Symbols 9: Breach.

[svala19]

 
I survived Symbols once again.

That being said ga ik maar eens beginnen aan een uitgebreide beschrijving, ook om een zeker persoon in Thailand blij te maken ;).


Vrijdagavond.
De vrijdagavond is een beetje een wazige vlek waarin door Svala vooral met heel veel verschillende mensen is gepraat: met Taima en een aantal andere nightkin wiens naam me is ontschoten over Varaashi, over het feit dat hij nog steeds weg was nadat Mena hem had meegenomen tijdens de wraakcomplot special en later om te praten over zijn terugkeer - als een ritualist van Mena. Met Corvus als councillid over Alex, die het ondanks alles heeft gedurfd terug te keren naar Runewall in een poging ervoor te zorgen dat hij zijn wapens zou afstaan, wat althans voor de vrijdagavond is gelukt. Sterker nog, met een volledige volmacht erbij om zelf te besluiten of we mensen hun wapens teruggaven of niet. Later met een groepje Devi waarvan één van hen een Grand Protector priesteres was, maar niet helemaal conform de algemeen gangbare kerk (iets met heel veel belletjes en zingen...) waaraan Svala heeft geprobeerd uit te leggen dat op gebied van geloof in Runewall en omstreken naar haar geluisterd diende te worden. Ook heeft ze een Nightkin bruiloft bijgewoond, waar ze helaas weinig van heeft begrepen omdat het allemaal in het Kinon werd gedaan en de Nightkin, evenals bij de Grand Protector het geval is, een bruiloft formeel voltrekken: dus geen gepraat tussendoor.

De biecht was ook druk. Naast een brief van Killburn kwam Drass langs, de eerste keer met de mededeling dat hij het leven van Papaver had gered terwijl deze nog altijd werd verdacht van de moord op Martel; de tweede keer met het meer verontrustende bericht dat Lotte zojuist was verschenen aan de poort om duidelijk te maken dat er een wapen gesmeed kon worden tegen Denome. Diens dood was noodzakelijk: er begon door te schemeren dat de muur het dorp juist overbeschermde, dat Denome uit was op een te grote controle... kortom dat hij dood moest. Er was ook een wapen voor, bestaande uit drie stukken waarvan er op dat moment twee bekend waren, een daarvan in handen van Elim en dat, op zichzelf, alle Guardians zou kunnen doden. Er school alleen een heel groot probleem in: alle volgelingen van blauw zouden samen met Denome sterven, inclusief Tingel en Ina. Niet heel veel later kwam Wesley melden dat zijn vrouw het dorp had bereikt met het bericht dat zijn kinderen gegijzeld waren door zijn vroegere 'werkgever'. Hij had wilde plannen om erachteraan te gaan en zijn kinderen te halen en wilde Svala mee om kerkelijk recht te spreken. Aangezien er toen nog geruchten gingen dat Denome de dag erna gedood zou moeten worden moest dat geweigerd worden. Ze heeft Wesley uiteindelijk duidelijk gemaakt dat ze hem wilde helpen maar nu niet weg kon uit Runewall, hem op het hart gedrukt dat hij de moord niet kon plegen omdat het dan wraak zou zijn, een van de grootste zonden in de Grand Protector kerk, en werd na een lang gesprek gered door tumult bij de poort, hoewel ik me niet meer herinner waar het precies over ging. Er was ook nog iets met het feit dat de Blackhammers al een half jaar niet betaald hadden gekregen: die avond kregen we de belofte dat het geld er zou zijn voor twaalf uur de dag erna. Meerdere blackhammers hebben er hun zonnewijzers op gelijk gezet.

Helemaal op het laatst, zo rond twee uur, is duidelijker: Denome wilde ons, de blackhammers, testen. Elana en de rest van de symboolmagiërs teleporteerden ons naar de ingang van een grot, de grot onder Runewall waar Denome verblijft. Daar werd een lange reeks testen afgenomen en een aantal mensen werden ondervraagd. Svala eindigde uiteindelijk met een 'loflied op Denome', die ze won, hoewel de competitie nou niet bijster goed was: als een denome volgeling op de melodie van 'o denneboom' 'o denome, wat zijn je kleuren wonderschoon' begint te zingen vraag je je af of die muur nou echt wel zo nuttig is ;-). Ander voorbeeldje? Raadsels. Denome kwam met 'het is groen en vliegt door de kerk.' Ravion (Rick, mijn high templar) vraagt 'welke kerk?' het antwoord was 'die van denome natuurlijk.' Svala flapt eruit 'heilig boontje'. Antwoord? Correct. Niet veel later waren we, hoewel 'niet heel erg enthousiast' schijnbaar wel loyaal genoeg geacht en werden we teruggebracht naar het dorp. Tijd uit.

