Вясна ляніва прыходзіць. Вось ужо трэці тыдзень сакавіка сканчаецца, а чаканага цяпла ўсё няма. Часам нават сняжок з'яўляецца. Арганізатары «тутэйшых квэстаў» прапанавалі нам пашукаць вясну ў Заслаўі. А калі не знойдзем, то паклікаць. Звычка ў мінулым годзе гуляць у адзіночку засталася. Але каб потым тут скардзіцца з нейкімі падставамі, вырашыў прапанаваць спачатку хлопцам, правераным не адной гульнёй у « адрыў», пасля чаго напісаўшы ў некалькі чатаў здзівіўся, знайшоўшы сабе ў каманду людзей. Гэта Марына і Саша. Трэба было разжыцца картай Заслаўя. Або спадзявацца на maps.me. Шчыра кажучы, можна было б і так, але я хацеў бы мець папяровы аналаг усё ж. Лянота мяне давяла да таго, што карту прыйшлося купляць раніцай перад цягніком. Але тут прыйшла на дапамогу назіральнасць. Бо бачыў, што ўчора victorzenin быў у адной кнігарні на Нямізе, таму туды я адразу ж і адправіўся. І без праблем, хутка купіў тое, што трэба было. А цяпер можна і на вакзал ехаць. Адразу купіў білет на электрычку ў тэрмінале. Раней я глядзеў, што ён каштуе 8 800 BYR, але ўзяў за за 5 000 BYR. Раней, мне здавалася, у аўтаматах можна было купіць білет на электрычку не толькі эканом-класа, але і рэгіянальных ліній. Але ў гэты раз не знайшоў. Што ж зрабіць, тупы плаціць двойчы. Тут падышла korrica і заўважыла гэтую недакладнасць і мы ўсе купілі квіткі ў касе, добра, чэргі не было. Як толькі мы збіраліся спускацца ў пераход, я атрымаў паведамленне ад Сашы, які папрасіў мяне купіць яму білет, так як ён спазняецца. Прыйшлося вярнуцца. На пероне прыйшлося пачакаць. І трохі змерзнуць. Надвор'е было не самае вясновае, варта прызнаць. Літаральна за 10 хвілін да адпраўлення ўжо можна было займаць месцы ў электрычцы. Прыйшла korrica, якая да гэтага часу апынулася разумнай, каб узяць сабе кавы. І Саша паспеў прыйсці. На гульню дабіраліся на электрычцы, якая ехала ў 12:10. У нас было паўгадзіны на дарогу. Большую частку гэтага часу мы правялі ў цішыні, толькі ў пачатку трохі абмеркаваўшы нядаўна мінулыя pub-quiz'ы. А Марына паспела нават трохі падрамаць. У гэтай электрычцы шмат хто з удзельнікаў ехаў, калі не ўсё. Толькі адзін victorzenin апынуўся хітрэй усіх, паехаўшы крыху раней на дачу і пасля чакаючы нас на месцы. Прыехалі мы года ў 12:45 і накіраваліся ў бок старту, які быў у музеі па вуліцы Рынкавай, 4. Спярша мы аплацілі удзел і асабіста засведчылі подпісам згоду на тое, што нашы ўзносы пойдуць на прызы пераможцам. Пасля купілі квіткі на прагляд кампазіцыі музея. І чакалі, калі можна будзе пачаць. Атрымаўшы на рукі заданні, мы адышлі ў бок, каб пачытаць іх. Але да нас падышлі работніцы музея і пачалі іх пільна вывучаць. Мы былі не супраць, але час ідзе. На ўвесь квэст у нас было каля двух гадзін. Спачатку мы вырашылі ўзяць заданні па самому музею. Зайшоўшы на другі паверх, мы хутка знайшлі адказы на два пытанні. Адзін па выніку апынуўся няправільным. Але пра гэта мы даведаемся ўжо пасля гульні. Далей, знайшоўшы лаўку каля лесвіцы, мы вырашылі там разгадаць усе тыя, што засталіся, загадкі і планаваць маршрут. Вырашыўшы ўсё, адправіліся на яшчэ адно заданне ў залу на першым паверсе. Там нас чакала трохі сораму за няведанне гісторыі. Як мінімум мяне, Саша трохі ведаў. Астатняе нам дапамагла разгадаць працаўніца музея, задаючы навадныя пытанні. Цяпер запускаю запіс трэка і выходзім на старт. [Пытанне №3.]Пытанне №3. Раней на цэнтральная плошчы паводле прывілея Польскага караля, 4 paзы на год праводзіліся буйныя ярмаркі. У наш час тут знаходзіцца помнік князю Ізяславу, празванаму кніжнікам, які быў усталяваны ў рамках святкавання дня беларускага пісьменства 7 верасня 2014 г. Заданне: На якім пальцы якой рукі скульптуры Ізяслава надзеты фaмільны пярсцёнак? Час 13:48. Адказ: Сярэдні палец, левая рука. Вытрачана 2 хвіліны. Усё цалкам проста - цэнтральная плошча, праз дарогу ад старту. Там і знайшлі помнік. Пачатак пакладзены.
