Au!
Ik heb momenteel te kampen met een slijmbeursontsteking in mijn rechter schouder en ik was even vergeten hoeveel pijn dat ook al weer doet. Man, ik weet gewoon niet hoe ik moet gaan zitten, liggen of hangen, want als ik hem niét beweeg doet het nog veel zeerder dan wanneer ik er wel iets mee doe. Vanaf mijn schouder tot en met mijn vingertoppen: een helse stekende, verkrampende pijn. Naar de huisarts dus maar weer. Met een doosje pijnstillers en wat oefeningen om te doen kwam ik later weer thuis. Ik had liever weer een injectie gekregen. Een paar jaar geleden heb ik er ook al eens last van gehad en toen heb ik daar ook veel baat bij gehad. Die pijnstillers helpen (zoals gewoonlijk) helemaal niet. Maar goed, als het binnen twee weken niet over is dan moet ik weer terugkomen en dan krijg ik alsnog een prik. Eventjes afwachten dus maar.
Tja, het is ook geen wonder dat de hele boel overbelast raakt. Ik loop sinds een paar weken bij de voedselbank en daar krijg je steeds twee grote booschappentassen vol met spullen mee. Ik ben er wel erg blij mee, hoor. Dat is het niet. Maar die tassen zijn dan echt bijna onmenselijk zwaar. En ik heb al niet zulke sterke gewrichten meer. Gelukkig is mijn broer afgelopen donderdag met me meegelopen, zodat hij kon helpen sjouwen. Gôh, ik heb nog nooit zoveel eten en drinken in huis gehad. Ik kan het niet eens meer allemaal kwijt in de koelkast en de keukenkastjes. Toch is het wel fijn. Elke dag rijst met bruine bonen ging ook vervelen. Dan maar invalide van al het gesjouw :P Het is voorlopig maar voor drie maanden en daarna wordt er dan weer bekeken of het nog steeds noodzakelijk is.
Het is eigenlijk belachelijk dat er hier in Nederland voedselbanken nodig zijn. Ik hoor Mark Rutte nog zeggen dat er in ons land geen armoede bestaat. Echt wel. Hij zou zelf eens een maand lang van zo'n lullig bedrag moeten zien te leven. Dat houdt hij nog geen drie dagen vol met zijn schijnheilige, gladde smoelwerk. Bij ons liepen er eerst een handje vol mensen bij de voedselbank en nu zijn het inmiddels al bijna honderd huishoudens! Hoezo, geen armoede in Nederland, meneer Rutte? Ik raakte daar afgelopen donderdag met een vrouw aan de praat wiens man een jaar geleden vlak voordat ze gingen scheiden zelfmoord heeft gepleegd vanwege torenhoge schulden. Ze heeft een dochter van zeven jaar en moet rondkomen van 20 euro per week. Dan mag ik eigenlijk nog niet eens mopperen over mijn 40 euro per week. Feit is dat het moeilijk blijft en het wordt de hoogste tijd dat er iets gaat veranderen. Volgend jaar moeten we nóg meer gaan bezuinigen, onder het motto dat de economie weer moet gaan groeien. Rare oplossing, hoor. Want als de mensen nog meer in moeten leveren, kunnen ze nog minder geld uitgeven. Het lijkt mij dat je daar die economische crisis niet mee oplost. Dat weten al die hoge heren wel, maar dat zullen ze natuurlijk nooit toegeven. Stel je voor dat wij er achter zullen komen dat ze fout bezig zijn, zeg. Sorry regering, maar dat weten we allang, hoor. Alleen kunnen wij er niets van te zeggen, want jullie hebben toch lak aan ons, toch?
