Arthur ontleden
Dus, na lang nadenken en heen en weer mailen met Karin Olsen heb ik een onderwerp voor mijn Bachelor scriptie bedacht, en vandaag heb ik het gepresenteerd, en het is goed gekeurd, dus ik mag het jullie nu ook vertellen!
Om te beginnen wilde ik graag iets doen met de invloed van het "echte leven" op de literatuur, aangezien ik dat nog niet echt gedaan heb. Verder wilde ik niet iets met Chaucer doen, want dat is allemaal al 100 keer gedaan, en er is eigenlijks niks origineels meer te verzinnen met het werk van die man (hoewel tenminste 2 groepsgenoten het toch gaan proberen!)
In elk geval, ik ga iets met Arthur doen, want ik hou van Arthur. King Arthur, wel te verstaan.
Nou zie ik jullie denken; dat is toch die vent met z'n ronde tafel en z'n zwaard die in een maillot rond rent om de Heilige Graal te vinden?
En dat klopt. Dat is hoe hij in de 19e eeuw is herbedacht, door een stelletje schrijvers die enorm de behoefte hadden om de hele wereld te laten zien hoe zo'n geweldige culturele en machtige geschiedenis Engeland wel niet had (niks nationalistisch is de mens vreemd, tenslotte).
Ik ga kijken naar de Middeleeuwse Arthur. Daar zijn ook meerdere versies van, wat nou precies is wat het zo interessant maakt.
Rond 1130 schreef ene Geoffrey of Monmouth een boekje over de geschiedenis van Engeland, genaamd The History of the Kings of Brittain, behalve dat hij het in het Latijn deed, dus dat het eigenlijk Historia Regum Britanniae heet. Hierin staat een stukje over ene Arthur, de verdacht veel lijkt op alle standaard Angel-Saxische krijgsheren. Hij is heidens, houdt van vechten, komt geregeld reuzen tegen die hij een kopje kleiner maakt, er worden in zijn omgeving nogal wat vrouwen gestolen die hij keurig terug bezorgt, en aan het eind van het liedje zit hij met zijn leger voor de poorten van Rome te wachten tot de Romeinen snappen wie de baas is.
Dan is er Thomas Mallory, die in 1485 Le Morte d'Arthur schreef, wat gaat over een vrij treurige Arthur die aan alle kanten belazerd wordt door zijn ridders; ligt Lancelot niet met Guinevere in bed, dan is Gawain wel bezig een of andere vete uit te vechten, en ondertussen jat Modred zijn hele koninkrijk (maar dat laatste doet hij in Monmouth's versie ook).
Dat zijn dus nogal wat verschillen in beschrijving.
En nou leek het mij leuk om te kijken waar die verschillen door komen, en dan vooral door te kijken naar het "echte leven", hoewel ik natuurlijk ook zal kijken naar de verschillende literaire conventies van de genres (Monmouth schreef een "geschiedenis"boek, terwijl Mallory een verhaaltje vertelde) en de bronnen die ze gebruikten, maar ik wil ook graag kijken naar de achtergronden van de schrijvers en de sociale, culturele en politieke omstandigheden van de tijd waarin ze schreven.
Waarom nou deze twee schrijvers en werken? Om te beginnen omdat het gaat om een van de eerste en een van de laatste Middeleeuwse Arthur verhalen, wat het contrast lekker groot maakt. En verder zijn dit twee van de wenige Arthur verhalen waarvan we zeker weten wie ze geschreven heeft, wat die persoon allemaal deed en met wie hij om ging, en waar en wanneer ze geschreven zijn. Dat maakt het een stuk makkelijker als je het "echte leven" wilt beschrijven; dat je weet welk "echt leven" de schrijver waarschijnlijk om zich heen heeft gezien!
Om te beginnen wilde ik graag iets doen met de invloed van het "echte leven" op de literatuur, aangezien ik dat nog niet echt gedaan heb. Verder wilde ik niet iets met Chaucer doen, want dat is allemaal al 100 keer gedaan, en er is eigenlijks niks origineels meer te verzinnen met het werk van die man (hoewel tenminste 2 groepsgenoten het toch gaan proberen!)
In elk geval, ik ga iets met Arthur doen, want ik hou van Arthur. King Arthur, wel te verstaan.
Nou zie ik jullie denken; dat is toch die vent met z'n ronde tafel en z'n zwaard die in een maillot rond rent om de Heilige Graal te vinden?
En dat klopt. Dat is hoe hij in de 19e eeuw is herbedacht, door een stelletje schrijvers die enorm de behoefte hadden om de hele wereld te laten zien hoe zo'n geweldige culturele en machtige geschiedenis Engeland wel niet had (niks nationalistisch is de mens vreemd, tenslotte).
Ik ga kijken naar de Middeleeuwse Arthur. Daar zijn ook meerdere versies van, wat nou precies is wat het zo interessant maakt.
Rond 1130 schreef ene Geoffrey of Monmouth een boekje over de geschiedenis van Engeland, genaamd The History of the Kings of Brittain, behalve dat hij het in het Latijn deed, dus dat het eigenlijk Historia Regum Britanniae heet. Hierin staat een stukje over ene Arthur, de verdacht veel lijkt op alle standaard Angel-Saxische krijgsheren. Hij is heidens, houdt van vechten, komt geregeld reuzen tegen die hij een kopje kleiner maakt, er worden in zijn omgeving nogal wat vrouwen gestolen die hij keurig terug bezorgt, en aan het eind van het liedje zit hij met zijn leger voor de poorten van Rome te wachten tot de Romeinen snappen wie de baas is.
Dan is er Thomas Mallory, die in 1485 Le Morte d'Arthur schreef, wat gaat over een vrij treurige Arthur die aan alle kanten belazerd wordt door zijn ridders; ligt Lancelot niet met Guinevere in bed, dan is Gawain wel bezig een of andere vete uit te vechten, en ondertussen jat Modred zijn hele koninkrijk (maar dat laatste doet hij in Monmouth's versie ook).
Dat zijn dus nogal wat verschillen in beschrijving.
En nou leek het mij leuk om te kijken waar die verschillen door komen, en dan vooral door te kijken naar het "echte leven", hoewel ik natuurlijk ook zal kijken naar de verschillende literaire conventies van de genres (Monmouth schreef een "geschiedenis"boek, terwijl Mallory een verhaaltje vertelde) en de bronnen die ze gebruikten, maar ik wil ook graag kijken naar de achtergronden van de schrijvers en de sociale, culturele en politieke omstandigheden van de tijd waarin ze schreven.
Waarom nou deze twee schrijvers en werken? Om te beginnen omdat het gaat om een van de eerste en een van de laatste Middeleeuwse Arthur verhalen, wat het contrast lekker groot maakt. En verder zijn dit twee van de wenige Arthur verhalen waarvan we zeker weten wie ze geschreven heeft, wat die persoon allemaal deed en met wie hij om ging, en waar en wanneer ze geschreven zijn. Dat maakt het een stuk makkelijker als je het "echte leven" wilt beschrijven; dat je weet welk "echt leven" de schrijver waarschijnlijk om zich heen heeft gezien!