Вершы

[the_san]

Не мои, но очень. :)

Я один сегодня дома
Ем горбушку от батона
А на мамином ковре
Прям, как дождик во дворе,
Маму не послушав,
Кто-то сделал лужу
А я знаю! Этот кто-то
Любит колбасу и шпроты
У него есть хвост и лапки
Нос, усы и цап-царапки
И играться любит тоже
Этот кто-то - он хороший
Просто вредина немножко
Этот кто-то - наша кошка
Только папа столько лет
Забывает кошкин цвет
Мама, часто так бывает,
Громко папе объясняет
Что от кошки лишь убытки
В узел спутаны все нитки
Поцарапан шкаф и кресло
Лужу сделал неизвестный
Прям не кошка, а зараза
Черно-белая проказа
И прислушавшийся к маме,
Папа, лежа на диване,
Папа тихо после этого
Говорит: мне фиолетово

* * *

Забяры свае хлуслівыя вочы
З маіх старых вокнаў
Не чапай маіх песень тужлівых з месяцам уранку
Пакладзі ў кішэнь маю спелыя вішні шчасця былога
Я пайду па дарогах маўклівых у пошуках лета
Бо лепш так, чым падманам блукаць па задворках
Штучнага нашага лёсу сляпога ў цемры
Выбачай жа мой светлы загадкавы хлопчык
Я хацела быць побач, але потым насупраць
Я прапала нячутна, пакінула крылы на драўлянай затаптанай падлозе
Я ж зраблю цябе не галоўным сваім чалавекам
Дагаваруся з сэрцам сваім, пап’ю з ім гарбаткі наноч, а раніцой з табой, але без цябе крыху
Навошта забіваць сябе так самаадана
Люблю: аддала б ўсё. Прабач за памылкі мае, яны нашыя
Люблю твае зялёныя вочы, смешныя словы і той аўтобус уночы, калі я казала пра сапраўднае сваё шчасце.
Цікава, а ці было яно нашым?
Люблю, мабыць лепш памаўчаць, бо сёння поўня і зусім не хочацца спаць без цябе, маё жыццё
Мне б у твае зялёныя вочы

Меня второе очень трогает. "Я ж зраблю цябе не галоўным сваім чалавекам"...
Авторы - Женя (будущий ЕВС волонтёр в Польше) и его подруга.