December staat ook al weer voor de deur. Je weet wel, Sinterklaas (gelukkig nog mét zwarte Pieten) en de kerstdagen. Maar ik weet niet of ik er veel zin in heb. Vorig jaar is het eigenlijk ook allemaal in het water gevallen, omdat mijn moeder toen in het ziekenhuis lag. En nu gaat het dus de eerste kerst zonder ma worden en dat is klote. Man, wat heb ik het daar moeilijk mee. We gingen altijd met ons vijven gezellig samen eten en dat is nu weggevallen. Pa zit in een verzorgingstehuis en die krijgt daar alles wat hij nodig heeft. Natuurlijk ga ik met de kerst bij hem op bezoek, maar het is niet meer hetzelfde. Ik zal blij zijn als dit jaar voorbij zal zijn. En dan maar hopen dat 2014 ietsjes beter en leuker zal gaan worden.
Tja, het is ook geen wonder dat de hele boel overbelast raakt. Ik loop sinds een paar weken bij de voedselbank en daar krijg je steeds twee grote booschappentassen vol met spullen mee. Ik ben er wel erg blij mee, hoor. Dat is het niet. Maar die tassen zijn dan echt bijna onmenselijk zwaar. En ik heb al niet zulke sterke gewrichten meer. Gelukkig is mijn broer afgelopen donderdag met me meegelopen, zodat hij kon helpen sjouwen. Gôh, ik heb nog nooit zoveel eten en drinken in huis gehad. Ik kan het niet eens meer allemaal kwijt in de koelkast en de keukenkastjes. Toch is het wel fijn. Elke dag rijst met bruine bonen ging ook vervelen. Dan maar invalide van al het gesjouw :P Het is voorlopig maar voor drie maanden en daarna wordt er dan weer bekeken of het nog steeds noodzakelijk is.
Het is eigenlijk belachelijk dat er hier in Nederland voedselbanken nodig zijn. Ik hoor Mark Rutte nog zeggen dat er in ons land geen armoede bestaat. Echt wel. Hij zou zelf eens een maand lang van zo'n lullig bedrag moeten zien te leven. Dat houdt hij nog geen drie dagen vol met zijn schijnheilige, gladde smoelwerk. Bij ons liepen er eerst een handje vol mensen bij de voedselbank en nu zijn het inmiddels al bijna honderd huishoudens! Hoezo, geen armoede in Nederland, meneer Rutte? Ik raakte daar afgelopen donderdag met een vrouw aan de praat wiens man een jaar geleden vlak voordat ze gingen scheiden zelfmoord heeft gepleegd vanwege torenhoge schulden. Ze heeft een dochter van zeven jaar en moet rondkomen van 20 euro per week. Dan mag ik eigenlijk nog niet eens mopperen over mijn 40 euro per week. Feit is dat het moeilijk blijft en het wordt de hoogste tijd dat er iets gaat veranderen. Volgend jaar moeten we nóg meer gaan bezuinigen, onder het motto dat de economie weer moet gaan groeien. Rare oplossing, hoor. Want als de mensen nog meer in moeten leveren, kunnen ze nog minder geld uitgeven. Het lijkt mij dat je daar die economische crisis niet mee oplost. Dat weten al die hoge heren wel, maar dat zullen ze natuurlijk nooit toegeven. Stel je voor dat wij er achter zullen komen dat ze fout bezig zijn, zeg. Sorry regering, maar dat weten we allang, hoor. Alleen kunnen wij er niets van te zeggen, want jullie hebben toch lak aan ons, toch?
December staat ook al weer voor de deur. Je weet wel, Sinterklaas (gelukkig nog mét zwarte Pieten) en de kerstdagen. Maar ik weet niet of ik er veel zin in heb. Vorig jaar is het eigenlijk ook allemaal in het water gevallen, omdat mijn moeder toen in het ziekenhuis lag. En nu gaat het dus de eerste kerst zonder ma worden en dat is klote. Man, wat heb ik het daar moeilijk mee. We gingen altijd met ons vijven gezellig samen eten en dat is nu weggevallen. Pa zit in een verzorgingstehuis en die krijgt daar alles wat hij nodig heeft. Natuurlijk ga ik met de kerst bij hem op bezoek, maar het is niet meer hetzelfde. Ik zal blij zijn als dit jaar voorbij zal zijn. En dan maar hopen dat 2014 ietsjes beter en leuker zal gaan worden.