(no subject)
Ik ben hem kwijt. En volgensmij voor altijd. En het is helemaal mijn eigen schuld.
Het was al anderhalve week uit tussen mij en Kevin maar ik sprak m af en toe, over msn. We waren peacefull uit elkaar gegaan, geen ruzie niks. Maar al die tijd zat ik met iets in mijn maag en het was gedoemd uit te komen.
Ik leerde namelijk twee maanden geleden een jongen kennen met wie ik heel erg goed kon praten, het klikte echt supergoed tussen ons. Ook leek hij op mij betreft een emotioneel persoon zijn. Kevin was dat absoluut niet en het was ook iets wat ik in hem miste.
Die jongen is iemand die ik een een korte tijd snel heb leren kennen. Het heeft me ook afgeleid van de dingen waar ik me eigenlijk bezig moest houden: mezelf. Ik ben iemand die graag een helpende hand is naar andere mensen toe en bij hem kwam ik er al snel achter dat hij mij dingen vertelde die hij bij niet veel mensen kwijt kon. Dat deed wat met mij, ik voelde me speciaal. Ik ben altijd iemand geweest die graag aandacht krijgt en dus ook op deze manier. Eigenlijk best wel ziek maar goed ik kan er maar beter voor uit komen.
Kevin die is niet gek, in tegendeel. Ik had hem verteld dat ik die jongen leerde kennen en opvallend genoeg was dat in de periode dat het niet goed tussen ons ging. Op een gegeven moment zag Kevin mij en die jongen samen en hij trok dat niet. Hij vroeg mij om minder om te gaan met die jongen. Ik stemde toe.
Ik was weak. Want ik bleef die jongen zien. Ik was bang om iemand kwijt te raken die wat voor me betekent. Nu ben ik iemand kwijt die duizenden malen meer voor mij betekent. Naïef, dom, echt ik kan mezelf duizend keer door mn kop schieten. Ik voel zoveel pijn omdat ik Kevin zon pijn heb gedaan.. dat is nog het allerergste.
Nu voel je al aankomen wat er gebeurde.. ongeveer. Maar: ik was niet verliefd op die jongen, had helemaal geen intenties voor een relatie. Maar... ik ben een keer dom geweest en heel dronken, bij die gast blijven slapen, met hem geknuffeld en een beetje kusjes gegeven. In denial ging k naar huis, naar mijn liefje Kevin met een een of ander lulverhaal. Echt een lulverhaal wat ie nooit heeft geloofd ook en terecht. Ik heb nooit het lef gehad het tegen m te zeggen.
Nu las hij msn gesprekken waarin die jongen zei dat ik "liever met hem aanklootte dan dat ik met Kevin ging". Kevin natuurlijk helemaal over de rooie en toen heb ik het verteld. Hij maakte me uit voor vanalles en nog wat en dat is logisch. Ik heb zo ongelofelijk veel spijt.
Nu moet ik mezelf hoog houden en aan elkaar lijmen, iets wat moeite kost maar wat me wel goed zou doen.
zo. dit moest ik even kwijt... pfieuw lucht op...
Nu ga ik ff wat eten :). En blij zijn met de lieve vriendjes en vriendinnetjes die ik hebb.. <3 you all
Kusjes
Het was al anderhalve week uit tussen mij en Kevin maar ik sprak m af en toe, over msn. We waren peacefull uit elkaar gegaan, geen ruzie niks. Maar al die tijd zat ik met iets in mijn maag en het was gedoemd uit te komen.
Ik leerde namelijk twee maanden geleden een jongen kennen met wie ik heel erg goed kon praten, het klikte echt supergoed tussen ons. Ook leek hij op mij betreft een emotioneel persoon zijn. Kevin was dat absoluut niet en het was ook iets wat ik in hem miste.
Die jongen is iemand die ik een een korte tijd snel heb leren kennen. Het heeft me ook afgeleid van de dingen waar ik me eigenlijk bezig moest houden: mezelf. Ik ben iemand die graag een helpende hand is naar andere mensen toe en bij hem kwam ik er al snel achter dat hij mij dingen vertelde die hij bij niet veel mensen kwijt kon. Dat deed wat met mij, ik voelde me speciaal. Ik ben altijd iemand geweest die graag aandacht krijgt en dus ook op deze manier. Eigenlijk best wel ziek maar goed ik kan er maar beter voor uit komen.
Kevin die is niet gek, in tegendeel. Ik had hem verteld dat ik die jongen leerde kennen en opvallend genoeg was dat in de periode dat het niet goed tussen ons ging. Op een gegeven moment zag Kevin mij en die jongen samen en hij trok dat niet. Hij vroeg mij om minder om te gaan met die jongen. Ik stemde toe.
Ik was weak. Want ik bleef die jongen zien. Ik was bang om iemand kwijt te raken die wat voor me betekent. Nu ben ik iemand kwijt die duizenden malen meer voor mij betekent. Naïef, dom, echt ik kan mezelf duizend keer door mn kop schieten. Ik voel zoveel pijn omdat ik Kevin zon pijn heb gedaan.. dat is nog het allerergste.
Nu voel je al aankomen wat er gebeurde.. ongeveer. Maar: ik was niet verliefd op die jongen, had helemaal geen intenties voor een relatie. Maar... ik ben een keer dom geweest en heel dronken, bij die gast blijven slapen, met hem geknuffeld en een beetje kusjes gegeven. In denial ging k naar huis, naar mijn liefje Kevin met een een of ander lulverhaal. Echt een lulverhaal wat ie nooit heeft geloofd ook en terecht. Ik heb nooit het lef gehad het tegen m te zeggen.
Nu las hij msn gesprekken waarin die jongen zei dat ik "liever met hem aanklootte dan dat ik met Kevin ging". Kevin natuurlijk helemaal over de rooie en toen heb ik het verteld. Hij maakte me uit voor vanalles en nog wat en dat is logisch. Ik heb zo ongelofelijk veel spijt.
Nu moet ik mezelf hoog houden en aan elkaar lijmen, iets wat moeite kost maar wat me wel goed zou doen.
zo. dit moest ik even kwijt... pfieuw lucht op...
Nu ga ik ff wat eten :). En blij zijn met de lieve vriendjes en vriendinnetjes die ik hebb.. <3 you all
Kusjes