่จะสร้างผลลบต่อเจ้า,มันคือหนทางที่ง่ายที่สุด ที่จะเข้าสู่ตระกูลโทโยโทมิ ในฐานะลูกบุญธรรม
แต่สิ่งสำคัญคือการได้เป็นลูกเขยของฮิเดโยริ และเป็นหลานเขยของฮิเดโยชิ เราได้ประโยชน์มากเลยนะ มันเป็นการแต่งงานที่ดีจริงๆ!"
ฮิเดทาดะถอนหายใจ ผ่อนคลายร่างกายที่แข็งทื่อลง. เค้ารู้สึกละอายใจต่อความวิตกของเค้า. ฮิเดทาดะ,ทำได้แค่เพียงต้องยอมรับต่อทุกอย่า
งที่เกิดขึ้นในชีวิต ,นั่นคือวิธีดำเนินชีวิตของเจ้าตลอดมาใช่ไหม?
"ท่านพ่อ, การแต่งงานจะจัดขึ้นเมื่อไหร่?"
"เร็วที่สุดคงดี. อาจจะเป้นเดืนนี้ถ้าเป็นไปได้, หรืออาจเป็นเดือนหน้า, เราอาจจััดงานเดือนกันยายน,"
"ถ้าอย่างนั้น," ฮิเดทาดะนับนิ้วของเค้า. ผ่านมาแล้ว 5 ปี ที่เค้าได้พบกับเธอครั้งแรกในเกียวโต. แม้จะเจอไม่นานนัก
แต่เธอก็สร้างความประทับใจเป็นอย่างมาก. เธอมีความมุ่งมั่นอย่างมาก, หลานสาวของท่านโนบุนาง่า . ผู้หญิงคนนั้นจะมาเป็นภรรยาฉัน? .....
อะไรจะเกิดขึ้นต่อไปภายหน้า, ไว้ค่อยคิดทีหลังละกัน.
***
ในทางกลับกัน,โกต่อต้านฮิเดโยชิอย่างมาก. "มันเป็นเรื่องตลกที่เลวร้ายสำหรับฉัน! โดยเฉพาะ, ทำไมต้องเป้นเด็กไม่มีมารยาทคนนั้น,
คนที่ชอบถากถาง มองว่าคนอื่นต่ำกว่าตัวเอง !? และที่สำคัญ, เค้ายังเป็นเด็ก!?"
"เค้าอายุ 17 แล้วนะ . เราเรียกเค้าว่าเด็กไม่ได้แล้ว,"
"ใครก็ดีกว่าทั้งนั้น.... ขอร้องเถอะ, ไม่ใช่ฮิเดทาดะ!"
"อย่าไม่ให้เกียรติเค้าอย่างนัน!"
"ท่าน-- ฮิเดทาดะ... ขอร้อง, ไม่เอาท่านฮิเดทาดะ. ฉันไม่ยอม!"
"นี่,โก..." ฮิเดโยชิเริ่มเหนื่อย กับการพยายามพูดคำเดิมๆ ตลอดเวลา เพื่ออธิบายแก่โก,
"อะไรก็ตามที่จะทำให้ตระกูลโทกุกาว่า และตระกูลโทโยโทมิ รวมกันอย่างแข็งแรง, มันไม่มีวันแข็งแรงแบบนี้ได้ถ้าไม่มีการแต่งงานนี้
ที่นี่ไม่มีที่สำหรับเธอ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ฉันจะให้เธอไปที่ตระกูลโทกุกาว่า....เราจะไม่คุยกันเรื่องนี่อีก. ดูแลตัวเองด้วย"
ฮิเดโยชิจะลุกขึ้น แต่โกกลับเข้ามาใกล้ขึ้นและคว้านากาม่าของเค้า
"ท่านไม่ใช่หรือที่เล่าเรื่องของท่านหญิงอะซาฮี ?" ท่านหญิงอะซาฮีถูกบังคับให้แต่งงานกับอิเอยะสึ และเธอก็ตรอมใจตาย
เธอคือหนึ่งในน้องสาวของฮิเดโยชิ และเป็นคนที่เค้าภูมิใจอย่างมาก, เธอมีชีวิตที่เป็นทุกข์ แต่เธอมักจะเข้มแข็งเสมอ. โกรู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่คิดถึงเธอ
"พูดถึงครั้งนั้น ครั้งแรกที่เธอได้เจอฮิเดทาดะ, มันเกิดก่อนที่อะซาฮีจะตาย, มันถูกงั้นหรอ, ถูกใช่ไหม.
ไม่มีใครนอกจากอะซาฮีที่ทำให้เธอสองคนมาเจอกัน ใครทำให้เธอสองคนได้เจอกัน! เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับมันซะ,ใช่ไหม?"
"ไม่! ฉันได้ยินแต่เสียงท่านหญิงอะซาฮีในหัว บอกว่าอย่าไป อย่าไป!' !!"
"หยุดซักทีได้ไหม!!!" ฮิเดโยชอสบัดมือโกออก และตะโกนใส่เธอ, "เธอคิดว่าอะไรเกิดขึ้นตามความพอใจของเธองั้นหรือ?!
การแต่งงานของผุ้หยิงคนหนึ่งจะทำให้โลกสงบสุข!! เธอควรจะยินดีกัยมันซะ! เข้าใจไหม? เธอเข้าใจใช่ไหม?!"
ฮิเดโยชิก้าวออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว และหันกกลับมา, "ถ้าหากเธอต้องการจะเอาซาดาโกะไปกับเธอ. ฉันจะไปคุยกับอิเอยะสึ,"
โกจ้องมองความว่างปล่าว หลังจากฮิเดโยชิออกไป. ไม่ใช่แค่ฮิเดทาดะเท่านั้นที่เธอเกลียด ฮิเดโยชิเช่นกัน,
ที่จริงแล้วเธอไม่ชอบวิธีที่ฮิเดทาดะสนุกกับคนอื่น. แต่ที่จริงครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าเค้า เธอประทับใจเป็นอย่างมาก.
คงเหมือนโชคร้ายของเค้าที่ต้องมีภรรยาแก่กว่า อย่างฉัน , โกนั่งคิดเงียบๆ เธออยากต้อต้านโลกใบนี้ ที่ที่ทุกอย่างควบคุมโดยผู้ชาย.
การแต่งงาน,งานที่สำคัญงานหนึ่งของชีวิต, ต้องถูกบังคับอยู่ฝ่ายเดียวมาถึง 3 ครั้ง.เธอไม่สามารถรับมันได้. ฮิเดโยชิไม่ได้แค่ผู้ชายธรรมดา
เค้ามีอำนาจมากมาย เธอรู้ดีว่า เธอไม่สามารถจะขัดคำสั่งเค้าได้เลย.แต่เธอรู้สึกท้อแท้กับมัน. โกถอนหายใจอย่างแรง
หลังจาดนั้นเธอพยายามคิดถึงใบหน้าของฮิเดทาดะ แต่ว่าเธอกลับจำได้แต่ผมที่ปรกหน้าผาก กับศีรษะที่เพิ่งโกน ใบหน้าของเค้ายังคลุมเครือต่อไป7