Heath Ledger verpleger en andere dingen.
Afgelopen zondag op maandag nacht had ik weer een mega galkoliek. Donderdag op vrijdag had ik er ook al 1, maar die trok 'snel' weg gelukkig. Deze niet. Dus na een tijdje lag ik op de Eerste Hulp, omdat de artsen toch zeker wilden weten of alles nog goed ging en of er niks ontstoken e.d. was. Ja, daar lig je dan, met je haar rechtovereind met de meest rare kledingcombinatie omdat je snel iets aan moest trekken. Nu zien ze daar natuurlijk wel gekkere dingen, maar dat troostte me weinig op het moment dat er een Heath Ledger look a like binnen kwam. Kwam ie ook nog eens bloed afnemen, dus ik moest wegkijken. Heb ik weer hoor ;) Om het nog erger te maken: hij was verdomd aardig. En snel.
Ik heb denk 2 uur maar in het ziekenhuis gelegen/gezeten en in die tijd hebben ze meer testen gedaan dan er het afgelopen half jaar zijn gedaan sinds ik last kreeg. Stiekem was het wel eng, maar nu weet ik tenminste wel zeker dat voor de rest, op m'n galstenen dus na, alles goed is.
Om half 7 waren we weer thuis, ik had gelukkig zwaardere pijnmedicatie meegekregen, dus ik viel al snel in slaap. Sindsdien geen last meer gehad, behalve dan de pijn die ik sowieso al dagelijks had.
Nog 2,5 week tot m'n operatie (want we gaan er vanuit dat er geen spoedoperatie tussenkomt). Ik probeer me er zo goed mogelijk op voor te bereiden, maar er ook zo min mogelijk aan te denken om te voorkomen dat ik mezelf gek ga maken. Een operatie is niet niks als je echt doods- en doodsbang bent voor doktoren, ziekenhuizen, bloed, naalden en ga zo maar door. Ik moet er ook nog eens een nachtje blijven.. Nu maar hopen dat ze het niet erg vinden als ik 2 tassen vol knuffelbeesten meeneem ;)
Stiekem baal ik best dat veel mensen uit mijn directe omgeving er absoluut niet voor me zijn nu. Ik zou het toch fijn vinden als ze gewoon even interesse tonen of gewoon iets laten weten... Had eigenlijk verwacht dat ze dat wel zouden doen, dat ze er alles over zouden willen weten en dat ze aan zouden bieden langs te komen in het ziekenhuis of de dagen erna. Maar nee, ik hoor helemaal niks van ze. Juist van de mensen van wie ik het zo had verwacht en het meest nodig heb. Gelukkig zijn er ook hele lieve mensen die me wel steunen en alles. Zelfs mensen die ik amper ken :) Is heel fijn!
Bij PsyQ gaat het best goed. Ik heb nog steeds alleen maar 1 gesprek van 45 minuten per week daar, wat ik nog steeds te weinig vind, maar het is beter dan niets. M'n behandelaar vindt dat ik wel al vooruit ga, al ben ik er natuurlijk nog lang niet. Ze gaat zelf in februari met zwangerschapsverlof dus ik zie d'r nog maar een paar keer. Ze komt in juli wel weer terug, maar in oktober gaat ze definitief weg, dus ik moet dan zelf beslissen of ik nog bij haar wil voor die paar maanden of bij haar vervanger wil blijven. Helaas komt haar vervanger pas 6 a 7 weken nadat haar zwangerschapsverlof ingaat, dus dan heb ik tijdelijk geen gesprekken. Ze heeft me daarom opgegeven voor beeldende therapie, volgende week vrijdag heb ik daar een intake-gesprek voor. Eens zien of dat wat is!
Verder heb ik besloten dat ik, als ik helemaal hersteld ben na m'n operatie, een nieuwe tattoo mag als afsluiting van al het gedoe met m'n gezondheid. Ik weet alleen nog niet zeker welke van m'n ideetjes ik als eerst ga doen. Niet dat het veel uitmaakt, want we hebben helemaal geen geld ervoor xD
En omdat ik zin heb om deze post met positiviteit af te sluiten, hier wat positieve punten:
-ik moest gisteren naar de tandarts en ik had gewoon helemaal niks :D geen gaatjes of wat dan ook
-ik loop steeds iets langer met Damie buiten en kan er soms weer van genieten
-we zijn weer paar keer naar de sportschool geweest
-dansen met Just Dance 2 tot ik er te veel spierpijn van heb
-met Bart naar de show van Claudia de Breij geweest, was leuk!