[Пытанне №4.]Пытанне №4. У наваколлі Рынкавай плошчы знайдзіце дошку гонару. Установа, назву якой можна ўбачыць у левым вepxHім куце дошкі, размешчана менш, чым за сто метраў ад яе. Каля яе адшукайце невялікую скульптуру, выкананую з дрэва. Заданне: Што трымае анёл у правай руцэ? Час 15:53. Адказ: Скрыпічны ключ. Вытрачана 5 хвілін. Тут ужо пачаліся першыя складанасці на роўным месцы. Саша спяшаўся, бег наперад. І як я яго не спрабаваў супакоіць - нічога не дапамагала. Падышлі да дошкі гонару.
Але няўважліва прачыталі заданне і пачалі шукаць скульптуру побач з дошкай. Прайшлі да аднаго з наступных заданняў, вярнуліся, прачыталі заданне дакладней, зразумелі, дзе трэба шукаць. Запыталіся ў прахожага, дадаткова самі пашукалі і потым ужо прыйшлі да патрэбнага месца.
[Пытанне №11.]Пытанне №11. Рэкі Заслаўя - Княгінька i Чарніца - носяць свае імёны ў гонар дзвюх выяў Рагнеды. Ад вул. Вялікай рухайцеся па цячэнні paкi Чарніца каля 100 м. Вы ўбачыце мост, а ля яго адну з крыніЦ «Слёзы Рагнеды». Крыніца знаходзіцца пад дахам, што трымаецца на чатырох цагляных слупах. Заданне: Што знаходзіцца на даху? Час 14:02. Адказ: Крыж. Вытрачана 9 хвілін. Наступная памылка не прымусіла сябе доўга чакаць. Яе я дапусціў яшчэ ў музеі, паглядзеўшы на онлайн карце няправільны кірунак плыні ракі. З-за чаго мы зрабілі даволі вялікі крук праз вуліцы Камсамольскую, Набярэжную. Выйшаўшы на патрэбную вуліцу Рабочую, я заўважыў, што на папяровай карце кірунак плыні іншы. Падыходзячы да месца мы сустрэлі каманду «ВосТорг», з якой я вельмі даўно знаём. Пачуўшы ад Сяргея: «Что же вы так?», мне не было чаго адказаць, калі шчыра. Сорамна прызнаць сваё глупства. Але я прызнаю. Гэта чарговы выпадак, калі мозг, які працуе дакладна і спакойна, апярэджвае фізічную сілу, якой у мяне за апошнія паўгода стала куды нашмат менш.
[Пытанне №6.]Пытанне №6. Прыйдзіце да будынка, пазначанага на мапе на малюнку 2 і, адшукаушы на яго сцяне пункт 12, вы даведаецеся, куды патрэбна з'явіцца для здачы бланкаў i падвядзення вынікаў квэста. Заданне: Запішыце назву ў бланк адказаў. Час 14:09. Адказ: Музей «Хата Завозніка». Вытрачана 7 хвілін. Цяпер вяртаемся зноў на тое ж месца, дзе былі нядаўна, але на гэты раз мы зразумелі, што гэта было іншае заданне і ведалі, што там трэба было шукаць.