Zaterdag.
Zaterdag was heftig. De dingen die ik zijdelings heb meegekregen waren als volgt: Papaver werd opnieuw opgepakt als verdenking op de moord op Martel, en bovendien op verdenking van ontsnapping uit het gekkenhuis. Rond dezelfde tijd was het twaalf uur en moest de council betalen. Ik heb niet precies meegekregen hoe en wat, alleen dat het geld er op dat moment niet was, de council ontbonden werd en opnieuw samengesteld en als een gevolg daarvan kwam Papaver weer vrij. De gevangenis bleef echter niet zo heel lang leeg: de ontvoerder van de kinderen van Wesley, plus diens lijfwacht werden opgepakt en vastgezet. Hij wilde uiteraard niet vertellen waar de kinderen waren en martelen is niet algemeen geaccepteerd, maar Vasj wees ons er op dat als we hem buiten Runewall brachten het niet zo’n probleem moest zijn. Eén van de Devi wist volgens eigen zeggen bovendien wel een paar goede ‘praatmethodes’. Vasj kwam bovendien Svala nog vragen wat ze wist over de mijn waar ze een poos geleden was geweest en diens eigenaar: er werd niet betaald en er moest een messenger bird heen, maar daarvoor zijn naam, locatie en omschrijving nodig. Er was verder nog iets met exploderende Twitches en de Blackhammers kregen uiteindelijk betaald van Aegolius zelf.

Denome had inmiddels gehoord dat er volgelingen van Rechema op weg naar Runewall waren en dat deze tegen gehouden moesten worden: om trouw te bewijzen was die taak toebedeeld aan de Blackhammers. Ryne en Feline, waarvan de laatste haar leven te danken heeft aan Rechema kwamen naar Svala toe met de mededeling dat, volgens Rechema, ik er een oplossing op moest weten. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan dus besloot ik de Grand Protector zelf maar even om hulp te vragen. Wonderbaarlijk genoeg kreeg ik ook werkelijk antwoord dit keer: er was een spreuk om het zicht van Denome te blokkeren, maar ik zou het niet alleen kunnen. Ik moest mijn high templar en één van mijn acolytes meenemen naar een zo rustig mogelijke omgeving, zeker níet in het dorp dus om daar in meditatie uit te vinden wat er precies moest gebeuren.

In de tussenliggende periode was de ‘ondervraging’ van de ontvoerder van de kinderen van Wesley terug, hij had gepraat, evenals zijn ‘compagnon’ die enkel ingehuurd was en geloof ik bang was geworden van wat we konden doen. De kinderen van Wesley bleken veilig in een weeshuis te zitten en na er zeker van te zijn dat zijn ‘baas’ hem niet zou afmaken in de cel (a.k.a een ironweight op zijn handboeien om hem aan de grond te nagelen) heeft Svala dat gelaten voor wat het was. Ze heeft daarna een kort gesprek gehad met de priesteres van de Devi die met het probleem zat dat ze het gevoel had dat ze zich meer thuis voelde bij de Death Cult. Na wat training met Elim en Denan (Dinan?), beide Acolytes met betrekking tot armorcasting en de spreuk pacify werd het bos ingetrokken om in meditatie in contact te komen met de Grand protector. Feline en Elim kwamen mee ter bescherming (je weet het nooit, in het bos). Dat lukte en we kregen door dat we, door een spreuk, direct doorgekregen van de Grand protector zelf (cloud mind/vision) in de tempel de spreuk moesten verweven met een mantra waardoor we met alle gelovigen (aka alle acolytes/templars/priesters die we konden vinden) konden groupcasten en half Runewall een blinde vlek maken voor magisch zicht (in plaats van de gebruikelijke vijf meter die je met die spreuk beslaat).

Dat was vlak voor etenstijd. Na gegeten te hebben, waarbij een loterij plaatsvond bracht Elana het nieuws dat het tijd was om op te trekken tegen de volgelingen van Rechema. De mantra, die de spreuk zou triggeren werd gecast en werkte duidelijk: Elana leek verward en er was twijfel of het wel was wat het zou moeten zijn. Het ging echter niet helemaal zoals gepland en de meeste volgelingen werden gedood, hoewel er ten minste een heeft weten te overleven. Later kwam ik erachter waarom: mijn high templar kwam biechten om te vertellen dat hij bang was dat het plan mislukte omdat Elana een valstrik vermoedde en heeft één van de volgelingen van Rechema bewust een healing potion gegeven zodat die zou praten met de bedoeling om Elana ervan te overtuigen dat het werkelijk Rechema was. Hoewel er een volgeling moet hebben weten te ontkomen is dat een behoorlijke fout, gezien het plan van de Grand Protector zelf kwam en het een duidelijk gebrek aan vertrouwen is in je eigen godheid. Desondanks: missie geslaagd. Bovendien is er sindsdien voor Svala geen enkele twijfel meer mogelijk dat de Grand Protector ver boven de Thama’s staat, en beheerst Svala nu een spreuk die hun (en daarmee al het magisch) zicht blokkeert (niet de magie, maar ach je kunt niet alles hebben).

