Bitwa pornograficzna, odcinek 3
Tytuł: Barwy wojenne
Prompt: Mad Girl's Love Song
Pairing: Drusilla/Spike
Spoilery: foreshadowing wszystkiego, co się da, ale nic nie jest powiedziane.
Ostrzeżenia: Nie jestem zbyt zadowolona.
Słów: Niecałe 300
Polowanie było udane.
Drusilla maluje czerwone znaki wojenne na swoich ustach i między nogami, pod pachami i na wewnętrznej stronie kolan, na miękkiej skórze u spodu piersi i pod pępkiem. Krew jest mokra i lepka, ale prędko zasycha. Spike bawi się potem w połącz kropki, na stojąco i klęcząc, a Drusilla kołysze się na czubkach palców i piętach, słuchając szumu odległego o wiele kilometrów morza.
Drusilla ma między nogami kawałek płonącej gwiazdy. Zamiast tych smutnych, zgubionych, malutkich gwiazd na niebie, które odbijają się w chłodnych kałużach, promienie światła jej własnego odłamka ciała niebieskiego tańczą na jej skórze.
Zabili razem młodą kobietę. Krzyczała, a potem kwiliła cicho, jakby śpiewała dla samej siebie kołysankę.
Drusilla śpiewa kołysankę dla gwiazd, gdy kładzie się na płaszczu Spike’a, rzuconym na trawę.
W ziemi pod jej plecami robaki drążą korytarze między korzeniami trawy. Drusilla słyszy je, gdy skradziona krew wzbiera w niej i pulsuje. Spike łapie ją jedną ręką za oba nadgarstki i szepce jej do ucha wiersze o krwi, kościach i skórze. O ciele i o demonie.
Drusilla otwiera oczy i przygląda się iskrom, które jeszcze nie trzeszczą w jego głowie, płomieniowi, który jeszcze nie płonie w jego sercu, cierpieniu, którego jeszcze nie zadali i prochowi, którym nie są.
Gdy kołysanka dla gwiazd kończy się, a Spike kładzie głowę na jej ramieniu, Drusilla prosi go o ptaszka w klatce. Spike gładzi i całuje jej brzuch, i składa obietnice, których nie dotrzyma. Potem wstaje i wkłada czarny podkoszulek, zasłaniając przed jej oczami plątaninę nitek czerwieni na swoich plecach.
Polowanie było udane.
Drusilla zlizuje z palców Spike’a ślady po wojennych znakach. Czuje słodki smak popiołu. Zamyka oczy i wyobraża sobie, że jest zupełnie sama. Cisza jest absolutna.
Prompt: Mad Girl's Love Song
Pairing: Drusilla/Spike
Spoilery: foreshadowing wszystkiego, co się da, ale nic nie jest powiedziane.
Ostrzeżenia: Nie jestem zbyt zadowolona.
Słów: Niecałe 300
Polowanie było udane.
Drusilla maluje czerwone znaki wojenne na swoich ustach i między nogami, pod pachami i na wewnętrznej stronie kolan, na miękkiej skórze u spodu piersi i pod pępkiem. Krew jest mokra i lepka, ale prędko zasycha. Spike bawi się potem w połącz kropki, na stojąco i klęcząc, a Drusilla kołysze się na czubkach palców i piętach, słuchając szumu odległego o wiele kilometrów morza.
Drusilla ma między nogami kawałek płonącej gwiazdy. Zamiast tych smutnych, zgubionych, malutkich gwiazd na niebie, które odbijają się w chłodnych kałużach, promienie światła jej własnego odłamka ciała niebieskiego tańczą na jej skórze.
Zabili razem młodą kobietę. Krzyczała, a potem kwiliła cicho, jakby śpiewała dla samej siebie kołysankę.
Drusilla śpiewa kołysankę dla gwiazd, gdy kładzie się na płaszczu Spike’a, rzuconym na trawę.
W ziemi pod jej plecami robaki drążą korytarze między korzeniami trawy. Drusilla słyszy je, gdy skradziona krew wzbiera w niej i pulsuje. Spike łapie ją jedną ręką za oba nadgarstki i szepce jej do ucha wiersze o krwi, kościach i skórze. O ciele i o demonie.
Drusilla otwiera oczy i przygląda się iskrom, które jeszcze nie trzeszczą w jego głowie, płomieniowi, który jeszcze nie płonie w jego sercu, cierpieniu, którego jeszcze nie zadali i prochowi, którym nie są.
Gdy kołysanka dla gwiazd kończy się, a Spike kładzie głowę na jej ramieniu, Drusilla prosi go o ptaszka w klatce. Spike gładzi i całuje jej brzuch, i składa obietnice, których nie dotrzyma. Potem wstaje i wkłada czarny podkoszulek, zasłaniając przed jej oczami plątaninę nitek czerwieni na swoich plecach.
Polowanie było udane.
Drusilla zlizuje z palców Spike’a ślady po wojennych znakach. Czuje słodki smak popiołu. Zamyka oczy i wyobraża sobie, że jest zupełnie sama. Cisza jest absolutna.