Ensimäinen päivä... Ensimäinen iltä...
facebook. page. status. comments. two girls. three languages. one pain. too far. for too long. miss u... cry 4 u... toivon nähdä Virossa... i know i don't posess you, you went away - God bless you. was it that song? probably. but now it has to be my life for nine months.
i knew it's gonna be strange and difficult. but i didn't expect it to be such a hell. my shoulders can still feel your strong bear-like hug... mitä tapahtuu syyskuussa?.. en tiedä... ja sinä et tiedä. mutta se on liian paljon minulle. olen kuollut... haluan olla sinun kanssa. olla autosi ja menna pois...
почему?! какого вообще лешего мне так вынес мозг твой отъезд??? мы были просто друзьями, мы знаем друг друга меньше полугода. так почему, почему меня так ломает сейчас, когда ты еще даже не уехал из Уки?? я знаю, она отличная, но я ненавижу ее всей душой. может, зря. кто знает? никто. и вряд ли кто узнает. но сейчас и она, и отъезд - это слишком много для меня. не хочу домой. нет. не домой. не хочу в питер, в россию. мой дом теперь совсем нигде. конечно, не тут. но уже точно не там. where are my anchors, supposed to keep me alive??? mitä voin tehdä ilman sinua?... ja miksi?! miksi, saatana, olen niin surrullinen??? olen nuori ja kaunis ja viekas. ja sinä et ole yhden miehen maailmassa. onko se rakautta? en tiedä. voi olla. mutta minä en voi ajatella että mine en nae sinua yhdeksän kuukautta... se on liian pitkää aikaa minulle...puutun sinua... haluan halata ja suudella sinua taas...
i knew it's gonna be strange and difficult. but i didn't expect it to be such a hell. my shoulders can still feel your strong bear-like hug... mitä tapahtuu syyskuussa?.. en tiedä... ja sinä et tiedä. mutta se on liian paljon minulle. olen kuollut... haluan olla sinun kanssa. olla autosi ja menna pois...
почему?! какого вообще лешего мне так вынес мозг твой отъезд??? мы были просто друзьями, мы знаем друг друга меньше полугода. так почему, почему меня так ломает сейчас, когда ты еще даже не уехал из Уки?? я знаю, она отличная, но я ненавижу ее всей душой. может, зря. кто знает? никто. и вряд ли кто узнает. но сейчас и она, и отъезд - это слишком много для меня. не хочу домой. нет. не домой. не хочу в питер, в россию. мой дом теперь совсем нигде. конечно, не тут. но уже точно не там. where are my anchors, supposed to keep me alive??? mitä voin tehdä ilman sinua?... ja miksi?! miksi, saatana, olen niin surrullinen??? olen nuori ja kaunis ja viekas. ja sinä et ole yhden miehen maailmassa. onko se rakautta? en tiedä. voi olla. mutta minä en voi ajatella että mine en nae sinua yhdeksän kuukautta... se on liian pitkää aikaa minulle...puutun sinua... haluan halata ja suudella sinua taas...