De Kierkegaardboeken in mijn boekenkast staan er ongelezen en alleen maar voor de sier. Al die verdere filosofische hoogdravendheid is ook niets voor mij. Het kan echter wel positieve effecten hebben om even stil te staan bij het feit dat er mensen zijn (/waren) die stellen dat mensen niet volledig gedetermineerd zijn door hun lot, maar dat zij hier wel degelijk invloed op hebben, of, sterker nog, dat zij slechts de som zijn van hun eigen keuzes en daden en daarvoor dan ook verantwoordelijk zijn.
De gedachte dat je lot grotendeels gedetermineerd wordt door je eigen daden en keuzes, en dat je daar dan ook zelf de verantwoordelijkheid voor draagt werkt voor mij altijd wel stimulerend als ik begin te berusten in het feit dat mijn problemen onoverkomelijk zijn en dat ik mijn leven slechts continu patience spelend in een onopgeruimde studentenkamer zal moeten doorbrengen (zoals nu ;( ).
Ergo: het is veel te abstract en lost geen concrete problemen op, maar het geeft wellicht een nieuw zicht op de zaak en werkt vaak beter dan fatalisme.
Overigens had ik ook weinig concreters kunnen zeggen bij slechts de uitspraak dat je in fatalisme vervalt. ;)
Goh ja; dat komt me erg bekent voor. Maar soms blijft het dan toch nog verdomde lastig om daar uit te stappen en aan de slag te gaan. Ook al weet je donders goed dat het totaal geen zin heeft dat je alweer urenlang aan het patiencen bent. Altijd maar die verantwoordelijkheid moeten nemen terwijl ik vind dat de dingen gewoon ook eens een keer normaal moeten kunnen lopen zonder dat ik daar veel moeite voor moet doen zou ook wel eens fijn zijn. Zeker als het andere mensen zijn die mijn leven zitten te verstoren.
ik dacht trouwens dat die Kierkegaard uiteindelijk toch als een wereldvreemde man en uitgeput door zijn eigen bezetenheid in een ziekenhuis geëindigd is terwijl hij alle hulp van de hand wees en stierf, dus zo extentialistisch was hij nou ook weer niet.
Ach, een beetje dramatisch aan het einde komen draagt wel weer bij aan de status als geniale maar lang onbegrepen filosoof natuurlijk (zie Nietzsche). :D
ja zo geeft ie er wel weer een mooie draai aan die hem goed uitkomt om zijn punt te maken. tenminste als hij dat van tevoren ook zo heeft benoemd. want mensen die naderhand er een interpretatie over geven zijn meestal leugenaars of zwetsers die dingen in monden leggen waarvan ze helemaal niet weten of dat echt zo is.
De Kierkegaardboeken in mijn boekenkast staan er ongelezen en alleen maar voor de sier. Al die verdere filosofische hoogdravendheid is ook niets voor mij. Het kan echter wel positieve effecten hebben om even stil te staan bij het feit dat er mensen zijn (/waren) die stellen dat mensen niet volledig gedetermineerd zijn door hun lot, maar dat zij hier wel degelijk invloed op hebben, of, sterker nog, dat zij slechts de som zijn van hun eigen keuzes en daden en daarvoor dan ook verantwoordelijk zijn.
De gedachte dat je lot grotendeels gedetermineerd wordt door je eigen daden en keuzes, en dat je daar dan ook zelf de verantwoordelijkheid voor draagt werkt voor mij altijd wel stimulerend als ik begin te berusten in het feit dat mijn problemen onoverkomelijk zijn en dat ik mijn leven slechts continu patience spelend in een onopgeruimde studentenkamer zal moeten doorbrengen (zoals nu ;( ).
Ergo: het is veel te abstract en lost geen concrete problemen op, maar het geeft wellicht een nieuw zicht op de zaak en werkt vaak beter dan fatalisme.
Overigens had ik ook weinig concreters kunnen zeggen bij slechts de uitspraak dat je in fatalisme vervalt. ;)
Reply
Reply
fatalistisch toch ?
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment