Dit boek redt je leven
"'Misschien moet je naar de eerste hulp,' zegt ze. Ze bekijkt hem nu iets beter.
'Daar ben ik gister net geweest. Het lijkt me wat snel om nu alweer te gaan,' zegt hij. Er slaat een golf van misselijkheid, vermoeidheid en pijn door hem heen. 'Ik voel me niet zo lekker,' zegt hij. 'Ik moet even zitten. Wilt u koffie? Er is daar een zitje.'
Hij wijst naar de andere kant van de winkel.
'Klinkt aanlokkelijk,' zegt ze. 'Een druipende engerd die net is aangereden en zich niet lekker voelt, vraagt of ik koffie met hem ga drinken. Waarom ook niet, kan mij 't schelen - hak me maar in duizend stukjes. Met mij gaat het tenslotte ook niet al te best.'
Ze duwen ieder hun karretje naar de afdeling die het Marktplein heet.
'Hopelijk heb je wel schadevergoeding gevraagd,' zegt ze.
'Waarom hangt over een prijskaartje aan? En waarom huilde u?'
'Ik dacht aan mijn salade,' zegt ze. 'Ik koop elke dag van alles voor een lekkere salade bij het avondeten en niemand merkt er iets van. Ik doe er twee soorten sla in, paprika's in verschillende kleuren, en soms ook kikkererwten of verkruimelde blauwe kaas door, en ze slobberen het naar binnen alsof ze aan een grote trog staan, alsof er helemaal niet over is nagedacht.'
Uit: Dit boek redt je leven - A. M. Homes
'Daar ben ik gister net geweest. Het lijkt me wat snel om nu alweer te gaan,' zegt hij. Er slaat een golf van misselijkheid, vermoeidheid en pijn door hem heen. 'Ik voel me niet zo lekker,' zegt hij. 'Ik moet even zitten. Wilt u koffie? Er is daar een zitje.'
Hij wijst naar de andere kant van de winkel.
'Klinkt aanlokkelijk,' zegt ze. 'Een druipende engerd die net is aangereden en zich niet lekker voelt, vraagt of ik koffie met hem ga drinken. Waarom ook niet, kan mij 't schelen - hak me maar in duizend stukjes. Met mij gaat het tenslotte ook niet al te best.'
Ze duwen ieder hun karretje naar de afdeling die het Marktplein heet.
'Hopelijk heb je wel schadevergoeding gevraagd,' zegt ze.
'Waarom hangt over een prijskaartje aan? En waarom huilde u?'
'Ik dacht aan mijn salade,' zegt ze. 'Ik koop elke dag van alles voor een lekkere salade bij het avondeten en niemand merkt er iets van. Ik doe er twee soorten sla in, paprika's in verschillende kleuren, en soms ook kikkererwten of verkruimelde blauwe kaas door, en ze slobberen het naar binnen alsof ze aan een grote trog staan, alsof er helemaal niet over is nagedacht.'
Uit: Dit boek redt je leven - A. M. Homes