De rest van de avond verliep in eerste instantie rustiger. Er was wel iets met Galt die Hiran met een dolk in zijn rug stak (in opdracht van Hiran zoals later bleek) en Tingel die hierop zo boos werd dat ze een hermetisch gesloten symboolmuur om Galt heen zette waardoor deze bijna stikte, wat net op tijd werd opgelost door Tingel bewusteloos te slaan. Ina was inmiddels haar pop kwijt geraakt en begon weer steeds meer te vergeten en Elim was, na het ontvangen van een messengerbird, gehaast het dorp uitgerend na een korte uitleg aan Svala, ook al zou de poort elk moment kunnen sluiten. Deze sloot inderdaad ongeveer een uur later, maar niet voor lang; met een boel vuurwerk en geknal viel plotseling ineens de blauwe muur uit.

Zodra men doorhad wat er gebeurde brak er massale paniek uit, gezien de poort al dicht was en de nacht was gevallen. Elana schreeuwde dat we allemaal naar de herberg moesten en eiste daar twee guardians, gezien Ina inmiddels in haar tienerjaren zat en zich niets meer van Denome herinnerde. Taron en Galt kwamen met haar naar buiten en er werd een tijdelijke blauwe muur rond de ingang van de taverne opgezet: alle andere uitgangen werden hermetisch gesloten en geblokkeerd. Mena symboolmagiërs zorgden er met hun rituelen voor dat we de zwartjes konden zien terwijl de denome aanhangers aan een stuk door probeerden de tijdelijke muur rondom de taverne in stand te houden, die echter herhaaldelijk brak. Svala heeft er nog nooit zoveel mana in haar leven doorheen gegooid, casting ‘bless weapon’ en ‘strengthen weapon’ omdat het iets scheen te doen tegen de zwartjes, een aantal keer ‘pacify’ om paniekerige dorpsbewoners rustig te krijgen, dat soort dingen. Denan werd in de chaos gepromoveerd tot templar. Svala is vervolgens buiten gaan zitten in de hoop iets te kunnen doen en heeft een aantal keer geprobeerd om gewonden mee naar binnen te helpen, wat het uiterste vergde van haar concentratie omdat dat meest van tijd mannen waren. De mantra ‘there is nothing to fear, my mind is peaceful and serene’ is er flink ingesleten, laten we het zo zeggen, maar ze wist het zonder pacifies op zichzelf vol te houden. Althans, tot Wesley kwam met het verzoek zijn chain, die helemaal aan gruzelementen lag, te repareren. Aangezien een repair een redelijk zware spreuk is, Svala er qua manaverbruik al redelijk doorheen zat en ze tot dan toe weigerde om de pepmiddelen van Aegolius te gebruiken stortte ze in. Dit werd helaas door omstanders opgevat als gewond zijn en Mahid, zonder te weten wat hij deed, hielp haar naar binnen. Dat laatste vergde echter net iets teveel van Svala, gezien haar angst voor mannen, maar hoewel de zin ‘you really want to let go of me now’ steeds paniekeriger begon te klinken kwam de boodschap niet over, wat eindigde in een paniek aanval. Helaas voor Mahid begreep hij het verkeerd en probeerde hij Svala rustiger te krijgen door haar steviger vast te pakken, wat waarschijnlijk helemaal uit de hand was gelopen als Ravion niet naar binnen was komen stormen met de mededeling ‘laat los!’ gevolgd door een pacify.