[Пытанне №1.] Пытанне №1. Дзіцячы парк культуры і адпачынку. Арыгінал гэтай скульптуры знаходзіцца ў Мінску. Яе аўтар распавядае, што першапачаткова ў падставе сваеасаблівай піраміды планавалася размясціць гіганцкую мыш. Аднак супрацоўнікі ўстановы, каля якой планавалася ўсталяваць скульптуру, адмовілі гэтай ідэі, паколькі мыш лічыцца дрэннай прыкметай ў іх прафесійным асяроддзі. Заданне: На каго ў выніку заменена мыш? Час 14:14. Адказ: Чарапаха. Вытрачана 5 хвілін. Цяпер мы заходзім у парк культуры і адпачынку. Там нашы блуканні па анты-аптымальным маршруце з кучай памылак працягваюцца. Скульптуру знайшлі хутка. Такая ж стаіць каля цырка. Папрасіў Сашу праверыць інфармацыю, што сапраўды замест чарапахі павінна была быць мыш.
[Пытанне №9.] Пытанне №9. Па шляху ад чыгуначнага переезду праз вул. Савецкую да бліжэйшага вадаёма можна ўбачыць цэлую чараду драўляных скульптур. Над адной з іх працаваў гомельскі майстар у 2014 годзе. Заданне: Хто сядзщь на галаве ў персанажа? Час 14:20. Адказ: Пеўнік. Вытрачана 6 хвілін. Гэтыя хвіліны мы патрацілі на тое, каб зразумець, якое заданне дзе размешчана. «Калі ты, Жэня, навучышся нармальна расстаўляць кропкі на карце? Колькі яшчэ будзеш потым так гульні зліваць з-за гэтага? Не пачатковец ужо даўно, а паўтараеш тыя ж самыя памылкі!» Вось такое адбывалася ў мяне ў галаве ў той момант. Да нас падышоў фатограф і спытаў, ці можна з намі прайсці частку дыстанцыі. Асабіста я не супраць, каманда таксама. Пагадзіліся. Але, пакуль мы доўга стаялі і думалі, ён сышоў з іншымі камандамі. Ня быць нам зоркамі фотасправаздачы, ну і добра. Вырашылі спачатку ўзяць гэта заданне. На карысць, фігуры знаходзіліся побач. Хутка знайшлі патрэбную, запісалі адказ.
Тым часам Саша ўжо праверыў адказ на папярэдняе заданне, мы паправілі адказ і можна было браць наступнае заданне.[Пытанне №7.] Пытанне №7. 3 ycix каменных пабудоў Заслаўскага замка да нашых дзён захаваўся толькі кальвінскі сабор канца XVI - пачатку XVII ст., які з 1990 г. дзейнічае як праваслаўная Спаса-Праабражэнская царква. Заданне: На які бок свету выходзіць сцяна сабора, на якой размешчаны знак гісторыка-культурнай каштоўнасці аб'екта? Час 14:28. Адказ: Захад. Вытрачана 8 хвілін. Вядома, яго трэба было паставіць крыху раней, але каго гэта хвалявала ў той момант? Правільна - нікога! Як самы вопытны чалавек, адказваў за гэта ўсё я. Таму ўсё было як і ў папярэдніх гульнях: хадзі больш, думай менш. Каб патрапіць да аднаго з будынкаў Заслаўскага замка, нам трэба было пераадолець агароджу, якое прадстаўляе сабой насып. Дзе ёсць праходы, я не ведаю і не бачу, таму пабег наперад, каб выведаць мясцовасць. Астатнія ішлі спакойна. Але не ўбачыўшы праходу, вырашыў падняцца ўверх. Надвор'е не самае лепшае для гэтага, зямля прамёрзлая, месцамі слізкая, перапад вышыні, калі верыць endomondo, у гэтым месцы складаў 20 метраў. З цяжкасцю, але асіліў. Спусціўся да сабора, абышоў яго вакол, знайшоў таблічку, запісаў адказ. У гэты час астатняя каманда па маім шляху забралася наверх. Але тут я ўбачыў праход, праз які можна было вярнуцца на маршрут. Па добраму мосціку прайшліся. Усё лепш, чым па горах скакаць. Цяпер ідзём да будынка вакзала. Каб разгадаць адно з наступных заданняў. Шчыра кажучы, я думаў, майго досведу і кемлівасці будзе дастаткова, каб разгадаць гэтую загадку без наведвання чыгуначнай станцыі. Але не выйшла. Зайшоўшы ў памяшканне, знайшоўшы патрэбную карціну, мы перагледзелі ўважліва заданне №5 і зразумелі, што шматкутнік на малюнку - абрыс акна. Напэўна, гэта заданне мне спадабалася больш за ўсё. Не чакаў такога. Складанага нічога, але весела. Хоць і не люблю вяртацца ў рамках гульні ў адно і тое ж месца. Праўда, гэта вымушаны былі зрабіць усё.