-naar een Rock-Art museumpje geweest met een expo over John Lennon
-meer contact met de familie van m'n vaders kant
-de lieve mensen die meeleven, steunen en alles (en dan even extra in het zonnetje: Jasper, Ingrid, Adinda, Annika, m'n ouders en schoonmoeder)
-laatst 5 topjes gekocht voor maar 12,50 (ipv 68 euro)
-2 rokjes gekregen van m'n paps
-meer in m'n uppie ondernomen (naar dokter, naar huis van m'n ouders)
-klachten ingediend tegen de bovenburen
-weer wat meer contact met een paar vrienden
-Jasper en ik gaan 19 maart naar Hair de musical
-Jasper die zegt nooit problemen te kunnen hebben met de geaardheid van zijn kinderen (als ie die zou hebben)
-Maria Mena die via twitter zei dat ik cute ben :')
-over een maand verhuizen de buren van rechts, dus dan ruikt m'n hobbykamer niet meer naar knoflook :D (verder ga ik ze wel missen want ze waren lief tegen Damie en heel makkelijk verder)
Ik heb denk 2 uur maar in het ziekenhuis gelegen/gezeten en in die tijd hebben ze meer testen gedaan dan er het afgelopen half jaar zijn gedaan sinds ik last kreeg. Stiekem was het wel eng, maar nu weet ik tenminste wel zeker dat voor de rest, op m'n galstenen dus na, alles goed is.
Om half 7 waren we weer thuis, ik had gelukkig zwaardere pijnmedicatie meegekregen, dus ik viel al snel in slaap. Sindsdien geen last meer gehad, behalve dan de pijn die ik sowieso al dagelijks had.
Nog 2,5 week tot m'n operatie (want we gaan er vanuit dat er geen spoedoperatie tussenkomt). Ik probeer me er zo goed mogelijk op voor te bereiden, maar er ook zo min mogelijk aan te denken om te voorkomen dat ik mezelf gek ga maken. Een operatie is niet niks als je echt doods- en doodsbang bent voor doktoren, ziekenhuizen, bloed, naalden en ga zo maar door. Ik moet er ook nog eens een nachtje blijven.. Nu maar hopen dat ze het niet erg vinden als ik 2 tassen vol knuffelbeesten meeneem ;)
Stiekem baal ik best dat veel mensen uit mijn directe omgeving er absoluut niet voor me zijn nu. Ik zou het toch fijn vinden als ze gewoon even interesse tonen of gewoon iets laten weten... Had eigenlijk verwacht dat ze dat wel zouden doen, dat ze er alles over zouden willen weten en dat ze aan zouden bieden langs te komen in het ziekenhuis of de dagen erna. Maar nee, ik hoor helemaal niks van ze. Juist van de mensen van wie ik het zo had verwacht en het meest nodig heb. Gelukkig zijn er ook hele lieve mensen die me wel steunen en alles. Zelfs mensen die ik amper ken :) Is heel fijn!
Bij PsyQ gaat het best goed. Ik heb nog steeds alleen maar 1 gesprek van 45 minuten per week daar, wat ik nog steeds te weinig vind, maar het is beter dan niets. M'n behandelaar vindt dat ik wel al vooruit ga, al ben ik er natuurlijk nog lang niet. Ze gaat zelf in februari met zwangerschapsverlof dus ik zie d'r nog maar een paar keer. Ze komt in juli wel weer terug, maar in oktober gaat ze definitief weg, dus ik moet dan zelf beslissen of ik nog bij haar wil voor die paar maanden of bij haar vervanger wil blijven. Helaas komt haar vervanger pas 6 a 7 weken nadat haar zwangerschapsverlof ingaat, dus dan heb ik tijdelijk geen gesprekken. Ze heeft me daarom opgegeven voor beeldende therapie, volgende week vrijdag heb ik daar een intake-gesprek voor. Eens zien of dat wat is!
Verder heb ik besloten dat ik, als ik helemaal hersteld ben na m'n operatie, een nieuwe tattoo mag als afsluiting van al het gedoe met m'n gezondheid. Ik weet alleen nog niet zeker welke van m'n ideetjes ik als eerst ga doen. Niet dat het veel uitmaakt, want we hebben helemaal geen geld ervoor xD
En omdat ik zin heb om deze post met positiviteit af te sluiten, hier wat positieve punten:
-ik moest gisteren naar de tandarts en ik had gewoon helemaal niks :D geen gaatjes of wat dan ook
-ik loop steeds iets langer met Damie buiten en kan er soms weer van genieten
-we zijn weer paar keer naar de sportschool geweest
-dansen met Just Dance 2 tot ik er te veel spierpijn van heb
-met Bart naar de show van Claudia de Breij geweest, was leuk!
-naar een Rock-Art museumpje geweest met een expo over John Lennon
-meer contact met de familie van m'n vaders kant
-de lieve mensen die meeleven, steunen en alles (en dan even extra in het zonnetje: Jasper, Ingrid, Adinda, Annika, m'n ouders en schoonmoeder)
-laatst 5 topjes gekocht voor maar 12,50 (ipv 68 euro)
-2 rokjes gekregen van m'n paps
-meer in m'n uppie ondernomen (naar dokter, naar huis van m'n ouders)
-klachten ingediend tegen de bovenburen
-weer wat meer contact met een paar vrienden
-Jasper en ik gaan 19 maart naar Hair de musical
-Jasper die zegt nooit problemen te kunnen hebben met de geaardheid van zijn kinderen (als ie die zou hebben)
-Maria Mena die via twitter zei dat ik cute ben :')
-over een maand verhuizen de buren van rechts, dus dan ruikt m'n hobbykamer niet meer naar knoflook :D (verder ga ik ze wel missen want ze waren lief tegen Damie en heel makkelijk verder)