In de tussentijd waren er nightkin naar ‘buiten’ gegaan om een item te halen, maar er lag nog iets in de tempel. Er werd een lange ketting gevormd naar buiten om het te halen, wat lukte, ware het niet dat Alex hierbij volledig door zwartjes is verscheurd. Ook Papaver, Jala en een paar anderen zijn in het gevecht witjes geworden. Bovendien kwamen we erachter dat eenzelfde situatie op andere plaatsen ook al lang bestond, maar daar zonder muur: nightkin zijn hoeders, witjes bevechten de zwartjes. De blauwe muur is overbescherming en juist slecht voor ons aller welzijn, of om kort te gaan: Corvus was right all along en het begon tot ons (de niet blauwen) door te dringen dat de muur weg moest, althans deels. Ravion nam Svala inmiddels apart om te praten over het ‘vertrouwensprobleem’, gezien ze op dat moment er zo doorheen zat dat zelfs zíjn aanraking al in de buurt kwam van een paniekaanval en vertelde vervolgens iets in de richting van ‘I love you like a sister and if you think it compromises our working relationship I will give up my function as high templar’, wat ze twee keer heeft moeten horen omdat het de eerste keer niet eens doordrong (cannot compute, lol). Vlak daarna werd de muur hersteld en gingen een aantal nightkin naar buiten om de ‘witjes’ te helpen met het gevecht tegen de zwartjes: tijd uit.

Zondag.
De zondag begon wat later als gepland, mede doordat we ontdekten dat zowel Galt als Taron met blauwe schilderingen op hun hand rondliepen (Denome…), met een cleansen van de tempel, gevolgd door de laatste trainingen. Denan bleek zijn armorcasting onder controle te hebben en de training voor de pacify spreuk had ook een oplossing: aangezien het een touch spell is en al Svala’s acolytes mannelijk merk je snel genoeg of een spreuk ook gelukt is. Ze had zichzelf inmiddels genoeg onder controle om een aanraking op haar hand aan te kunnen (ze heeft zichzelf aangeleerd dat handen schudden normaal is en heeft dat onder controle zonder direct in paniek te raken, hoewel ze het zoveel mogelijk voorkomt) maar is alsnog een keer de tempel uitgevlogen omdat de spreuk het gemakkelijkst cast als je iemand bij zijn schouder pakt. Vlak daarna, net toen we op het punt stonden een kleine mass te houden bleek Elim te zijn teruggekeerd, ongedeerd. Deze is hierop eveneens beëdigd als templar en ook zijn armorcasting en pacifyspreuk werden geperfectioneerd.

Midden onder die training kwamen er twee priesteressen en een templar binnen, op doorreis, met het probleem dat zij door ene Dulek, hogepriester van een plaatsje waarvan ik de naam weer even kwijt ben seksueel geïntimideerd waren. Hij had losse handjes, maar toen zij er tegenin gingen draaide hij het zo dat zij verleidsters werden en zodoende waren ze verbannen uit de kerk. Samen met hen hebben we nog onderzoek gedaan naar het casten van een armorspreuk op iemand zonder armor (dat werkt, hoewel maar één armorpunt ipv twee) en groupcasting (mislukte tweemaal, maar we weten nu wél hoe het moet… mantra mantra mantra!) waarop ze door zijn getrokken naar ik meende Jared, mét een brief op zak van Svala met een verduidelijking over de gebeurtenissen in hun oorspronkelijke stad en dat hen géén schuld treft. Tingel kwam biechten, wat lukte zonder meekijken van Denome (I love my new spell) waarin ze vertelde over het onbedoelde laten stikken van Galt. Galt volgde daarna met de belofte dat, ondanks de blauwe schilderingen op zijn hand, de Grand Protector op een stond en hij bovendien afstand zou doen van een command functie zodra het blauw zich zou uitbreiden. Vlak daarna kwam Elim op me af om te vertellen dat er op dat moment een wapen in elkaar werd gezet: drie stukken waren gevonden en ze hadden mensen nodig om te helpen. Toen we allemaal om Silverleaf heen stonden, die het smeedde, vond er een timestop plaats, gevolgd door een time out.... Ohja, leuk detail daarvan is om er te staan, terwijl er iets gecreëerd wordt door een smid én (oud)priesteres van de Grand Protector en tegelijkertijd symboolmagiërs van Mena te horen met de regels ‘Mena - kracht - destructie’     … destructie!?

En dat was Symbols 9, Breach, zoals de naam bekend werd na het event. Het woord ging echter al de ronde, zeker gezien de zaterdag-avond bestond uit het continu roepen van 'breach!' elke keer als de muur brak. Het spel was geweldig en ondanks de honderden rupsen die steeds uit de bomen kwamen zetten en echt overal zaten was het een van de betere Symbols-events. Erg goede Symbols events hebben echter een heel groot nadeel... ik zit nou met een behoorlijk grote Larp-dip. Gelukkig is er DnD over een week, over twee weken Vortex, en de maand daarna Myriad én Call of Heroes. Daarna is er weer even niks, maar daar gaan we voorlopig niet aan denken.