Учим татарский, татар телен өйрәнәбез
Сигез яшьлек Резеда ачы елый.
Ул үзен гламур чиканың тормышы көткәнен аңлады. Бөдрә чәчле Адлмаз аны тынычландыра.
Борчылма, Резеда, миңа тагын да кыенрак. Нибары ярты гасырдан соң мин пеләш башлы скуфье булачакмын һәм алтын кул сәгатем белән тирә-юньдәгеләрнең ачуын чыгарачакмын.
Ә син кем булырга теләр идең? - дип сорый Резеда.
Касык бете буласым килә, - дип авыр сулый Алмаз.
Восьмилетняя Резеда горько плачет.
Она поняла, что ей предстоит жизнь гламурной телки. Ее успокаивает кучерявый Алмаз.
Не грусти, Резеда, мне еще горше. Всего через полвека я стану лысеющим скуфом, и буду терроризировать всех вокруг своими золотыми наручными часами.
А кем ты хотел бы стать? - спрашивает Резеда.
Лобковой вшой, - вздыхает Алмаз.