Ik luister, dus ik ben.
Goede avond,
De week is doormidden, maar het voelt nu niet meer als donderdag, maar eerder als dinsdag. Het wordt steeds kouder buiten en ik moet echt handschoenen kopen, waar ik vandaag dus geen tijd voor had vanwege school en daarna werk (muziek luisteren, mensen slechte films -The boat that rocked, of wel the boat that sucked- aansmeren en veel te lang praten over de special effects van LOTR tegen een klant die uiteindelijk midden in een zin "DOEI" zei. (She made her point.))
Na vanmiddag wat nieuwe muziek gedownload te hebben luister ik naar de nieuwe plaat van Alicia Keys, waarover ik van collega's hoorde dat hij heel saai en monotoon was. Ik wil het eerst wel even zelf horen.
Ik houd van het luisteren naar nieuwe muziek. Het maakt me vaak ook bijna niet uit wat voor soort muziek het is. Nieuwe muziek is als een nieuw avontuur, een nieuwe belevenis en nieuwe woorden. Als nieuwe omschrijvingen van gelukzaligheid of verdriet. Van liefde of een mooie dag. Muziek is een bui waarin ik kan vallen wanneer ik iets hoor. Een beetje sentimentaliteit die op komt borrelen wanneer ik een bepaalde tekst of melodie hoor.
Ik kan niet zonder muziek. Ik luister het, zing het, schrijf het, draai het en beluister het opnieuw. Ik lees teksten met mijn oren en lees ze soms nog eens na, om met de mooiste zinnen mijn gemoedstoestand te kunnen bevestigen. Ik creëer mijn eigen wereld wanneer ik mijn Ipod aan heb staan. Elke dag ontdek je nieuwe dingen, niet alleen door beter te kijken, maar ook door beter te luisteren.
Jouw wereld, mijn wereld, is niet één wereld, maar een overkoepelende ruimte met zoveel werelden. We maken ons eigen verhaal, met onze eigen opvattingen. Ik ben niet het meisje van een soort muziek, het meisje van één wereld. Ik ontmoet zoveel nieuwe mensen, woorden en dingen aan de andere kanten van muziek. Ik oordeel niet. Er zijn dingen die ik niet mooi vind, of waar ik niets voor voel. Maar muziek is een plek voor iedereen, kies je eigen wereld en breid je verzameling van continenten uit.
Elk nummer kent zijn connotaties, elk nummer kent zijn verhaal. Mijn Itunes-bibliotheek is niet zomaar een verzameling van muziek. Ik ben, ik verander, ik zie, ik vergeet, ik herinner. Ik heb verdriet, ik ben gelukkig, ik ben boos, ik twijfel en ik ben bang. En alles daar tussen in. Soms wacht ik te lang en draai ik een plaat helemaal grijs, om die vervolgens nooit meer te luisteren. Sommige artiesten kan ik elke dag van de week opzetten, omdat mijn bui altijd wel past bij één van de nummers. Soms download of koop ik muziek die ik weken niet luister, om er vervolgens achter te komen dat er geweldige teksten en melodieën tussen mijn nieuwe aanwinsten zitten.
Muziek is een van de weinige dingen waar ik geen haat-liefde verhouding mee heb (wel met: kat van Chantal's huis -hij is lief en zacht VS hij krabt me open en hij snurkt- , number two in openbare gelegenheid -het is zo ongemakkelijk, maar God wat lucht het op- de NS -kapotte bovenleidingen, vertraging conducteurs die altijd grappen of je nog wel op je foto lijkt, spits met volgepropte trein VS van A naar B met goede aansluiting-, Universiteit Utrecht, het Openbaar vervoer in het algemeen -KUT GVU, KUT bussen, Metro Amsterdam VS zonder jullie ben ik nergens-, maandelijkse huur -stomme huisbaas die echt mijn deur al een jaar moet vervangen, maar he, ik heb onderdak en verwarming en tv en schone wasjes (8)-, boodschappen -weer geld uit geven aan dezelfde soort groenten, aardappels en vlees, maar ik heb echt belachelijk veel honger na zo'n lange dag-, ongesteldheid -kut het is weer zo ver, maar gelukkig ben ik gezond-, mijn moeder -GRAPJE mam-..).
Een liefde die nooit meer over gaat. Ik ben getrouwd met de cd's in mijn kast, de nummers op mijn laptop en mijn Ipod is een verlengstuk van mijn lichaam. (Thank you McLuhan for inventing a logic that explains my disease.) Ik ben meer door muziek. Ik ken mijn wereld ook niet anders dan bestaande met muziek, of het nu op de achtergrond of letterlijk tegen mijn oren gedrukt is.
Ik luister dus ik ben.
(Wat een sentimentele kutafsluiter.)
