Een weekend in het leven van...
Donderdag was de laatste dag van de week, voor mij althans. De laatste dingen werden afgewerkt op het werk en vol goede moed ging ik naar huis, mijn weekend kon beginnen. Lekker rustig, languit op de bank liggen met een boek of gewoon naar televisie kijken. Heerlijk rustig niks doen.
Telefoon.... Jessica. Of ik niet direct naar Tony wou afkomen omdat ze iets belangrijks mede te delen had. Daar ging mijn rustige avond. Met een beetje tegenzin stapte ik in mijn auto, nog even langs de colruyt om een kratje bier en dan naar Kaprijke, naar Tony en de rest van mijn collega's.
Jessica was er al, Wesley kwam wat later. Het nieuws was dat ze donderdag vijf minuten voor ze naar huis mocht haar ontslag had gekregen, zo had mijn baas haar gezegd vanzodra er een nieuwe brouwer in dienst was Tony ook mocht beschikken. Ik had het allemaal verwacht, maar was er toch stil van. Ik kon niets meer zeggen nog doen. Ik zat daar maar, stil.
Leuk was het niet, integendeel. Eindelijk had ik aardig werk gevonden dat ik graag doe, met top collega's die goede vrienden zijn geworden. Krijg je godverdomme dit. Herinner je je de post oorlog nog? Wel, die is belange na nog niet gedaan. Hij begint nu echt pas.
Het was wel een gezellige avond daar in Kaprijke. Ik ben wel niet meer naar huis gereden omdat ik al iets teveel alcohol in mijn bloed had en ben dus daar blijven slapen op de zetel. Confortabel was anders, maar ze konden mij toch niet meer pakken voor rijden onder invloed.
Vrijdag avond is Jessica langsgekomen. Gewoon een bezoekje. Zij zat alleen thuis, en ik ook, dus waarom niet samen alleen zitten dan. Enigste nadeel was dat we maar in bed lagen rond 6 uur 'smorgens. Weer veel slaap gehad dus.
Zaterdag dan naar Breskens geweest, eindelijk kon mijn weekend echt beginnen. 'savonds nog even naar de bar geweest, tot half drie. En dan lekker laaaaaaaaaang uitslapen. Zondag niks gedaan, maar dan ook echt niks. Het leven kan leuk zijn als je niks uitvreet.
Deze week weer om drie uur opstaan, gelukkig heb ik vandaag vrij omdat het jaarmarkt is in Ertvelde. Lucky me.
Ohja, en de brief voor dat meisje uit Nederland is bijna klaar. Ik zit al aan zo'n vier bladzijden. Ik had blijkbaar veel te vertellen.
Telefoon.... Jessica. Of ik niet direct naar Tony wou afkomen omdat ze iets belangrijks mede te delen had. Daar ging mijn rustige avond. Met een beetje tegenzin stapte ik in mijn auto, nog even langs de colruyt om een kratje bier en dan naar Kaprijke, naar Tony en de rest van mijn collega's.
Jessica was er al, Wesley kwam wat later. Het nieuws was dat ze donderdag vijf minuten voor ze naar huis mocht haar ontslag had gekregen, zo had mijn baas haar gezegd vanzodra er een nieuwe brouwer in dienst was Tony ook mocht beschikken. Ik had het allemaal verwacht, maar was er toch stil van. Ik kon niets meer zeggen nog doen. Ik zat daar maar, stil.
Leuk was het niet, integendeel. Eindelijk had ik aardig werk gevonden dat ik graag doe, met top collega's die goede vrienden zijn geworden. Krijg je godverdomme dit. Herinner je je de post oorlog nog? Wel, die is belange na nog niet gedaan. Hij begint nu echt pas.
Het was wel een gezellige avond daar in Kaprijke. Ik ben wel niet meer naar huis gereden omdat ik al iets teveel alcohol in mijn bloed had en ben dus daar blijven slapen op de zetel. Confortabel was anders, maar ze konden mij toch niet meer pakken voor rijden onder invloed.
Vrijdag avond is Jessica langsgekomen. Gewoon een bezoekje. Zij zat alleen thuis, en ik ook, dus waarom niet samen alleen zitten dan. Enigste nadeel was dat we maar in bed lagen rond 6 uur 'smorgens. Weer veel slaap gehad dus.
Zaterdag dan naar Breskens geweest, eindelijk kon mijn weekend echt beginnen. 'savonds nog even naar de bar geweest, tot half drie. En dan lekker laaaaaaaaaang uitslapen. Zondag niks gedaan, maar dan ook echt niks. Het leven kan leuk zijn als je niks uitvreet.
Deze week weer om drie uur opstaan, gelukkig heb ik vandaag vrij omdat het jaarmarkt is in Ertvelde. Lucky me.
Ohja, en de brief voor dat meisje uit Nederland is bijna klaar. Ik zit al aan zo'n vier bladzijden. Ik had blijkbaar veel te vertellen.