[Пытанне №10.] Пытанне №10. Вул. Вакзальная, д.5. Заданне: Запішыце лічбу, пад двумя літарамі (якія паўтараюцца) i стрэлкай белай фарбай на слупе агароджы ля брамы. Час 14:40. Адказ: 7. Вытрачана 12 хвілін. Цяпер можна прыступіць да пошукаў запланаванага задання. Вуліца Вакзальная размяшчалася вельмі блізка, на месцы знайсці адказ не склала працы. Сказаў Марыне і Сашы, каб ішлі далей, а я зрабіў традыцыйнае фота адказу і запісаў у ліст з заданнямі. Можна даганяць астатніх.
[Пытанне №13.] Пытанне №13. «Ужо больш за 20 год мы робім рэчы, якімі людзі карыстаюцца кожны дзень. Простыя рэчы, якія носяць усе, а не толькі «топ-мадэлі», людзі з ідэальнымі фігурамі i тоўстымi кашалькамі», - так расказвае аб сабе на сваім сайце адна кампанія, офіс якой знаходзіцца ў г. Заслаўе, Вы знойдзіце яго ў пачатку вуліцы, якая бярэ свой выток праз перакростак на поўдзень ад вул. Вакзальнай. Заданне: Знайдзіце пірата. У што ён абуты? Час 14:43. Адказ: Босы. Вытрачана 3 хвіліны. Гэта было яшчэ адно заданне, якое мне спадабалася. Каб не губляць шмат часу, разважаючы над тым, якое там прадпрыемства можа быць загадана, мы звярнуліся па дапамогу да інтэрнэту. Там, увёўшы ў пошук некалькі фраз на рускай мове, мы атрымалі тэкст, які цалкам паўтараў словы, якія знаходзяцца ў заданні. Кампаніяй, загаданнай ў заданні, была Mark Formelle. Аказалася, што яе офіс знаходзіцца ў Заслаўі на вуліцы Пуцейка, 1. Туды і накіраваліся. На месцы выявілі пірата, які ні ў што не абуты.
[Пытанне №5.] Пытанне №5. У часы Расійскай імперыі, у Заслаўі праклалі Лібава-Роменскую чыгунку, станцыю ж назвалі - Ізяслаўль. Але затым, пасля Рыжскага Mipy 1921 г., Заслаўе стаў памежным паселшчам, а станцыя - першай станцыяй на тэрыторыі БССР пасля перасячэння польска-савецкай мяжы, таму яе перайменавалі ў ст. «Беларусь». На сценах залы чакання чыгуначнага вакзала можна убачыць выявы мясцовых славутасцяў. У скверы перад той з ix, адлюстраванне якой вы знойдзіце на малюнку 1 пазначана пытальнікам, знайдзще камень. Заданне: Запішыце найбольшую з названых на ім лічбаў (4 знакі). Час 14:50. Адказ: 2085. Вытрачана 7 хвілін. Завяршальнае заданне, напэўна, агульнае для ўсіх, так як без наведвання вакзала яго разгадаць даволі складана. Трэба было вярнуцца практычна да месца старту і ў парку на камені знайсці адказ. Цяпер - на фініш, месца якога мы даведаліся, калі запісвалі адказ на пытанне №6. Здаўшы заданні, мы засталіся ў доміку, трохі сагрэліся гарачай гарбатай, абмеркавалі з некаторымі камандамі пытанні. Усё як заўсёды. Паглядзеўшы на час, мы вырашылі пайсці на электрычку, каб не чакаць наступную, адразу ж пасля падвядзення вынікаў. Танцаваць асабіста ў мяне не было асаблівага жадання. Хацелася сказаць дзякуй арганізатарам. Не ведаю, прыехаў бы я сам у Заслаўе і прагуляўся б так. Было цікава. І Марыне і Сашы, якія ўдзельнічалі са мной. Спадзяюся, у іх не адбіла жаданне ўдзельнічаць у падобным і гэтая гульня засталася яркім плямай у іх памяці. Наша гульня выглядала неяк так.