Lisa
De week is doormidden, maar het voelt nu niet meer als donderdag, maar eerder als dinsdag. Het wordt steeds kouder buiten en ik moet echt handschoenen kopen, waar ik vandaag dus geen tijd voor had vanwege school en daarna werk (muziek luisteren, mensen slechte films -The boat that rocked, of wel the boat that sucked- aansmeren en veel te lang praten over de special effects van LOTR tegen een klant die uiteindelijk midden in een zin "DOEI" zei. (She made her point.))
Na vanmiddag wat nieuwe muziek gedownload te hebben luister ik naar de nieuwe plaat van Alicia Keys, waarover ik van collega's hoorde dat hij heel saai en monotoon was. Ik wil het eerst wel even zelf horen.
Ik houd van het luisteren naar nieuwe muziek. Het maakt me vaak ook bijna niet uit wat voor soort muziek het is. Nieuwe muziek is als een nieuw avontuur, een nieuwe belevenis en nieuwe woorden. Als nieuwe omschrijvingen van gelukzaligheid of verdriet. Van liefde of een mooie dag. Muziek is een bui waarin ik kan vallen wanneer ik iets hoor. Een beetje sentimentaliteit die op komt borrelen wanneer ik een bepaalde tekst of melodie hoor.
Ik kan niet zonder muziek. Ik luister het, zing het, schrijf het, draai het en beluister het opnieuw. Ik lees teksten met mijn oren en lees ze soms nog eens na, om met de mooiste zinnen mijn gemoedstoestand te kunnen bevestigen. Ik creëer mijn eigen wereld wanneer ik mijn Ipod aan heb staan. Elke dag ontdek je nieuwe dingen, niet alleen door beter te kijken, maar ook door beter te luisteren.
Jouw wereld, mijn wereld, is niet één wereld, maar een overkoepelende ruimte met zoveel werelden. We maken ons eigen verhaal, met onze eigen opvattingen. Ik ben niet het meisje van een soort muziek, het meisje van één wereld. Ik ontmoet zoveel nieuwe mensen, woorden en dingen aan de andere kanten van muziek. Ik oordeel niet. Er zijn dingen die ik niet mooi vind, of waar ik niets voor voel. Maar muziek is een plek voor iedereen, kies je eigen wereld en breid je verzameling van continenten uit.
Click to viewElk nummer kent zijn connotaties, elk nummer kent zijn verhaal. Mijn Itunes-bibliotheek is niet zomaar een verzameling van muziek. Ik ben, ik verander, ik zie, ik vergeet, ik herinner. Ik heb verdriet, ik ben gelukkig, ik ben boos, ik twijfel en ik ben bang. En alles daar tussen in. Soms wacht ik te lang en draai ik een plaat helemaal grijs, om die vervolgens nooit meer te luisteren. Sommige artiesten kan ik elke dag van de week opzetten, omdat mijn bui altijd wel past bij één van de nummers. Soms download of koop ik muziek die ik weken niet luister, om er vervolgens achter te komen dat er geweldige teksten en melodieën tussen mijn nieuwe aanwinsten zitten.
Muziek is een van de weinige dingen waar ik geen haat-liefde verhouding mee heb (wel met: kat van Chantal's huis -hij is lief en zacht VS hij krabt me open en hij snurkt- , number two in openbare gelegenheid -het is zo ongemakkelijk, maar God wat lucht het op- de NS -kapotte bovenleidingen, vertraging conducteurs die altijd grappen of je nog wel op je foto lijkt, spits met volgepropte trein VS van A naar B met goede aansluiting-, Universiteit Utrecht, het Openbaar vervoer in het algemeen -KUT GVU, KUT bussen, Metro Amsterdam VS zonder jullie ben ik nergens-, maandelijkse huur -stomme huisbaas die echt mijn deur al een jaar moet vervangen, maar he, ik heb onderdak en verwarming en tv en schone wasjes (8)-, boodschappen -weer geld uit geven aan dezelfde soort groenten, aardappels en vlees, maar ik heb echt belachelijk veel honger na zo'n lange dag-, ongesteldheid -kut het is weer zo ver, maar gelukkig ben ik gezond-, mijn moeder -GRAPJE mam-..).
Een liefde die nooit meer over gaat. Ik ben getrouwd met de cd's in mijn kast, de nummers op mijn laptop en mijn Ipod is een verlengstuk van mijn lichaam. (Thank you McLuhan for inventing a logic that explains my disease.) Ik ben meer door muziek. Ik ken mijn wereld ook niet anders dan bestaande met muziek, of het nu op de achtergrond of letterlijk tegen mijn oren gedrukt is.
Ik luister dus ik ben.
(Wat een sentimentele kutafsluiter.)
Lisa