Бер фабрикант Нигъмәтулла хаҗи Кармышаковка һәйкәл ясатып Манчыл авылында куймакчы булган. 1906 ел
Хөрмәтле мөхәрир әфәнде! Ошбу мәктүбемезне мөбәрәк җәридәңездә дәрҗ кыйлмаккыңызны рәҗә идәмез!
Бәндәңез Сибирия тарафында ошбу май числасында Мәскәүгә килгән бер сәүдәгәр. Мәскәүгә юлыктым мәрхүм Нигъмәтулла хаҗи Кармышакоф илә күб эш йөрткән эшнәсе Мәскәүски фабрикантка, бу фабрикант Ирбит ярмүнкәсендә йөргәндә Манчыл карьясендә Нигъмәтулла хаҗида кунак булыб, мәсҗед вә мәдрәсене күреб икән, Нигъмәтулла хаҗиның кадерен халыкка кыйлган файдаларны бездән артык белә дисәм, ялган булмас. Фабрикант әйтә мәҗед-мәдрәсә попечительләре разый улсалар мәрхүм хаҗиның памятникны Италиядә эшләтеб мәсҗед я мәдрәсәнә куяр идем диде. Без әйтдек памятниклар сүрәтләр куярга безем шәригать боермый. Фабрикант безгә җавабында әйтте шәригатеңезнең боермаганны ишетеб шушы вакытка кадәр бу эшне кыйлмаенча тора идем һәм һич кемгә сөйләгәнем дә юк иде.
<...>
Сибирия тарафындан Мәскәүгә килгән бер мөселман сәүдәгәр.
Идәрә: ....
"Өлфәт" №33, 1906 ел.
Тулысынча текстны җыярга иренәм, гафу итегез.
Краткий перевод c татарского языка:
Письмо некоего мусульманского торговца из Сибири, приехавшего в Москву.
Он пишет, что встретил некоего фабриканта, который в память о знакомстве и гостеприимстве Нигматуллы Кармышакова, хочет на свои деньги заказать памятник и установить его в деревне Ембаево (Манчыл) около мечети или медресе. Мусульманский торговец говорит фабриканту, что установка памятников противоречит шариату, но тот настаивает о своем желании увековечить имя Нигматуллы хаджи. Торговец спрашивает совета в газете - как ему ответить фабриканту. Ответ редакции - самая лучший и приветствуемый способ - это помочь попечителям мечети и медресе деревни Манчыл, чтобы пополнить библиотеку книгами, классы - учебными пособиями и т.д. Этим самым фабрикант оставить добрую память не только о Нигматулле хаджи, но и о самом себе.